Chapter 22

'Zeynaine Eve POV'

Sa pag upo ko pa Lang dito sa kinauupuan ko lipad na lipad na tong utak ko, Ilang oras ko Ng pinagiisipan Yung nangyari sa Amin Ni Rust pero Wala talaga akong Makuhang sagot, Kung papakinggan ko ba Si Rust sa sasabihin niya? O mas ikakabuti Kung Hindi na Lang.

Ilang malalalim na buntong hininga Ang aking nagagawa, Kaya Panay Ang lingon sa akin Ni Aiynen.

"Class dismissal"-tanging salitang Yan Ang naintindihan ko sa Prof namin ngayon, dahil sa Nasa kabilang Mundo Ang utak ko.

"Snack Muna Tayo Guys?"- aniya Ni Seylfine rinig ko ito ngunit ayaw Ng katawan Kong tumayo, nilingon ko Lang ito,

She rolled her eyes,

"Fine! Ako na Lang bibili Ng Pagkain natin."-padabog na Saad Ni Seylfine na ikinangiti Ni Aiynen Naman

"Buti Naman at Mabait ka ngayon, minsan Lang Yang ganyang Ugali mo, orderan mo Rin ako ah"- Aiynen

"Wala sa mood si Zeynaine, alangan namang kombinsihin ko pa eh baka mapatay ako Ng Wala sa oras niyan"- Aniya ulit Ni Seylfine nilingon ko siya at binigyan ng blangkong Tingin

"Oo na! Oo na! Aalis na!"- inis na Saad nito saka Patakbong lumabas sa room

Napatawa Naman Ng mahina si Aiynen

"May Takot talaga Ang Babaeng Yun sayo Zeyn tsk. Tsk. Tsk."- Aiynen

"I'm not in the mood to have some jokes Aiynen"-

"I'm not joking neither"- sagot nito Kaya nilingon ko ulit siya

She looked at me confused

"It's really hard to think Zeynaine, Kung anong possibleng rason o sasabihin Ni Rust sayo"- tinitigan ko Lang siya, papayuhan na Naman ako nito eh, Kaya hahayaan ko na, Wala akong ganang mag salita

"Kesa Naman sa Mabaliw ka sa kakaisip Why not try to listen to him"- Dagdag pa nito

Napag isipan ko na Yan Aiynen, Kung sakaling papakinggan ko so Rust, Masasaktan na Naman ako.

Alam Kong Hindi pa tapos Ang Laban pero sa ngayon ayoko munang masaktan.

I deeply sigh.

"Tssss"- aniya ko

"Cr lang ako"- pagpapaalam ko dito tumango Naman ito Kaya lumabas na ako pagdating ko sa Cr na abutan ko si Sheridan nag huhugas Ng kamay

I smirk.

Naghugas din ako Ng kamay ramdam ko Ang paninitig niya sa akin

"You don't need to wash and wash"-paparinig ko dito saka pinatay na Ang gripo at hinarap siya

Ayan na Naman Ang inosenteng mukha Nita

"Dahil marumi ka na"- matigas Kung Saad

"Stop this Game Zeyn, ayoko Ng gulo"- aniya nito na nagpangiti sa akin humakbang ako Ng dalawa palapit sa kanya

"It's just started Sheridan, and No one can stop Me from what I wanted to do, even you"- turo ko sa kanya "Zypher And even Rust"-

Tinitigan niya Lang ako

"Know what? From the very start I feel sorry for you, Wala Kang ibang ginawa kundi mang agaw Ng mang agaw, siguro Gutom ka sa pagmamahal sa inyo, Kaya ka nagkakaganyan"- humakbang na Naman ako papalapit sa kanya magkalapit na kami ngayon humalukipkip ako sa harap Niya

"Look at yourself"- hi-ned to foot ko siya Ng tingin "You look like a Poor hunger and Always seeking for love,"- nakangisi Kung Saad

"I'm not hungry for love dahil maraming nagmamahal sa akin"- aniya nito na nagpatawa sa akin

"Oh really? Marami ngang nagmamahal sayo, ngunit dala Lang Yun Ng pagka AWA sa sarili mong uhaw at gutom sa pagmamahal"- nakangisi Kung Saad

"Eh anong tawag sayo? Hindi ba't attention seeker din?"- aniya nito nagpahalakhak sa akin Ng mahina

Come on nice play Sheridan.

"I play with an exact reason. I play reasonable, Eh ikaw? Anong rason mo sa pagiging ahas? Matakaw na impokretang Hangal!"- akma niya akong sasampalin Ng Mariin Kung nasagang Ang kamay niyang sasampal Sana sakin saka Sinampal ko siya

"No one, can Touch my face even my friends, don't be over confident"- saka Mariin Kong Binitawan Ang kamay niya

"You slapped me"- naluluha nitong Saad

"Hindi ka Rin tanga, Bobito ka Rin pala, nice! A Li'l girl named Sheridan Ang kampon Ng Mga ahas Na Hindi dapat binubuhay sa Mundong ito"-

"Hindi ako ahas"- matigas nitong Saad

I smiled at her

"Deny it until you can, but you can never escape in my plan, Taste the sweetest Pain I'll give into you. And I will assure you, everyone arounds you will LEAVE YOU ONE.BY.ONE"- nakangiti Kung Saad saka Iniwan na siya sa CR na nakatunganga parin.

Habang naglalakad ako papunta sa sa room ay Nadaanan ko si Zicken.

