CHAPTER 13

WARNING: SPG 🌹❗

READ AT YOUR OWN RISK!

-----------------------------------------

ASH POV

"May nangyari ba?" Bulong ni Clare sa akin ng mapansin ang pananahimik ko sa isang sulok habang pinapanood si Spencer na nakiki pag usap sa iba pang guests.

"Bakit mo natanong?" Tanong ko ng di nag aalis ng tingin kay Spencer.

"Yung mukha mo kasi eh. Parang humahaba?" Saad niya saka uminom ng juice.

"Ah! Tampuhan lang. I think okay na kami." Then I shrugged.

"Tingin ko hindi ganon kababaw? Masyado ba 'yang personal? Baka kailangan mo ng makakausap?" Kumindat siya saka hinawi ang buhok.

Sumulyap ako sandali sa kaniya at agad din bumaling ng tingin kay Spencer na ngayon ay masinsinang nakikipag usap kay Fourth.

"Balak ko sana pumirma pa ng renewal para sa charity and foundation na sinusuportahan ko. Kaya lang--"

"Kaya lang ayaw niya?" Taas kilay niyang tanong habang naka pangalumbaba sa mesa.

"Hindi naman sa ayaw. Gusto niya kasi makasal kami agad. Kaya lang--"

"Agad?" Ungol niya saka ako pinandilatan.

"Ash naman! Sa aged niyo, hindi Agad iyon! Imagined childhood friend pala kayo at in a relationship na, I don't think na minamadali ka niya?" She muttered.

I heaved a sigh as I bow my head before released my words.

"Hindi pa kasi ako handa. Siguro kasi gusto ko lang muna ibigay yung makakaya kong tulong para sa iba." Pag sisinungaling ko.

Ang totoo, natatakot ako. Natatakot ako harapin ang mga diskriminasyon at question-in ang pagkababae ko. Dahil wala akong kakayahan mag buntis. Ayokong lamunin ako ng pressure sa isang bagay na alam kong imposible.

"Well, kung sa bagay hindi naman kasi basta basta ang pagpapakasal. Malaking adjustment sa umpisa. Believe me ash, kapag nag sama na kayo doon niyo lang talaga makikilala ang isa't-isa." Aniya saka umirap sa kawalan.

"Kilala ko na si Spencer. Ganon din siya. Kaya lang, pakiramdam ko baka kapag nag sama na kami doon naman siya magbago?" Malumbay kong sabi habang nananatiling naka yuko.

"Magbago? Bakit naman?"

"Forget it! Wala lang 'yon." Ngumisi ako saka umiling.

Tinitigan niya akong mabuti na para bang binabasa ang takbo ng isip ko. Ayokong ibahagi ang personal na problema namin ni Spencer dahil iniisip ko rin ang puwedeng maging epekto nito sa kaniya.

"Puwede mag tanong?" Aniya saka ko siya nilingon.

"About?"

Umayos siya ng upo saka ako hinarap.

"Tingin mo ba kay Marco mature na yung isip niya?" Nakanguso niyang tanong at naninigkit na tumitig sa asawang si Marco na karga ang anak ni Tyrone.

"Oo naman. Bakit mo natanong?" Pag tataka ko.

"Ash kasi..." Sandali siyang tumigil saka pinagdaupa ang palad.

"I'm pregnant." Sambit niya at tinikom ang bibig.

Napauwang ang bibig ko saka pinilit ang sariling ngumiti. Kahit pa muli na naman akong nakaramdam ng inggit.

"Congrats!" Walang emosyon kong sabi matapos ay ngumiti ako ng pilit.

Hindi ko alam kung paano ako dapat mag react. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong sabihin.

"Alam na ba iyan ni Marco?" Usisa ko.

May luhang nangingilid sa kaniyang mga mata. Ngunit napakatamis ng ngiti sa labi niya at batid kong sobrang ligaya ang kahulugan non.

"Hindi ko pa nasasabi. Pero eight weeks na akong buntis." Malapad siyang ngumiti. Niyakap ko siya baka sakaling maramdaman ko rin ang saya na nararamdaman niya sa mga oras na ito.

