Special Chapter 1

Margareth's Point of View

Ako na siguro ang pinakamasayang babae sa buong mundo hindi dahil sa may kaya ang pamilya namin and I'll be able to buy anything I want kundi dahil kay Norbert. I know you think that he's totally jerk and a heart breaker and womanizer but hey! He had changed! You should love him too the way I do.

Nasa veranda ako ngayon para panoorin ang pagsikat ng haring araw. Isa na namang umaga na puno ng pagsubok at bagong pag-asa at syempre saya.

I admit na natrauma na ata ako sa lahat ng nangyari. Especially, noong aksidente at sa nangyari sa warehouse pero kahit na ganoon ang nangyari ay buhay pa rin ako.

Napapikit ako ng malalim sa dinama ang malamig na simoy ng hangin sa bawat hampas nito sa balat ko. Nakaramdam ako ng lamig kaya niyakap ko ang sarili ko. Napangiti ako ng makarinig ako ng mga yabag mula sa sahig. I know hinahanap niya ako sa tabi niya.

"I thought you have left me." Sambit ni Norbert saka niya ako niyakap mula sa likuran. Isiniksik nya ang ulo niya sa leeg ko. Napangiti na naman ako dahil sa ginawa niya. Ramdam ko ang init ng hininga niya sa leeg ko. Nakikiliti ako ng kaonti sa maliliit na balbas na tumutubo sa baba niya. I really love this man! I really do!

"Palagi kong sinasabi sayo na hindi na ako aalis sa tabi mo." I said. Ramdam ko ang pangiti niya. Hinalikan niya ang leeg ko at hindi nakatakas roon ang pag-ungol ko.

"Hmm...I want you in our bed, Baby." He said. Napahalakhak na lang ako sa sinabi niya. I know he is kinda pervert and of course sex addict pero sa akin na lang.

"I'm lil' bit sore dahil sa nangyari kagabi. Remember, we had three round at gusto mo pa ng isa." Napatawa siya sa sinabi ko saka humiwalay sa pagkakayakap sa akin upang iharap sakanya.

He is naked right now and he's so sexy. I bite my lower lip dahil sa magandang tanawin na nakikita ko. Hindi ko pa rin matanggal ang pagkamangha ko sa bawat pagkakataong makita ko siyang nakahubo. Para siyang inukit mula sa kahoy at may magandang hulma ng katawan. I know what are you thinking. He's huge also and so damn hard to resist.

Ngumisi siya saka lumapit sa akin at agad na hinalikan ako sa labi ng mahina pero mayroong kuryenteng dumadaloy doon. Sinubukan niyang ipasok ang dila niya sa loob ng bibig ko but I manage not to welcome his.

"Ouch!" Napatigil ako sa paghalik sakanya dahil sa pagkagat niya sa ilalim ng labi ko.

Natawa siya sa ginawa niyang kalokohan. I glare at him pero wala lang sakanya. Pilyo!

"You didn't want me to enter so I bite your lip para makapasok ako." Tumawa na naman siya at hindi ko na napigilan ang pagkainis ko.

"Gusto mo bang bayagan kita ngayon?" Seryoso kong sabi. Natigil siya sa pagtawa saka dahan-dahang tinakpan ang pagkalalaki niya gamit ang dalawang kamay. He's afaird to me kapag sinasabi ko 'yon sakanya lalo na kapag naiinis o nagagalit ako sakanya.

"I-I'm sorry." He said.

Umalis lang ako sa harapan niya saka pumasok sa kwarto. Agad siyang sumunod sa akin at niyakap muli sa aking likuran. Ramdam ko ang unti-unting pagkabuhay ng alaga niya. Napakagat ako ng labi dahil doon. No not this time! Masakit pa!

"I'm sorry." Hinalikan niya ako sa nape saka dahan-dahang papunta sa aking leeg pataas sa aking pisngi.

"I'm sorry, Baby." Inikot niya ako saka agad na sinunggaban ang labi ko. Marubro iyon at maalab. Hindi pa rin nagbabago ang anyo ng halik ni Norbert sa akin. Nakakapang-init. Nakakalasing. Nakakabaliw.