"Zeyn!"- napahinto ako saka walang gana siyang nilingon

"What?"-

"Hi, Long time no see, I have something important to tell you"- tinitigan ko Lang siya

"Split it"- aniya ko

"I think It's better if your parents will tell you about this and not me"- kinakabahan nitong Saad tinaasan ko Lang siya Ng Kilay

"Okey"- Saad ko saka tinalikuran ko na siya

Another problem na Naman ba yun? Tsk, kelan ba matatapos lahat Ng Problema ko sa buhay? Kung Wala na ako? Kung patay na ako?

Tsk, how I wish I'll die.

Para matapos na lahat Ng to.

Natapos na Ang panghuling subject namin at nasa Labas na kami Ng school nag aabang sa Tig iisang Sundo namin

"See you tomorrow Zeyn!"-aniya Ni Seylfine dahil mas nauna pang dumating Ang sundo niya. Nginitian ko Lang ito

Maya Maya pa ay dumating na din Ang sundo Ni Aiynen

"Sure ka bang Susunduin ka Ng Daddy mo ngayon Zeyn?"- nag aalalang Tanong Ni Aiynen Sa akin nginitian ko Lang din ito saka tinanguan

Napabuntong hininga muna siya

"Ingat ka"- Saad niya saka pumasok na sa loob Ng sasakyan.

First time Kong sunduin Ni Dad. Never in my entire life na sumundo siya sa akin

Siguro napaka importante talaga Ang araw Nato sa kanya

Habang naka tayo ako dito sa harap Ng school ay nakayuko Lang ako at nilalaro Ang bato sa Paa ko

Ng may biglang bumusina sa Gilid ko nilingon ko ito and there I saw dad smiling at me, agad Naman napataas Ang kilay ko

'What's wrong with him?'- taka Kung tanong.

Hindi ko na Lang ito pinansin at pumasok na sa loob Ng sasakyan don sa shotgun sit talaga ako umupo, ayoko sa likod umupo baka isipin Ni dad na ginagawa ko siyang Driver ko, pero nagkusa Naman siyang kunin ako ngayon eh

Bahala na nga siyang anong isipin niya, tutal Wala Naman tong paki sakin

Bago napaandar Ni Dad Ang sasakyan Nahagip Ng aking mata sila Sheridan at Rust magkahawak Ang kamay habang papalabas sa school

Sumikip bigla Ang puso ko, seeing them Together Really makes me Feel the pain.

That's the reason Kung bakit ayaw Kong makinig sa magiging dahilan Ni Rust sa nangyari sa Amin, Wala din namang Kwenta.

"Zeyn"-panimula Ni Dad, taka akong napalingon sa kanya

"Hhmmmmm?"-

"Whatever happened today always remember that me and your mom really loves you"- napataas Naman kilay ko sa sinabi niya

Kelan nga ba niyo ko minahal? Malaking kasinungalingan Ang pinagsasabi niyo Dad.

Sa halip na sagutin siya ay nanatili akong tahimik, Alam Kong may bumabagabag sa isipan Ni Dad ngayon.

Iniwas ko Ang Tingin ko sa kanya saka Sa Labas Ng kotse Ang Tingin ko madilim na nga.

"Sana maintindihan mo kami Zeyn, I know we've done a lot of hurtful things into you, pero Sana Maintindihan mo"- dagdag nito ngunit Hindi ko ito nilingon

"Your mom and Me wants to start a new life with you"- dagdag nito na nagpalingon sa akin

"If you'll gonna ask me if I'll come with you in abroad My Answer is always No"-diritsong Saad ko

"No, it's not about that thing Zeyn, We want to start a new life with you, Yong okey tayong tatlo, Alam Kong marami akong kasalanan sayo, Kaya Sana Patawarin mo kami Ng Mommy mo, we can't live without you Zeynaine, we can't"- mahina nitong Saad

Mukhang nahuhulaan ko na Ang Ibig iparating Ni Dad sa akin

Does Lolo Wants to get me na?

I smiled habang naka Tingin parin sa labas, Kung sakaling kukunin ako Ng Lolo sasama ako.

"Yes you can Live without Me"-nilingon ko siya "nabuhay nga akong Wala Kayo sa Tabi ko, Kayo pa Kaya"- Hindi ako sinagot Ni Dad hanggang sa Dumating na kami sa bahay

Pagka pasok ko sa bahay Na bigla ako Ng yakapin ako Ni Mom

Ano bang problema Ng mga tao dito ngayon, tsk.

"Good Evening Mom, if you want me to explain Kung bakit natagalan akong umuwi I'll explain that--" mom cut me off

"You don't need to explain Zeyn"- malungkot na Ngumiti si Mom sa akin

"Not all things are needed to explain"- napataas Naman kilay ko sa sinabi niya

Talaga ba? Eh halos patayin niyo nga ako sa mga sampal niyo kapag late na akong maka uwi at Kung ginaganito ko Kayo sa pag Usap na para sa inyo Wala akong galang

"Go to your Room, change a dress May bisita Tayo ngayon."- malungkot nitong Saad

"Are you sick?"-taka Kung tanong ngumiti Naman ito

"No I'm not, I'm okay anak"- Madaling sagot nito sa akin Kaya ipinagbahala ko na Lang Ang mga napapansin ko sa Mga kakaiba nilang Kilos

Whatever happens, they're still my family. And As a daughter I don't want seeing them Like this. Oo gusto ko silang saktan pero sa paraang ako Ang gagawa Hindi Ang ibang Tao.