Epilogue

Nagmulat ng mata si Norbert. Pumikit-pikit pa sya dahil hindi niya maalala ang ibang detalye ng mga nangyari. Tumingin siya sa palagid. Ang kulay puting wall and ceiling ang nakita niya sa paglilibot ng mata nya. Huminga siya ng malalim ng mapagtantong nasa hospital room siya.

Babangon sana sya ng maramdamang may kamay ang nakadagan sa katawan nya. Napangiti sya ng makitang si Margareth 'yon. Mahimbing ang tulog nito at payapa ang mukha. I love seing his girl besides him, sleeping like a beautiful butterfly. He loves her so much at gaya ng sinabi niya noon ay kaya niyang ibigay ang lahat para lang kay Margareth kahit pa buhay niya ang nakalaan.

Hinaplos ni Norbert ang pisngi ni Margareth. Marahan lang upang hindi ito magising sa pagtulog. May tanong si Norbert sa isip nya kung ilang araw ba syang tulog. He wiped her cheek dahil may bakas iyon ng luha. Huminga muli si Norbert ng malalim saka ngumisi ng nakakaloko. May naisip siyang kalokohang gagawin.

Nanatili siyang nakahiga habang hawak ang kamay ni Margareth. He close his eyes when Margareth started to move. Ramdam ni Norbert ang paglubog ng bed dahil sa pagbangon ni Margareth.

Inimulat ni Norbert ang mata nya. Kita sa mukha ni Margareth ang pagkagulat dahil sa pagmulat nya. Pinilit ni Norbert ang hindi ngumiti dahil sa kalokohang naiisip nya. Bigla syang niyakap ni Margareth. Mahigpit na mahigpit ang yakap ni Margareth at napa aray na lang sya dahil sa nagalaw ni Margareth ang sugat sa likod nya.

Humiwalay sa pagkakayakap si Margareth. Nalulua itong hinalikan sa labi ni Norbert. Mainit na halik iyon at gustong-gusto man tugunan ni Norbert ay pinipilit nyang huwag madala sa init ng bawat halik ni Margareth.

Tumigil si Margareth at nagtatakang tumingin kay Margareth. Hindi nagpakita ng kahit na anong emosyon si Norbert. Hindi rin sya ngumiti bagkus ay binigyan nya ng nagtatakang tingin si Margareth.

"Whats with that look? Sino ka?" Norbert asked her. Nagulat si Margareth at biglang napahawak sa bibig. Gusto ng humagalpak ng tawa ni Norbert dahil sa reaksyon ni Margareth but he loves to see her faces in this kind of situation. She's so adorable and lovely with a shocked face.

"M-Margareth. I'm Margareth. This is me Norbert bakit mo tinatanong?" halata sa boses ni Margareth ang kaba dahil sa pagkakautal nito. Bumababa si Margareth sa bed at frustrated na nakatingin kay Norbert.

Nagsimulang tumulo ang luha ni Margareth at naalarma roon si Norbert pero he wouldn't dare to break his plans. He smirk at ipinakitang hindi sya nag-aalala kay Margareth but deep inside he really want to hug her right now and kiss her so tender.

"Norbert? Is that my name? Nice name. I like it." he said. Margareth started to freak out. She scream and called the doctor. It must be so unbelievable to her kung bakit nangyayari ito kay Norbert ngayon.

"Doc! Doc! Doc!" huminga ng malalim si Margareth at pinakalma ang sarili. Gusto man ni Margareth ang yakapin ng mahigpit si Norbert nyagon ay hindi nya magawa dahil mas pipiliin nyang malaman muna kung anong nangyayari sa lalaking mahal nya ngayon.

"Why am i here? Is there a problem?" Tumingin si Margareth sa nagtanong na si Norbert. Ipinakita ni Norbert na wala syang alam sa nangyayari pero ang totoo ay nagpapanggap lang sya dahil may malaki syang sorpresa kay Margareth.

"No. Walang problema. May aksidente lang na nangyari and you saved me from that accident." Dire-diretsong sambit ni Margareth. Nagpabalik balik ito sa paglalakad at hindi makapaghintay na dumating ang doctor.

Nagbukas ang pintuan and the doctor came in. Agad nyang nilapitan ang doctor at ikiwento ang nagyayari. Lumapit naman ang doctor kay Norbert. Malayo si Margareth sa dalawa kaya hindi nito nakita ang pagbulong ni Norbert sa doctor. Ngumisi si Norbert ng sumang-ayon ang doctor sa gusto nyang mangyari na nagkaroon sya ng isang short memory lost kahit hindi naman ang utak nya ang natamaan ng bala pero hindi na nya iyon problema dahil ang doctor na ang bahala.

Natapos ang doctor sa pag-examine kay Norbert at halata namang maayos sya but Norbert decided to continue this plans that he made right after.

Kinausap ng Doctor si Margareth sa labas at sinabi nito ang kalagayan ni Norbert na hindi naman totoo. Pumasok sa loob si Margareth na tuliro at tila hindi makapaniwala sa nagyayari.

"What's the Doctor said to you?" he asked without even blinking his eyes. Gusto ng bumaba ni Norbert sa bed at yakapin si Margareth dahil apektado na ito sa mga nangyayaring according to Norbert's plan.

"He said that you have a short memory lost." Tulirong sambit ni Margareth.

"Memory lost? You mean amnesia?" sambit ni Norbert. Tumango lang si Margareth at lumapit siya. Umupo siya sa bed katabi ni Norbert.

"So, ano tayong dalawa? Are you my maid? O baka naman isa ka sa mga babae ko?" he said. Ikinuyom ni Norbert ang kamao nya dahil sa mga sinabi. He promised before na hindi na nya sasaktan si Margareth pero dahil sa mga sinabi nya ay halatang nasaktan si Margareth.