"Wow! Kunin mo akong ninang ah!" Saad ko saka kumawala sa yakap.

"Oo naman! Kahit hindi mo sabihin."

"Hey! Okay lang kayo?" Nag aalalang tanong ni Marco ng lumapit sa amin. Sunod din naman pumunta sa direksiyon namin si Spencer, Fourth, si Ann at Roman.

"Anong meron? Bakit umiiyak ka Clare?" Nanginginig si Marco ng iharap ang kaniyang asawa. Lumuhod si Marco sa kaniya saka pinahid ang luhang nagkalat sa kaniyang pisngi.

"Is everything okay?" Tanong ni Spencer. Naramdaman ko ang pag haplos niya sa aking likod saka ako tumayo at tumabi sa kaniya.

"Yes. Sweetheart." Sagot ko at agad din bumaling ng tingin kay Marco.

"Guys! What's going on here?" Usisa ni Fourth habang salitan kaming tinitignan.

Nag tigil si Tyrone at Trixie na nasa front. Iilan na lang tao dito sa reception at halos lahat ay may tama na ng alak.

"God! Did I do something wrong? Did I hurt you? Clare tell me!" Natatarantang tanong ni Marco na ngayon ay namumutla na.

"No! Everything's alright Marco. Sorry If I get being like this. Sorry Trixie." Naluluha at natatawa niyang sabi kay Trixie.

"Weh? Tell me!--"

"Okay. I'll tell you but please promise me na hindi ka malulungkot." Nagingiwing sabi ni Clare sa asawa.

"Sh*t! Sabihin mo na ano ba--"

"I'm pregnant. Eight weeks." Nakayuko at pikit matang sabi ni Clare.

"What?" Di makapaniwalang sambit ni Spencer saka ako tinignan.

Ngumiti ako at muling tumingin sa mag asawa.

"Really? May kalaro na si Austine?" Maligayang sabi ni Fourth saka lumapit lalo sa mag asawa.

Pinagmasdan ko ang mukha ni Marco na hindi mapaliwanag ang saya sa mga mata. Napauwang ang kaniyang labi at inilig ang ulo na mukhang nabingi sa sinabi ni Clare.

"Pregnant? You mean baby? Here?" Sabay himas niya sa tummy ni Clare na mayroong kaunting umbok.

Tumango si Clare saka ngumiti sa asawa.

"Daddy ka na rin Bro!" Hiyaw ni Fourth saka inalog ang balikat ni Marco. Dahan dahan tumayo si Marco ng di nag aalis ng tingin kay Clare.

Kusang tumulo ang luha ni Marco at hindi makapag salita. Sapat na ang ngiti sa labi niya at pag yakap ng mahigpit sa asawang si Clare para ipabatid ang sayang nararamdaman.

"Congrats Guys!" Maligayang sabi ni Spencer saka niyakap si Marco na ngayon ay sahod ng palad ang kaniyang namumulang mukha.

"Ang panget mo umiyak Bro! Itigil mo nga 'yan!" Kutya ni Tyrone saka inakbayan si Marco.

Nagtawanan ang lahat habang ako, tuluyan ng nilamon ng inggit.

"Thank You Clare! Thank You!" Uutal utal na sabi ni Marco saka nilahad ang kamay sa asawa.

"Sobrang saya ko!" Hiyaw ni Marco saka inangat ang kamao sa ere na para bang dinaig ang Jackpot millionaire.

"Group Hug!" Maligayang sabi ni Trixie saka kami nilapitan ni Ann at Roman.

How I wish maranasan ko rin iyan. Ganiyan din kaya kasaya si Spencer kapag nabiyayaan kami ng anak? Magkaka anak pa nga ba kami? Paano kung ako ang babaeng papakasalan niya pero may ibang babae ang itinakdang bigyan siya ng anak?

Tulad ko, alam kong naiinggit din siya. Pero hindi niya lang pinapahalata. Dahil ayaw niya na maramdaman ko na kulang ako. Kulang na kulang ako.