Lumaban ako ng halikan sakanya. Kumapit ako sa braso niya at hindi na ako nagulat ng buhatin niya ako. Mabilis kong ipinulupot ang legs ko sa beywang niya. 

Mas lalong nag-init ang halikan naming dalawa mas lalo na ang kanyang alaga na ramdam ko sa gitna ng aking mga hita. Damn! He's so good!

Tumigil siya sa paghalik sa akin saka siya ngumiti ng malawak.

"Will you marry me again, Baby?" He said. Nagulat ako sa sinabi niya at agad na napaluha.

"Hey! What's wrong?" Pinahid niya ang luha ko gamit ang dalawang hinlalaki niya. Nakapulupot pa rin ang legs ko sakanyang beywang.

"I'm just happy. I'm really happy, Bert." I said saka ko siya hinalikan sa labi habang umiiyak ako. Hindi ko alam kung bakit ako umiyak dahil sa sinabi niya. Masayang-masaya ako sa nangyayari sa amin ngayon. Ito siguro ang bunga ng lahat ng nakaraan namin na nagpatibay sa pagsasamahan namin.

Kahit na hindi na ako sumagot ng 'oo' ay alam na niya ang isasagot ko sa tanong niya dahil siya at siya lang ang lalaking mamahalin ko ng buong-buo. Walang labis, walang kulang.

Hindi natuloy ang kasal naming dalawa noon dahil malaki na ang tyan ko. Inuluwal ko sa mundo ang dalawang kambal ko sina Isaias Kaleb at Ezequel Wilson. They are both healthy noong ipinangak ko. At sa araw ring iyon ay umiyak si Norbert habang bitbit ang mga anak namin. Iyon na siguro ang isa sa pinakamasayang nangyari sa buhay ko at kahit hindi natuloy ang kasal namin noon ay masaya pa rin ako.

We live like we're on a book na masaya lang at walang lungkot lalo na kapag kasama ang dalawang makukulit na kambal na ngayon ay parehong tatlong taong gulang na.

Hindi ko akalain na aabot kaming dalawa ni Norbert sa ganitong punto na kahit madaming nangyaring masasakit ay kami pa rin ang nagkatuluyan at masayang nagsasama.

Sabi ko nga noon na sa bawat paggawa mo ng desisyon ay may kaakibat iyong responsibilidad sa anumang kakalabasan ng desisyong ginawa mo. Responsable tayong lahat sa bawat desisyong ginagawa natin, and I'll tell you, malay mo ang desisyong ginawa mo pala ay iyon ang ikakasaya ng buhay mo.

I remember that day ng una akong gumawa ng sarili kong desisyon dahil sa labi na pagkakasakal. I made my first very own mistake pero iyon din ang pinakamatami at masarap ng kasalanang ginawa ko at hindi ko iyon pinagsisisihan dahil natagpuan ko ang taong mamahalin ako ng higit pa sa buhay niya. And that is Norbert Mercado Santiago.

"I love you." Bulong ko sa gitna ng halikan naming dalawa.

"I love you too." Gumanti siya ng halik sa akin pero napatigil kaming dalawa ng may narinig kaming mahinang bungisngis mula sa pintuan.

Napatingin kaming pareho ni Norbert doon at pareho kaming napangiti. The twins is already wake up. They made their way papunta sa naked nilang Daddy.

"Mommy! Ako din gusto ko din na buhatin ako ni Daddy!" Nagpuppy na sambit ng maliit na si Kaleb. Napangiti ako at tumingin kay Norbert. Ngumiti lang rin siya saka ako dahan-dahang ibinababa sa kama.

"Yehey! Yehey!" Masayang sigaw ni Kaleb saka siya mabilis na yumakap sa leeg ng Daddy niya habang si Ezequel at sumakay naman sa likod.

"Mommy! I'm hungry!" Sigaw ni Ezequel habang nakasakay sa likod ng Daddy niya.

"What do you want to eat boys?" I asked them at pare-pareho silang napaisip. Oo, alam ko ang iniisip nyo. They inherit most of the features of their Dad at maging ang mga mannerisms ni Norbert. Sana lang at hindi sila maging badboy katulad ng Daddy nila for sure they will make girl cry.