Hindi sumagot si Margareth sa tanong nya. Yumuko lang ito at nagsimulang umiyak. Mas lalong ikinuyom ni Norbert ang kamao nya. Hindi nya kayang makitang umiiyak si Margareth dahil siya ang nasasaktan pero pinilit nyang huwag lapitan si Margareth at yakapin.

"Why are you crying?" he asked. Pinunasan ni Margareth ang pisngi nya at humarap sakanya.

"Hindi mo talaga ako maalala?" halata sa mukha ni Margareth ang pag-asa na sana naalala sya nito.

"No. I don't even know who you are." sagot ni Norbert. Nagsimulang tumulo ang luha ni Margareth at humihikbi nsa harap ni Norbert.

"Ang bad mo! Kung kailan maayos na ang lahat saka mo naman ako nakalimutan! Ang sama mo!" pinagsusuntok ni Margareth ang dibdib ni Norbert. Pinigilan ni Norbert ang kamay ni Margareth. Niyakap niya si Margareth ng mahigpit.

"Don't worry maalala din kita. Hindi lang siguro ngayon baka sa tamang panahon." sambit ni Norbert habang nakayakap ng mahigpit kay Margareth. Umiiyak ito sa dibdib nya. Ngumiti sya dahil muling naramdaman niya ang mainit na yakap kay Margareth.

Ilang araw pa naglagi sa ospital si Norbert bago sya pinayagang lumabas na. Everyone is shocked dahil sa nangyari. Napapangiti na lang sya sa tuwing bumibisita ang mga kaibigan nya at nagtatanong ng kung ano-ano at sinisigurado kung may naalala ba sya o wala sa mga pinagsasabi ng mga ito.

Sa ilang araw na pagka admit sa ospital ay hindi sya iniwan ni Margareth. Palagi itong nasa tabi nya at palagi rin niyang nahuhuling nakasulyap ito sakanya. Nag-aalala rin sya ng husto sa kalagayan ni Margareth lalo na at buntis. Kaonting panahon na lang ang kailangan nya para matapos ang pagpapanggap na ito.

May pagkakataon rin na binubuhat niya si Margareth kapag nakakatulog ito sa tabi niya. Minsan rin ay hinahawakan niya ang tiyan ni Margareth at pinapakiramdaman ang dalawang magiging anak nya kapag natutulog ito sa tabi niya.

Si Norbert na siguro ang pinakasayang lalaki sa balat ng lupa dahil hindi lang sa isa ang magiging anak nya kundi dalawa. Ninanakawan niya ng halik si Margareth sa tuwing mahimbing itong natutulog.

Nasa mansion sya ngayon. Mag-isa syang nakahiga sa king size bed nya. Wala si Margareth dahil siguradong naghahanda na naman iyon ng makakain nilang dalawa. 

Tumunog ang cellphone nya at dali-daling sinagot iyon ni Norbert. 

"Hello? Kamusta ang ipinapagawa ko sayo? Maayos ba?" nakaharap sa bintana si Norbert at nakatingin sa labas. Tumatango tango pa sya.

"Dumating na rin ba ang damit? Ang cakes maayos na ba? Sila Mommy at Daddy? Ang mga invitations? Make sure na hindi ito makakarating kay Margareth dahil siguradong sira ang plano natin." Mahabang litanya ni Norbert saka muling tumango na arang bang kaharap ang kausap sakabilang linya ng telepono.

"Ipaalam mo ito kay Merideth sa lalong madaling panahon dahil kailangan ko sya sa pag-aasikaso kay Margareth if everything is ready. Okay." He hang up the call saka umupo sa gilid ng kama. Huminga sya ng malalim saka tumingin sa pintuan at hinihintay ang pagdating ni Margareth.

Napangiti na lang sa tuwing maalala nya ang pagpasok ni Margareth sa kwarto nya tuwing gabi Nakatingin lang si Margareth sakanya saka lalapit at masuyong hahalikan siya sa labi niya  hanggang sa unti-unting iiyak at lalabas ng kwarto. Palaging ganoon ang nangyayari. And Norbert end up hating himself and his goddamn plans. 

Gabi-gabi rin syang pumupuslit sa kwarto ni Margareth at marahan nya itong tinatabihan sa pagtulog at hahalikan sa pisngi. Minsan pa nga ay nahuli sya ni Margareth tangin ang nasabi na lang nya ay natatakot sya sa sarili nyang kwarto and that was a pretty lame excuse.

Kapag nasa sala sila at nanunuod, they talked a lot and mostly ay tungkol sa mga ginawa nila noon. Napapangiti na lang si Norbert palagi kapag nakikita nyang napapasaya nya si Margareth kahit sa mga alaalang iyon hanggang sa mapapatigil na lang sila at magkakatingin. 

Palaging napapadako ang tingin ni Norbert sa mapupulang labi ni Margareth dahil tila nilalamon sya nito at tila may mga boses na nagssabing halikan niya si Margareth. He missed those lips. He missed her hugs, her laughter and also her tantrums kapag may hindi naibibigay si Norbert na gusto ni Margareth.

And one time, nagcrave ng prutas si Margareth dahil naglilihi na ito at hindi nito matukoy kung anong prutas ang gusto nya. And they end up buying fruits in can na halo-halo ang mga slice fruits. They both laughed as they realized kung gaano ka billiant ang naisip nilang solution sa problema ni Margareth. He end up hugging his soon to be wife. Hindi nya napigilan ang sarili nyang halikan si Margareth sa pisngi nito. At dahil din doon ay napaiyak si Margareth.