Matapos ang sandaling iyon, nag paalam na kami ni Spencer para umuwi. Nag pasya akong mag stay sa Hotel na tinutuluyan ko. Masyado akong napagod sa araw na ito. Gusto ko lang muna ipahinga ang isip ko at sa tingin ko mas makakabuti sa akin kung lalayo muna ako sa mga bagay at tao na nag bibigay ng dahilan sa akin para mainggit.

"Sweetheart, mag overnight ka sa bahay. Daanan natin yung mga gamit mo." Ani spencer bago paandarin ang mustang.

"Sa Hotel na lang ako. Masyado akong napagod." Bagot kong sabi saka humikab.

"Okay. Sasamahan kita sa Hotel." Sagot niya saka hinawakan ang aking kamay.

"Hindi na. Mag pahinga ka na rin."

"I insist. Gusto ko bumawi sa iyo. Sasamahan kita. Hindi mo ba ako namiss?"

Tanong niya saka ako sinulyapan.

Pinisil ko ang kaniyang kamay nang maalala ko yung masayang larawan ni Marco kanina sa reception. Masaya silang nag ce-celebrate ngayon. Ayokong mapukol ang atensiyon sa amin ni Spencer ukol sa usaping kasal. Iniiwasan ko na masaktan ko ang sarili ko. At gusto ko lang din siya protektahan.

"Gaano ka katagal dito?" Hr asked.

"Si Lenon dito na talaga. Kasali na siya sa team ni Vanessa. Siya ang photographer ng team nila. Ako naman, within four days kailangan ko na bumalik sa france."

"Gaano katagal ka ulit babalik?"

"Ayokong mag salita ng tapos. Basta Hindi aabot ng dalawang taon."

"So, dapat pala ang tanong is hanggang kailan ako mag hihintay?" Bagot niyang sabi saka binitiwan ang aking kamay.

"Baka hindi mo na ako mahintay. Hindi ko alam? Magulo pa yung isip ko. Saka na natin 'to pag usapan." Malumanay kong sabi.

"What if sumama na lang ako sa iyo sa france?" Tanong niya at sandali akong sinulyapan.

"No!"

"Why? Iyon lang yung nakikita kong paraan para maayos itong sitwasyon..."

"Hahayaan mo ba ang company niyo? Hindi ako magpapaka selfish knowing na humaharap sa krisis ang Company niyo matapos kayong isabotahe ng kalabang kompanya?" Napairap ako at napasalat sa aking noo.

"Ayaw kitang papiliin kung ako ba o ang pangarap mo. Kung puwede naman ako bumitiw as CEO para lang makasama ka."

"Itataya mo ang kompanya para sa akin? Hell No!" Ungol ko.

"Bakit ba? Ano ba kasing meron sa France? Ako na ang mag a-adjust Ash! Binibigyan kita ng magandang option. Pero mukhang may mali eh!" Huminga siya ng malalim saka tinigil ang sasakyan.

"Anong mali?" Pag tataka ko.

"Parang umiiwas ka! Bakit ba? May iba na ba?" Hinihingal niyang tanong saka tinikom ang kamao.

Nanlaki ang mata ko at halos uminit ang tainga ko ng marinig iyon. Naging tapat ako sa kaniya at ni minsan ay hindi ko siya binigyan ng rason para pag dudahan ako.

"Uulitin na naman ba natin?" Kalmado kong tanong.

Suminghal siya saka bumaba ng kotse. Hinayaan ko na lang siya dahil ayokong lumala pa ang pag tatalo namin. Ayokong masigawan niya na naman ako dahil pinipilit niya ang gusto niya.

Minabuti kong bumaba ng sasakyan makalipas ang ilang minuto ng pananatili niya sa labas para manigarilyo.

Tumayo ako sa harap niya at tumingkayad para halikan siya sa pisngi. Ang akala ko ay iiwas siya pero mabilis niyang hinuli ang labi ko at hinalikan ng pagkalalim lalim. Niyakap ko siya ng mahigpit habang ang siya naman ay pilit na pinagdidikit ang aming mga katawa. Binuksan niya ang pinto sa likod ng sasakyan ng hindi nauudlot ang aming halikan. Bumaba ang lebel ko ng mahimigan ko ang nais niyang gawin ko.