"Cereal!" Sabay-sabay nilang sigaw.

Ngumiti ako ng malawak pati na rin si Norbert. Lumapit ako sakanya saka siya hinalikan sa labi.

"I love you, Margareth. I'll make sure that you will be the happiest mother and wife in this world." Naluluha ako sa sinabi niya pero pinigilan ko lang. I don't want to make drama here dahil mausisa pa naman ang mga bata lalo na kapag may unusual silang nakikita sa akin.

"And I'll make sure too that you will be the happiest and the best husband in the entire universe." Muli ko siyang hinalikan sa labi saka niyakap siya ng mahigpit. Bumubungisngis lang ang dalawang kambal habang pinapanood kami. Three months have past at sa bawat araw na iyon ay puro saya ang nararamdaman namin pero minsan ay mayroon ding mga problema at pagsubok na nangyayari.

Last month ay naconfine si Ezequel dahil sa pulmunya dahil doon ay halos wala kaming tulog ni Norbert sa pagbabantay sakanya sa ospital maging si Kleb ay nag-aalala sa Kuya Ezequel niya.

At sa tatlong buwan naman iyon ay pareho kaming abala ni Norbert sa paghahanda para sa kasal namin. I'm very happy kasi very supportive ng mga friends and families namin especially si Daddy. 

Si Norbert ang halos naglakad sa ibang papers namin kahit pwede naman niyang utusan ang secretary niya. Sabi niya sa akin trabaho niya daw iyon bilang asawa at bilang isang ama. Napangiti na lamang ako sa tuwing naalala ko lahat ng nangyari. Masaya, malungkot at nakakaiyak pero kahit na ganoon ay nakasurvive ako, kami ni Norbert kaya kami narito, isang buong pamilya.

Napatingin ako sa sarili ko sa full body mirror at naiiyak ako sa nakikita ko. Ang pangarap ko noong maikasal sa lalaking mamahalin at makakasama ko habang buhay ay mangyayari na anytime later. 

Pinunasan ko ang luha sa mata ko dahil baka masira ang make up ko.

"Oh-My-God! You're a goddess!" Napalingon ako sa likod ko ng makita ko roon si Claire na napatakip ng bibig. Napangiti ako sakanya. Agad siyang lumapit sa akin saka niya ako niyakap ng mahigpit. Matagal rin kaming hindi nagkikita ni Claire because of her work and some other stuff raw na ginagawa niya.

"Akala ko hindi kana pupunta! Nakakainis ka!" Naiiyak kong sambit. Siya kasi ang maid of honor at sinabi niya sa aking pag-iisipan niya dahil busy siya. At first nalungkot ako kasi bestfriend ko siya tapos mawawala siya sa araw ng kasal ko.

"Ako? Mawawala sa kasal mo? No way! Kahit saang okasyon na kasama ka ay pupunta ako hindi pwedeng wala ako!" Natatawa niyang sambit. Nakisabay ako sa pagtawa niya. Humiwalay siya sa akin saka niya ako tinignan mula ulo hanggang paa.

"Naiiyak ako. Ang ganda-ganda mo!" Kunwaring papahid-pahid pa siya sa mata niya. Kulay white ang motif ng kasal namin. Me and Norbert both chose that colar dahil pareho naming gusto.

Ang ganda-ganda rin ng besfriend ko sa suot niyang damit ngayon.

"Hey! There you are sweetheart!" May pumasok na isang lalaking matangkad at nakatuxedo. Hindi ko siya kilala pero namumukhaan ko siya. He smiles sweetly i=on me pero mas matamis ang kay Claire. He made him blush at agad na iniwas ni Claire ang mukha niya sa akin.

May hindi sinasabi sa akin ang babaitang ito! May sweetheart na pala siya ngayon.

Tumingin sa akin si Margareth na parang humihingi ng tawad. Tumawa ako ng mahina.

"Madami kang ikukwento sa akin." I said at napangiwi siya sa sinabi ko. Tumawa na naman ako. Lumapit sa amin ang lalaki at agad na ipinulupot ang kamat niya sa beywang ni Claire. Mas lalong namula siya at gusto ko ng sumabog sa tawa pero nakakahiya naman sa lalaking ito baka kung ano pang isipin niya.