"You used to kissed me lalo na kapag sobrang saya natin dalawa." Margareth said matapos itong umiyak dahil sa paghalik ni Norbert sa pisngi nya. Nagiging emosyonal na rin sya lalo na at naglilihi na rin sya.

"Really? So, after I kissed you?  You and I end up making love?" Smirk started to form on Norbert's lips and her cheeks redden like a tomato.

"N-No. I mean. Y-Ye-N-No!" Napatakbo sa banyo si Margareth na parang napahiya. Napahalakhak na lang ng malakas si Norbert.

"You're so adorable when you're blushing!" He shouted at the bottom of his lungs.

"Shut up!" Margareth shouted back.

May pagkakataon rin na medyo ilag ito kay Norbert lalo na kapag kagigising nito and Norbert understand her. Hindi sya nito pinapansin at kapag hindi na makatiis si Norbert ay niyayakap na lang niya ng mahigpit mula sa likod si Margareth. At doon naman magsisimulang maging emosyonal na naman si Margareth. Siguro dahil na rin sa buntis ito ang dahilan ng palagiang pag-iyak.

"I missed you." She said while crying. He just wiped her tears and starts to hug her tight.

"I missed you everyday. Kailan ka ba babalik sa dati?" Mas lalong umiyak si Margareth. Naikuyom ni Norbert ng mahigpit ng kamay nya dahil nasasaktan sya sa nakikita nya.

"Namimis ko na yung magkatabi tayong matutulog at gigising sa umaga tapos yayakapin mo ako ng mahigpit saka hahalikan sa pisngi. Namimis ko na yung sabay tayong kakain at sabay ring huhugasan ang pinggan. I missed those things we used to do."  He kissed her on her forehead saka dahan-dahang baba ang labi nya patungo sa pisngi saka naman iyon dadako sa labi ni Margareth.

Bumulong si Norbert sa gitna ng halikan nilang dalawa at kahit bulong iyon ay sapat na para marinig ng dalawang tenga ni Margareth ang mga sinabi nya.

"I'm glad that you missed me even I'm with you everyday. I'm happy to know that you cried for me and you still love me kahit na wala akong maalala. And I'm lucky that I have you by my side. Kaonti na lang babalik na ako ng tuluyan para sayo...para sa magiging anak nating dalawa, Margareth." Muli niyang hinalikan sa labi si Margareth. Masuyo at nag-aalab na halik ang pinagsaluhan nilang dalawa.

Nagbalik sa kanyang isip si Norbert ng bumukas ang pintuan ng kwarto niya. Pumasok roon si Margareth at hawak ang isang tray ng pagkain. He smile widely as if ito na ang huling beses na ngingiti sya at makikitang dadalhan siya ng pagkain ni Margareth.

Tumayo saka sinalubong si Margareth at kinuha ang hawak nitong tray. Inilapag niya iyon sa table na nasa gilid ng kama saka mariing hinalikan sa labi si Margareth.

"Pwede bang ikaw na lang ang kakainin ko ngayong gabi?" bulong ni Norbert sa tenga ni Margareth. Muli niyang hinalikan sa labi si Margareth. Hindi ito tumutol sa gusto niyang mangyari. Marahang inihiga ni Norbert sa bed si Margareth. At sa kadiliman ng langit ay pinasaluhan nila ang bawat mainit na halik.  

Mainit na ang sikat ng araw ng magmulat ng mata si Margareth. Ngumiti sya ng matamis saka tamad na kinapa-kapa ang tabi and only to find out that Norbert isn't in her side. Nalukot ang mukha nya. Her smile fade away na parang papel na inilipad lang ng hangin sa kung saan.

Bumangon siya agad saka nagmadaling ayusin ang sarili. Nawala ang maganda sana niyang mood dahil sa nangyari sakanila ni Norbert kagabi. She bit her lower lip as she came out in Norbert's room. Pagkalabas niya ay hinanap ng mata niya si Norbert pero wala ito.

Ngumiti siya ng may malanghap na masarap na amoy ng almusal. Dali-dali siyang bumaba but that's the wrong idea she made dahil may babaeng kausap si Norbert sa kitchen at magkatabi pa sila ng upuan. There's a lot of papers sa harap nila at hindi man lang nila napansin ang yapak niya sakanyang pagbaba.

She made a fake cough at gulat na napaharap sakanya si Norbert. Mas nalukot ang mukha niya dahil doon. Mas lalo rin siyang nabadtrip dahil sa babae na tila masaya pa itong nakaupo katabi si Norbert kahit na kita ng dalawang mata niya na buntis siya at malaki na ang umbok ng tiyan! For GAD Sake! Ano ba ang iniisip nitong si Norbert?!

"Who is she?" Mahinahon pero may diin ang tono ng pagtatanong ni Margareth.

Napalunok si Norbert ng dalawang beses saka nagpabalik-balik ng tingin sa babaeng katabi at kay Margareth. "Who is she? Answer my question or else I might kill both of you right now, Norbert." devilish grin form in Margareth's lips.

Napalunok muli si Norbert. Bumukas ang bibig nito ngunit isinara rin at nanlaki ang mata ng biglang umakbay sakanya ang babae at humalik sakanyang pisngi.

"I'm his girlfriend. Don't you know?" the girl said. Nag-init ang ulo ni Margareth at agad na pinulot ng isang kamay niya ang apple na nakalagay sa tray kasama ng iba pa. Kinagatan iyon ni Margareth at marahan niyang nilunok at matalim na nakatingin kay Norbert.

"Well, I'm his wife and you need to get out in my house, now." she fiercely said saka mabilis na tumalikod sa dalawa at umakyat muli sa taas pero bago iyon ay kitang-kita ni Margareth ang pag-igiting ng panga ni Norbert.