Sapo ng kaniyang palad ang aking ulo ng pumasok ako sa mustang niya. Nang tuluyan kaming makapasok ay mas lalo siyang naging agresibo. Minadali niyang kalasin ang kaniyang polo. Tumilapon ang mga butones sa loob ng sasakyan. Lumuhod siya sa aking kinauupuan. Hinihingal ako ng pag masdan siya habang nag aalis ng pants.

Hinawi niya pataas ang kaniyang buhok. Bahagyang inangat ang ulo kasabay ng pag lunok niya at pagkaway ng kaniyang adams apple.

May kung akong kapusukan akong nakita sa kaniyang awra ng umangat ang kaniyang itaas na labi saka marahas na pinag pupunit ang aking dress ng hindi man lang ako nasasaktan pagkat wala akong naramdaman.

Kumapit siya sa sinasandalan ng aking ulo saka dahan-dahan na nilapit ang kaniyang mukha sa akin. Ipinuwesto ko ang aking kamay sa likod ng aking kinauupuan. Ni relax ko ang sarili ko habang hinihintay ang sunod niyang hakbang.

"Spencer, may security guard." Mahina kong sambit habang naka dungaw sa pinto.

Hindi man lang niya binigyan pansin ang sinabi ko. Sa halip ay ngumisi pa siya. Binugahan niya ako ng hangin sa mukha dahilan para magulo ang aking buhok.

"Gusto ko ng thrill. At mangyayari yun ngayon." He said huskily.

"Just gimme Five minutes. Let me shower you with love." He said.

Hindi ako makapaniwala. Ngayon ko pa lang mararansan makipag make-love sa kotse. Habang may nag papatrol na security guard sa area namin.

Wala na siyang sinayang na sandali. Mabilis niyang sinet ang timer ng phone saka nilapag sa aking kinauupuan.

"Make love without touched. Slave!" He utter while getting his belt.

I just nodded.

"Want a pain? Do you want me to hurt you?" Tanong niya habang hawak ang belt.

"Yes." I replied.

Nirolyo niya ang sinturon sa kaniyang kanang kamay saka hinampas sa aking binti. Dinaan ko sa mariing pag kagat ng labi ang pag daing sa sakit. Sunod niyang kinuha ang kaniyang polo na itinali sa aking kamay mula sa likod. Sinimulan niya akong siilin ng halik kasabay ng pag start ng timer.

Mabilis at may halong kaba. Lalo na at palapit na sa amin ang security guard na nagmamanman sa area ng labas nitong building.

Agad siyang bumaba ng halik sa aking leeg. Kasabay ng kaniyang kamay na nanggigigil na sinira ang aking bra na pinigtas lang saka inamoy. Bumibilis ang tibok ng aking puso dahil sa kaba. Pakiramdam ko ay hindi ko na kakayanin hindi sumabog sa mga oras na ito. May kasamang gigil at pagkasabik sa bawat niyang pagpisil at paglamas sa aking dibdib.

Sunod na bumaba ang kaniyang kamay sa aking nagkukumahog na pagkababae. Bahagya kong inangat ang aking sarili upang mapadali ang kaniyang pag alis ng aking panty gamit ang ngipin. Muli siyang nag angat ng halik sa aking dibdib habang ikinukulong ako sa kaniyang sinturon ng napaka higpit. Hindi na ako halos makagalaw. Bawat daing sa sarap ay dinaraan ko sa malulutong na ungol at pag liyad.

May kung anong pamumuo akong naramdaman sa aking pagkbabae. Mas lalaong sumiklab ang init sa aking katawan ng tuntunin ng kaniyang bunganga ang aking dibdib, Sinipsip at salitang nilalro ang umbok ng aking dibdib gamit ang kaniyang dila. Dalawang minuto na ang nakakalipas.

Tinukod niya ang kaniyang kamay sa aking kinauupuan ng ibuka niya ang aking hita gamit ang ulo. Ipinatong niya sa kaniyang balikat ang aking binti at sinapo ang aking puwet bago katagpuin ng kaniyang bibig ang aking koronang nag niningas. Patunay nito ay ang karagatang nag lalawa.

"Uuuuh!" "Uuuuh!" "Ummm.."