Pilit kong hinhuli ang mata ni Claire pero hindi ko mahuli huli. Aasarin ko sana. I made a small laugh before I turn to face these man in front of me. Ngumiti ako sakanya ng malawak at ganun din siya.

"I'm Zacharias Timothy Monte Alegre," Ngumiti siya ng malawak saka niya inilahad ang kamay niya sa akin. Tinanggap o iyon habang nakatingin kay Claire. I know what are you thinking because these man in front of me is a totally baddass and jerk! He's a very well known one of the eligble bachelor of the country pero hindi lang 'yan manloloko rin siya. 

Kaya pala namumukhaan ko siya dahil sikat siya dito sa bansa at halos kabi-kabila ang commercials and t.v. programs niya sa isang sikat ng network.

"Margareth Singson Ty soon to be Mrs. Santiago." I laughed as I said that.

Natatakot na mga matang nakatingin sa akin si Claire na tila may sinasabing 'Huwag mo akong sasakalin mamaya kapag nag-usap na tayo'. Madami talaga siyang kailangang ikwento and full details pa. At higit sa lahat I want to know kung bakit niya kasama ang bad boy na 'to kahit ayaw niya sa mga katulad nila. What an interesting story, Claire. I wanna hear it right now pero mamaya na.

"I already knew you. Pumunta pa nga ako noon sa proposal niyo ni Norbert." Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Reall? Pero bakit hindi- Oh! I remember na ngayon! He's the guy on the sea shore na tinawag na 'Baby' si Claire.

Tumingin ako kay na may mukhang namumula. She's dead right now!

"Ah-" Yan na lang ang nasabi ko. I'm speechless right now dahil sa mga nangyayari.

"Ma'am ready na po tayo." Sambit ng isa sa organizer ng kasal namin. Ngumiti ako ng malawak sakanila sa ko sila iniwam doon. I'm very excited sa mga susunod na mangyayari sakanila. 

She said before na hindi siya maiinlove sa isang bad boy pero kani-kanina lang ay kita mo sa mata niya ang kislap. Natawa na lang ako.

Pagkalabas ko sa dressing room ay madami ng tao. Hinanap agad ng mata ko si Daddy. Ngumiti siya sa akin habang naglalakad papunta sa akin. 

"Hello, Honey. You ready?" Tanong niya sa akin. Bakas sa mukha ni Daddy ang saya.

Nakasuot rin siya ng tuxedo at kahit medyo matanda na siya ay kita pa rin sa mukha niya ang kagwapuhan.

Tumango ako sa tanong niya. Niyakap niya ako ng mahigpit saka hinalikan sa pingi. Masaya ako na very supportive sa akin si Daddy lalo na sa pag-aalala ng dalawang kambal na palaging naglalagi sa office niy. He really loves them both kahit na ang kukulit nilang pareho. Sabi ko nga sakanya baka tumanda siya ng husto dahil sa sakit ng ulong ibinibigay ng dalawa pero ang sagot lang niya ay ngiti.

"This is all I want for you,Honey, ang sumaya ka." Bulong niya sa akin. Naiiyak ako.

Naramdaman kong nagpupunas ng mata si Daddy at hindi ko maiwasang maluha na.

"I love you Dad." Bulong ko din. Pinunasan ko ng marahan ang luha ko baka pagdating ko sa altar ay mukha na akong zombie nito.

"I love you too, Honey." Humiwalay siya sa akin sa pagyakap saka iminwestra ang braso niya at agad akong kumapit roon.

Naglakad kaming dalawa papunta sa malaking pintuan. Huminga ako ng malalim saka ngumiti ng maluwang. This is it! Ito na ang araw kung saan masasabi kong isa na akong ganap na Santiago at pag-aari ko na ng husto si Norbert. 

Bumukas ang pintuan kasabay ang pagtugtog ng pamilyar na kanta sa akin pero balewala lang iyon sa akin ng makita ko ang dalawang matang nakatingin sa akin mula sa malayo. Ngumiti siya sa akin ng malawak at ramdam ko ang kaba sa ngiti niya. He's excited too.