Balak pa sanang makinig ni Margareth sa usapan ng dalawa pero hindi na niya ginawa dahil sa labis na galit.

Huminga siya ng malalim saka ng isip ng gagawin to calm herself pero wala talaga. This is too much for her dahil mas lalo lang siyang ma-i-istress. Pumasok siya sa kwarto nya and she immidiately packed her things at inilagay niya iyon sa kulay itim niyang maleta. Hindi nagbago ang expression ng mukha niya pagkababa niya kasama ang kanyang maleta.

Galit ang nararamdam ngayon ni Margareth pero naroon din ang sakit. She can't understand what is happening right now. Hindi na nga niya ininda ang sakit na naramdaman niya noong una niyang nalamang nagkaroon ng short memory lost si Norbert dahil alam niyang babalik din ang alaala nito. But, things are went so wrong dahil sa nakita niya kanina. She wants to escape again in this kind of situation dahil hindi niya iyon makakayang panghawakan pa gaya dati.

May kamay ang pumigil sakanyang tuluyang lumabas ng pintuan ng bahay. Her eyes widen dahil kay Norbert ang kamay na iyon. Inalis niya ang kamay ni Norbert ng marahas at malakas na sinampal ang mukha nito.

"Siguro naman kahit sa sampal na 'yan matauhan ka at maalala mo na ako." may tono ng galit ang nasa boses ni Margareth.

"Let me explain." Norbert said. May sinseridad ang boses nito at may bahid ng paghingi ng paumanhin ang mukha.

"Hindi pa ba paliwanag ang nakita ko kanina? That's explains everything! I can't handle this anymore, Norbert. I'm sick of having this kind of situation lalo na kapag masaya na ako kasama ka tapos biglang may susulpot na isang kontrabida at pilit na inaagaw ka sa tabi ko." tears started to fall down in her cheeks. Mabilis na pinahid ni Norbert iyon gamit ang hinlalaki niya pero tinapik lang ni Margareth.

"Pakiramdam ko, ako yung kontrabida na umagaw sa prince charming nila. Pakiramdam ko ako si Snow White na wala namang ginawa kundi ang natulog lang atsaka hinalikan mo, mahal kana kaagad samantalang sila nagpakabaliw pa para lang makuha lang na mapansin mo sila. I'm sick of everything and right now, I want to leave you. I'm done with you, Norbert." she wiped her tears saka mabilis na hinila ang maleta at naglakad palabas.

"Let me explain. Hindi kagaya ng iniisip mo ang nangyari kanina." Napatigil si Margareth at marahas na tinignan si Norbert na sumusunod sa likod niya.

Gusto ng sabihin ni Norbert ang totoo pero may pumigipil sakanya.

"So, your telling me that, that girl isn't your fucking girlfriend? or you're telling me that I was wrong thinking you having a girlfriend? Oh fuck! This is too much, Norbert!" She shouted so loud. Agad na lumapit si Norbert sakanya at mabilis na niyakap siya.

Nagpumilit si Margareth na kumawala sa yakap ni Norbert. She even drop here things para lang itulak ang dibdib ni Norbert but she's weak to do that.

Napahinto siya ng bumulong sakanya si Norbert.

"I'll kiss you if you'll cursed again." mahinang sambit ni Norbert sa tenga niya. Mas lalong uminit ang ulo niya dahil sa sinabi ni Norbert. She can't understand herself right now dahil noon, kapag sinasabi ni Norbert ang mga salitang iyon ay agad na siyang kikiligin at manlalambot ang dalawang binti, but, now galit ang nararamdaman niya imbes na kilig.

"Well, fuck you. Bitawan mo ako!" Nagpupumilit pa rin siya. Unti-unting lumuwag ang pagkakayakap sakanya ni Norbert hanggang sa tuluyan ng nahulog ang dalawang kamay.

Nakayuko na lang si Norbert sa harap niya. Hindi na mababago ang pasya niya. Masasaktan lang siya kapag ipinagpatuloy pa niya ito lalo na at walang maalala si Norbert sa mga nangyari sakanila noon.

"Sana, kapag naalala mo na ako huwag kanang bumalik sa piling ko. At sana, kapag bumalik na ang alaala mo makalimutan mo na ring minahal mo ako dahil ako, kakalimutan na kita ng tuluyan gaya ng pagkalimot mo sa akin ng panandalian." she walked away pero bakas sa mukha ni Margareth ang paghihinayang sa bawat salitang binitiwan niya. Alam ng puso niya na mahal na mahal niya si Norbert pero ang utak niya ang nagdidikta.

Mabilis siyang naglakad para makalayo sa kinatatayuan ni Norbert hanggang sa hindi na niya tanaw pero unti-unti ring humina ang paglalakad niya hindi dahil sa pagod kundi dahil sa panghihinayang. Gusto niyang bumalik pero ayaw ng utak niya. Umupo siya sa tabi ng daan palabas ng gate ng mansion. Umiiyak siyang mag-isa. Tumingin siya sa langit at naghahanap ng kasagutan sa mga tanong niya pero walang lumalabas.

Huminga siya ng malalim saka tumayo at mabilis na naglakad muli palabas ng gate. Ito na siguro ang huling pagkakataon na tatapak siya sa mansion na ito. Hindi na siya babalik pa kahit kailan dahil wala na siyang babalikan pa.

-

"Enough for the drama. We need to hurry up." Sambit ng boses na nasa tabi ni Norbert. Nagbalik lang siya ng tuluyan sakanya isip ng tapikin ng babae ang braso niya.