Isang minuto pa muli ang lumipas at dalawang minuto na lang ang natitira. Hindi ko na inisip ang security guard o kung nasaan man kami dahil tuluyan na akong inanod ng kaniyang nakakabaliw na ginagawa. Bahagya kong minulat ang aking mata at pinagmasdan kung paano siya takasan ng ulirat habang kinakain ako ng buong buo.

"Do it for me!" He spoke beneath his breath.

Naupo siya at ako ang umibabaw. Nananatiling naka tali ang aking kamay habang sumasayaw sa kaniyang ibabaw. Mas ramdam ko ang malalim at nanggagalaiti niyang kaharian.

Matigas ang bawat niyang ungol habang pabilis ako ng pabilis. Sinapo ng kaniyang mainit na pag haplos ang aking palad na binibigyan suporta ang bawat kong pag indayog sa kaniya. Thirty seconds! Malapit na! Pero parang ngayon pa lang ako nag sisimula!

"Sh*t! I'm cumming! Oh! This is it Ash!" He gasped.

"Let me make it harder sweetheart!" I said while panting.

"Uuh! Uuh! Don't stop! Ash! Oh f*ck!" He moaned.

I feel very proud while staring on his face. The agonizing pleasure is evident on his lustful looked.

5! Patuloy lamang sa pag yugyog ang sasakyan.

4! Tila may lindol na dahil sinasabayan niya ako sa pag galaw.

3! Ilang hakbang na lang ay matutunton na kami ng sekyu.

2! Sa wakas ay naabot namin ang langit at lupa ng kaligayahan.

1! Hinihingal naming niyakap ang isa't-isa nang biglang kumatok ang sekyu.

Mabilis akong kinalagan ni Spencer. Pinasuot niya sa akin ang kaniyang coat saka tinago sa likod ang aking mga saplot.

Habang siya naman ay sinuot ang sirang polo.

"God! Spencer what now?" Natataranta kong tanong ng sunod sunod na ang katok ng sekyu. Lalo lamang kumabog ang dibdib ko ng may isa pang sekyu ang dumating at nakatutok ang flashlight sa amin. Naupo ako sa harap at patuloy na hinahabol ang pag hinga.

"Relaxed. Don't panic! You did a great job!" He smirked.

Matapos niyang mag suot ng pants, naupo siya sa drivers seat saka binaba ang bintana ng sasakyan.

"Yes?" Tanong ni Spencer.

"Sir, pasensiya na pero mukhang naistorbo yata namin kayo?" Ani ng sekyu na sa tingin ko ay ka height ko lang.

"Huh?" Taas kilay na sambit ni Spencer.

"Rather do it at home na lang po Sir. Bawal kasi 'yan dito." Ani ng sekyu saka sumilip sa loob ng sasakyan.

"Inuutusan mo 'ko?" Matigas na bigkas ni Spencer sa sekyu.

"Sir better to leave or else mapipilitan kaming ipatawag ka sa management." Kalamadong saad ng kasama nito.

"Yeah. Sorry sa abala." Mahinahon na sabi ni Spencer.

"Okay Sir walang anuman." Sabay lahad ng kamay ng unang sekyu na sumita sa amin.

Inabot ni Spencer ang kamay ng lalaki saka nakipag shake hands.

"Ano 'to?" Tanong ng sekyu habang nakatitig sakaniyang kamay.

"That's my way of saying f*ck you!" Mariing sabi ni Spencer saka pinaharurot ang mustang.

Natatawa siyang sumasayaw habang nag mamaneho para sabayan ang tugtog sa radio na GANGNAM STYLE.

"Ano yung nasa palad ng sekyu?" Tanong ko ng tuluyan na kaming makalayo.

"That's my shitty load! He deserved it!" Natatawa niyang sagot sa ako pinasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa.

At sinong matinong tao ang gagawa non? "Natatawa kong sabi sa sarili."

"Saan tayo pupunta?" Tanong ko ng mapansing ibang way ang tinatahak namin.

"Road to Round two! Slave." He chuckle.

Napangisi naman ako sa ideyang iyon. Exciting kapag may thrill pero mas masarap kung walang istorbo.