"Why did you do that?" malungkot na sambit ni Norbert habang nakatingin sa paalis na si Margareth.

"You told me to act pero hindi pala ako nainform na may trauma pala ang soon-to-be-wife mo sa mga gabitong uri ng eksena." she chuckled as if may nakakatawa sa nangyari.

"Althea, alam mo namang buntis siya diba? Paano kung may masamang mangyari sakanya? Hindi mo ba naisip yun?" May galit sa boses ni Norbert pero pilit niyang pinakalma ang sarili.

"Of course, I know. Atsaka isa pa I have a great idea dahil problema ko kanina kung papaano ko siya papapuntahin sa venue. It's making me nuts you know. Call her sister na alagaan sya dahil baka may mangyari pa sakanya." seryosong nakatingin sakanya si Norbert.

"Don't look at me like that. Get inside dahil magsisimula na mamaya ang palabas." mabilis na tumalima sa harap ni Norbert si Althea, her hired professional wedding planner.

Lahat ng planong ito ay dahil sa ideas ng kanyang wedding planner. Althea is her friend at siguradong mapagkakatiwalaan ito. He hired her to surprise Margareth and it only end up like this dahil sa nakakalokong idea niya na magpanggap na may short memory lost siya at hindi niya akalaing seseryosohin ni Margareth ang lahat.

She called Althea every night para sa updates ng ginagawa nitong pagpaplano sa surprise wedding nilang dalawa ni Margareth. He snicked out in his veranda pababa ng garden ng mansion para lang makausap ito. And now, this is the day para matapos na ang lahat ng ito.

Huminga ng malalim si Norbert saka mabilis na naglakad papasok sa loob ng mansion.

"Hello, Damon. Tawagan mo na ang crew at i-set nyo na lahat ng dapat i-set diyan sa venue. Tawagan mo na rin si Mr. Ty para ipaalam ang kanyang gagawin. Give him the script kapag nakaharap na nya mamaya si Margareth baka mabuking pa tayo ng wala sa oras."

"And of course, yung make up artist, hair stylist at yung damit ni Mr. Santiago pakidala na rito sa mansion at pakisabi na rin na magdala ng kaonting crew baka sakaling magkulang. Thank you, Damon." Althea hang up the call saka humarap kay Norbert na balisa pa rin at iniisip kung ano na ba ang nangyari kay Margareth.

"I called your security guard at nakalabas na raw ng mansion si Margareth. Tinawagan ko na rin ang hired taxi driver para ihatid si Margareth. She's fine umiiyak nga lang. See this." ibinigay ni Althea ang hawak na iphone saka ipinakita ang umiiyak na si Margareth. Umalis na ito sa harap niya saka may kinausap sa isang hawak ng cellphone.

"You can thank me later. Maghanda kana rin, any minute from now darating na ang mag-aayos sayo." tumango na lang si Norbert. Seryoso siyang nakatingin sa screen ng cellphone. Pinapanuod niya ang bawat pagpunas, paghikbi at pagtigil sa pag-iyak ni Margareth. Napangiti siya ng bumaba na ito ng taxi at sinalubong siya ng yakap ni Margareth.

-

"What happened to you?" Nag-aalalang sambit ni Merideth sa kapatid pagkababa nito ng taxi. She knew Norbert's plan kaya mabilis niyang niyakap ang kapatid. She patted her back para pakalmahin ito sa pag-iyak.

"Shh...Everything will be alright. Pumasok na muna tayo." Naglakad silang dalawa papasok sa Mansion nila.

"Akala ko maayos na lahat, Ate. Yung umaasa akong babalik yung alaala ni Norbert at magiging maayos muli siya kasama ko pero hindi pala. I'm so damn to think that way dahil naloko na naman ako." napatakip ng mukha si Margareth gamit ang dalawang kamay.

"Pinagpaliwanag mo ba sya?" tanong ni Merideth. Hindi sumagot si Margareth dahil hindi niya alam ang isasagot niya.

"Maybe, you should try to talked to him again and let him explain his side baka maayos nyo pa 'to." umiling-iling si Margareth sa sinabi ng ate niya.

"I won't. Kitang-kita ng dalawang mata ko ang nangyari. Wala na nga siyang maalala nagagawa pa niyang mambabae at lokohin ako." mas lumakas ang iyak ni Margareth. Mas nagiging emosyonal siya lalo na't buntis siya.

"Stop crying. Makakasama yan sa kambal mo." Tumigil ng kaonti si Margareth.

"What should I do, Ate? I love him so much. I love him, Ate." nanlumo si Margareth sa sinabi niya. Hindi pa rin talaga nawawala ang pagmamahal niya para kay Norbert kahit na galit ang namamayani sa puso niya ngayon.

"Let him explain. That's simple." hinawakan ni Merideth ang dalawang kamay niya.

"Kung magpapataasan na lang kayo ng pride, kayo ang talo pero kung ibaba mo ang sayo at magagawa mo siyang kausapin baka maayos pa ito. Alalahanin mong buntis ka at malapit na rin manganak. Paano kapag lumaki ang anak mo at hanapin nila ang daddy nila? Ano ang isasagot mo?" mahabang litanya ni Merideth saka pinunasan ang dalawang pisngi ni Margareth na puno ng luha.

"But-" hindi naituloy ni Margareth ang sasabihin niya.

"No buts. Walang magagawa 'yan. Kung gusto mong maayos 'to kausapin mo siya ng maayos." Seryosong sambit ni Merideth.

"Ngayon ko lang alam na Love guru kana pala." kahit na kagagaling sa pag-iyak ni Margareth ay napangiti siya sa sinabi niya. Hindi niya kasi inaasahang sasabihin ng kapatid niya ang mga salitang iyon.

Napatawa naman si Merideth saka nag-iwas ng tingin kay Margareth.

"We're hungry, Ate." napanguso si Margareth dahil naramdaman niya ang biglang pagsipa ng isang kambal niya sakanyang tyan.

"Sumipa sya!" gulat na sambit ni Merideth.

"Always kapag gutom ako." napangiti si Margareth.

"You wait here kukuha lang ako ng breakfast mo." agad na tumalima si Merideth at pumasok sa kusina. Biglang tumunod ang cellphone ni Merideth na nakapatong sa glass table sa harap.

Tinignan ni Margareth kung sino ang caller and she was shocked ng makitang si Norbert iyon. Biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Tumawag siguro ito kay Merideth dahil hindi siya makontak nito.

Gusto niyang sagutin ang tawag pero baka hindi para sakanya ang tawag. Hinayaan na lang niyang tumunog ang cellphone hanggang sa tumigil rin ito. Napahingi siya ng malalim ng dumating si Merideth dala ang pagkain niya.

Kinuha lang ni Margareth ang pagkaing dala ng ate niya ng biglang tumunog ulit ang cellphone nito.

"Sagutin ko lang to. Kumain ka ng mabuti." umalis na sa harapan niya si Merideth at diretsong pumasok muli sa kusina. Gusto niyang malaman kung sino ba ang tumawag baka si Norbert iyo o baka naman ibang tao. Hinayaan na lang niya saka nagsimulang kumain muli.

Bumalik kaagad ang ate makailang subo pa lang niya.

"Bilisan mo diyan may pupuntahan tayo." masayang sambit ni Merideth.

"Saan?"

"Basta. Siguradong matutuwa ka."

"Ayaw ko sumama." ngumiwi ang mukha ni Merideth dahil sa sagot ng kapatid niya.

"Oh common! Margareth. Girls bonding ang gagawin nating dalawa atsaka isa pa naisip kong isama ka para naman makalimutan mo si Norbert ng panandalian lang."

"Sabi mo kanina kausap ko siya tapos naman ngayon kalimutan. Ayaw ko." ipinagpatuloy lang ni Margareth ang pagkain niya at binalewala ang sinabi ng ate niya.

"Basta sumama ka. Wala ng angal pa."

"Ayaw ko pa rin."

"Sige icacancel ko na lang kahit kasama natin si Dad." nanlaki ang mata ni Margareth sa sinabi ng ate niya. Napainom siya ng tubig dahil bigla siyang nabulunan.

"Really? Kasama natin si Dad? Paano mo napapayag yun na lumabas tayo, eh palaging busy 'yun."

"I have my ways. Bilis magbihis ka muna at aalis na tayo." Merideth smiled widely. Binilisang kumain ni Margareth.

Minutes have past at handa na silang umalis pero bago iyon ay tumunog ang cellphone na hawak ni Merideth. Nakatingin si Margareth sakanya na may pagtataka pero binalewala lang ni Merideth iyon at agad silang pumunta sa garahe ng mansion.

"Where's Dad anyways?" Margareth asked. Merideth just smile at her at hindi sinagot ang tanong niya.

"I know that smile Merideth. May binabalak kang hindi ko magugustuhan."

"So, ngayon Merideth ang tawag mo sa akin at kani-kanina lang ay para kang batang umiiyak sa akin at tinatawag mo akong Ate." humalakhak si Merideth. 

Umirap lang sakanya si Margareth. Tahimik lang silang dalawa sa loob ng kotse at walang gustong magsalita. Margareth thinking on asking Merideth kung okay na ba sya after the incident na nangyari sa warehouse kung saan nakidnapped siya.

"I missed Mom." Merideth said out of nowhere.

"Me either." sambit naman ni Margareth.

"Hindi ko alam kung bakit ko ginawa yun. Palagi akong nagtatanong ang sarili ko kung bakit ko binaril si Mommy kahit alam kong masasaktan sya and she will die pero ngayon naiintindihan ko na." ngumiti ng mapait si Merideth kay Margareth.

"Sa buhay kailangan mo talagang magsakripisyo, pumili at mang-iwan. Kailangan mong pumili kung sino ang ililigtas mo o kung sino ang iiwanan mo at sasaktan. There will be a time you need to choose even if you might end up hurting someone or losing them. At ikaw ang pinili ko hindi dahil sa hindi ko mahal si Mommy kundi dahil iyon ang tama." napaluha si Margareth sa lahat ng sinabi ni Merideth ngayon. Ngayon niya lang din natutunan kung paano magsakripisyo para sa taong mahal mo.

Hinawakan ni Margareth ang isang kamay ni Merideth. 

"Pinili kita kasi mahal kita gayun din si Mommy pero dahil sa labis na galit ay binaon siya at hindi na niya alam kung ano ang tama at mali." Napaluha na rin si Merideth.

"If only I can change what happened and talk to her na tigilan niya yun ay hindi sana nangyari ang lahat. Hindi ko sana siya nabaril dahil sa galit ko dahil sa ginawa niya sayo. Kasalanan ko kung bakit siya nawala. Kasalanan ko Margareth." Nakatingin pa rin sa daanan si Merideth kahit na patuloy na umiiyak. Lumapit sakanya si Margareth at marahang pinunasan ang luha sa pisngi niya.

"Hindi mo kasalanan ang lahat. Siguro, iyon ang tadhana nating lahat. Walang may kasalanan. Nagmahal lang si Mommy kay Daddy. Naghangad lang siya ng higit para sayo. Minahal ka niya Ate." Ngumiti si Margareth kay Merideth.

"Kung alam ko lang na may galit pala siya sayo ay baka naagapan ko pa ang lahat. Baka nakausap ko pa siya. Kung hindi lang siguro ako umalis sa mansion at nakasama ko siya ay baka nagbago pa ang takbo ng utak niya pero wala man lang akong ginawa." Itinigil ni Merideth ang sasakyan sa gilid ng daan. Napayuko siya sa manibela ng kotse at doon ibinuhos lahat ng hinanakit niya para sa sarili.

"Hindi mo kasalanan Ate. Walang may kasalanan. Lahat ng nangyari ay siguro plano ng Diyos sa atin." Tinapik tapik ni Margareth ang likod ng Ate niya. 

Niyakap siya ni Merideth ng mahigpit. Umiiyak ang ate niya sa balikat niya. Wala siyang pakialam kung mababasa ang damit niya basta ang mahalaga ay madamayan niya ang ate niya ngayon. Alam niyang mahirap ang pinagdaanan nilang lahat lalong lalo na ang ate niya.

Higit isang oras silang ganoon ang posisyon hanggang sa tumigil sa pag-iyak si Merideth. Humiwalay ito sa pagkakayakap saka ngumiti ng malawak kay Margareth. Binuhay niyang muli ang makina ng kotse saka ito pinatakbo. Binuhay rin nila ang radio saka nagplay ang paborito nilang dalawang kanta. Sinasabayan nila ito at kasabay ng bawat pagkanta nila ay ang masayang halakhakan nila.

"Mahal mo ba talaga siya?" Merideth asked her sister Margareth out of nowhere. Margareth bit her lower lip and lower her head dahil sa kahihiyan. She knew that she will never erase in her heart that she truly love Norbert. Pero parang pauli-ulit na lang ang nangyayari. She wants to burst in crying pero mas magmumukha siyang mahina. She filled her heads ng mga iba't-ibang uri ng alaala para hindi lang niya maalala ang nangyayari ngayon kay Norbert that he didn't recognized her at dahil doon she felt betrayed. She felt again the pain na naramdaman niya noon pero mas masakit iyon ngayon. Parang pakiramdam niya unti-unti nang nababasag ang puso niya at isang mahinang tulak pa niya sa sarili para masaktan ay magkapira-piraso na ito.

Hindi niya napigilan ang sarili niya. Her tears started to fall pero pinigilan niya lang iyon at agad na pinunasan. She wants to be brave ngayon dahil wala na siyang makakapitan kundi sa sarili niya pero higit pa roon ay nandyan ang pamilya niya. 

Walang panahon ang luha niya ngayon dahil maya-maya na lang ay makakasama niya ang Daddy niya at ang Ate niya na after a very long week dahil sa nangyari noon sa warehouse na iyon at ngayon na lang sila ulit magkakasama.

Ayaw niyang masira ang masayang pagsasamahan nila mamaya dahil sa kadramahan niya. She knew na masakit pa rin sa Daddy niya ang nangyari kaya kailangan din siya nito. At kailangan niya ring magpakatatag sa sarili dahil baka siya pa ang aluhin ng Daddy niya kapag umiyak siya sa harapan nito. She didn't want that.

Merideth hug her so tight. Nasa harapan na sila ng mansion ngayon nila ang they're waiting for their Dad to come out.

"I love him so much, Ate. Pero ayaw ko munang isipin siya ngayon dahil kay Daddy. I want us to be happy today especially si Dad." Margareth said. Ngumiti lang sakanya ang Ate niya.

She made a sighed saka inayos ang sarili. Binuksan ang pinto ng sasakyan saka siya lumabas ng may ngiti sa labi pero sa loob basag na basag na siya. What do you expect? sa lahat ba naman ng nagyayari sakaniya ngayon lalo na kay Norbert. 

The huge door opened and her Dad came out with a large smile on his face. Nilapitan silang dalawa nito ng Ate niya saka sila binigyan ng tig-isang mainit na yakap. She Missed her Dad lalo na ang yakap nito.

"You squeezing me like hell, Dad." Natawa silang tatlo. Bimitiw ang Dad niya.

"I just missed you, Young Lady. And also you, Honey." His Dad said.

Halata naman sa yakap nyo. Ang sakit kaya sa buto." Napahagalpak ng tawa si Merideth.

"So, where we going, Dad?" Si Margareth.

"Hmm...First we need to go get some things in my office and then we're having our date." smirk form in her Dad's lip.Sometimes her Dad made some pranks lalo na kay Margareth. Mas lalo silang naging close mag-ama simula nang malaman niya ang totoo.

"Businessman will be businessman." Merideth said. They laugh in chorus.

"In my car or yours?" Her Dad asked.

"I want that new car of yours Dad. Its so cool." Pinaningkitan ng mata ng kanilang Dad si Merideth. She just made a whistle saka kunwaring hindi alam ang sinabi niya.

"How'd you knew that, Merideth."

"Ginamit ko noong isang araw and it's pretty fine and cool. I just love it."Lumawak ang ngiti ni Margareth. Merideth is always Merideth. Palagi itong kumukuha ng gamit ng kanilang Dad, mostly ang mga sasakyan nito na natitipuhan niya.

"Okay. Ibibigay ko sa'yo 'yon but make sure to be care." Lumiwanag ang mukha ni Merideth at tahimik lang na ngumiti sa gilid si Margareth. Alam naman kasi ni Margareth na iyon ang habol ni Merideth at siguradong puputaktihin nito ang Daddy niya.

"Of course. I will!" sumaludo si Merideth na parang isang soldier sa harapan ng kanyang Daddy.

"One more thing. Magtatrabaho ka sa kumpanya." His Dad smile in victory at nalukot naman ang mukha ng kanyang Ate dahil sa sinabi nito. She had no choice but to agree. Magdi-disagree pa sana ito pero ibinigay na sakanya ng kanyang Daddy ang susi ng kotse para kunin doon sa garahe.

"Go get that car. We're waiting here for you." ngumiti ng tagumpay ang Daddy niya.

Naglakad lang ng tamad si Merideth papunta sa garahe ng masion. Napangiti si Margareth dahil doon. HUmarap naman sakanya ang Daddy niya saka siya nito niyakap muli ng mahigpit.

"Kumusta ka this past few days?" His Dad asked.

"I'm fine Dad but Norbert did not recognized me." Ngumiti ng mapait si Margareth saka binitiwan ng Dadd niya ang yakapan nila.

"Of course he didn't dahil nasa state siya ng kaloko-" Tumigil sa pagsasalita ang Daddy niya saka natahimik. 

"What?" Tanong ni Margareth.

"I mean sana state siya ng-" Hindi pinatuloy ni Margareth ang Daddy niya sa pagsasalita saka tinanong nito muli.

"Dad, Tell me the truth." Nagbuga ng hangin ang Daddy niya saka huminga ng malalim.

"Nagkukunwari lang siya, Honey." Napalunok ng dalwang beses ang Daddy niya dahil sa talim ng tingin ni Margareth.

"And?" si Margareth.

"And he wants to surprise you." sambit ng Daddy niya.

"That jerk!" Agad na pumasok si Margareth sa loob ng sasakyan saka isinara ang pintuan. Dumungaw sa nakabukas na bintana ang Daddy niya.

"Hey, Honey. I'm sorry I didn't tell you. I just want to surprise you too." Sambit ng Daddy niya pero hindi niya ito pinansin dahil naiinis siya. 

"Pupuntahan ko siya Dad. Don't worry hindi ko siya papatayin." Ngumiti ng nakakaloko si Margareth saka pinaandar ang makina ng kotse.

"And of course, hindi ako galit sa inyo. I love you, Dad!" Pinaharurot na ni Margareth ang kotse at naiwang nakatayo ang Daddy niya.

All this time ay nagsinungaling sakanya si Norbert at akala niya ay may short memory lost ito pero pala! All this time ay umiiyak siya dahil sa kagaguhan ng lalaking iyon! She will make sure na magbabayad sakaniya si Norbert.

Nakangiti lang na nagmamaneho si Margareth at nag-iisip ng magandang gawin kay Norbert pagdating nito sa bahay niya.

Eh, kung bayagan na lang niyo ito pero masakit yata iyon. Wala siyang magandang maisip na revenge sa gago niyang soon to be husband kaya mas pinabilis pa niya ang pagpapatakbo ng kotse. Ang of course, nag-iingat naman siya.

Makaraan ang ilang minuto ay nasa gate na siya ng bahay ni Norbert. Ngumiti siya ng malawak. Kusang nagbukas ang gate at ipinasok niya ang kotse sa loob. Mas lumawak pa ang ngiti niya ng natanaw na niyang nakatayo sa labas ng bahay si Norbert.

Mabilis niyang pinaharurot ang kotse papunta kay Norbert. At nang kaonti na lang ang pagitan ni Norbert at ng kotse ay ska niya ito itinigil. Halatang gulat na gulat si Norbert sa ginawa niya.

Itinigil niya ang makina ng kotse saka dahang-dahang bumaba. Ngumiti siya ng nakakaloko at saka lumapit sa gulat pa ring mukha ni Norbert. Kinakabahan na nakatingin si Norbert sakanya.

"Hey, Baby." sambit ni Norbert. Tumingin-tingin pa sa likod si Norbert at nagkunwari pa na hindi narinig ang sinabi ni Margareth.

Mas lumapit si Margareth sa kinatatayuan ni Norbert. Hinawaka niya ang dalawang braso ni Norbert.

Harap-harapan na sila ngayon. Kita ang kaba sa mukha ni Norbert at ang dalawang paglunok nito.

"You looked tense." natatawang sambit ni Margareth.

"What are you doing here?" Tanong ni Norbert. Seryoso pero naroon pa rin ang kaba sa boses ni Norbert.

" Binibisita ka at gusto ko lang ibigay sayo to." Lumapit si Margareth sa tenga ni Norbert saka iyon hinalikan.

Bumulong siya kay Norbert. "I love you, Jerk!" sambit ni Margareth sa malakas na binayagan si Norbert.

Napaluhod sa lupa si Norbert habang hawak-hawak ang maselang bahagi ng katawan nito dahil sa sakit.

"I want to marry you as soon as posible and don't try to runaway or make surprise dahil hindi lang yan ang aabutin mo sa akin." halata sa boses ni Margareth ang tuwa. Tumingin sakanya si Norbert na may takot sa mukha pero bakas ang sakit.

"I love you, Baby." inilevel ni Margareth ang mukha niya kay Norbert saka niya ito hinalikan ng masuyo.

"I love you too, Baby. Ang sakit." sambit ni Norbert sa pagitan ng halikan nilang dalawa. Natawa si Margareth saka niya ito muling hinalikan.

"Kaya huwag na huwag mo ng subukan na magpanggap na nagkaroon ng amnesia dahil hindi lang yan ang gagawin ko sayo." Mahabang sambit ni Margareth. Tumayo na si Norbert mula sa pagkakaluhod saka niyakap ng mahigpit si Margareth.

"I'm sorry but I love you, Margareth Singson Ty Santiago. My soon to be wife." ngumiti ng malawak si Margareth dahil doon.

"I love you so much, Norbert Santiago. My soon to be husband." at muli siyang hinalikan ng masuyo ni Norbert sa labi

THE END