CHAPTER 15

ASH POV

"Good morning!" Maligaya kong bati kay Spencer na kakalabas lang ng kuwarto.

"Sweetheart? It's too early! Bakit ikaw ang gumagawa niyan?"  Tanong niya habang papanaog.

Ngumiti muna ako saka hinigpitan ang buhol ng kumot na nag sisilbing panakip sa aking katawan.

"Masanay ka na. Araw-araw na tayong ganito." Nakangiti kong sabi. Tumingkayad ako saka siya hinalikan sa labi.

Mukhang nalilito siya sa sinabi ko kaya naman ipinaliwanag ko ang ibig kong sabihin.

"Magiging asawa mo na ako kaya naman, araw-araw ipag luluto kita ng fried egg, boiled egg, sunny side up egg, toasted egg..."

"What do you mean?" Salubong ang kaniyang kilay at nakapamewang.

"I'll stay. That's final." Sambit ko habang diretsyong naka tingin sa kaniyang mga mata.

He let out a sigh of relief.

"Thank You!" Simple niyang sagot saka ako inangat at binuhat.

"Ako ang dapat mag sabi niyan. Thank You!" Sambit ko saka siya hinalikan sa noo.

"Pinag alala mo ako kagabi. Alam mo ba yun?" Humila siya ng silya at naupo. Habang ako naman ay naka kandong sa kaniya.

Napakunot ang noo ko sa pag tataka. Ang alam ko matapos kaming mag usap sa secret room niya ay agad din akong natulog. Nakaramdam ako ng gutom kaya bumangon na ako at nagluto. Alas sais pa lang ng umaga at may kalamigan pa ang hangin dahil binuksan ko ang main door.

"Pinag alala kita?" I asked.

"Yes! I called my mom and dad last night and I asked for their help."

"Help? What for?"

"Binenta ko yung shares ko sa company ni Dad just to give financially support in your charities and foundation Ash. Just for you to stay. I talked to them while crying..."

"You cried?" I asked in a guilt tone.

"I did. Coz I want you to stay and--marry me." He said in a crack voice.

Umiyak siya sa parents niya para lang humingi ng tulong? Alang-ala sa pananatili ko? May ganito pa palang klase ng lalaki? Ginawa niya talaga iyon para sa akin?

"That's sweet!" I said with moisture in my eyes.

"No it's not! That's Love!"  Then he chuckle.

"Nasabi mo na ba sa parents mo ang tungkol sa akin?" Nag aalala kong tanong.

Inayos niya ang aking buhok bago sumagot.

"Hindi na dapat pa. Bukas na bukas din, mag papa check up ka regularly." Naka ngiti niyang sabi saka ako hinagkan ng halik.

"Ayoko. Sa susunod na lang siguro?" Saad ko saka tumayo.

"But why?" Tanong niya habang pinapanood akong nag titimpla ng kape.

"Gusto ko lang muna ihanda ang sarili ko sa kung anong puwedeng sabihin sa akin ng mga doctor." Sagot ko matapos huminga ng malalim.

"Okay. May pasok ako ngayon, dito ka lang ba?" Tanong niya bago sumimsim ng mainit na kape.

"Babalik ako sa hotel. Kukunin ko lang yung ibang gamit ko."   Sagot ko habang nag hahanap ng fresh milk o powered milk sa fridge.

"Ihahatid na kita." Saad niya. Nilingon ko siya saka tumango.

"Wala na bang milk dito?"  Tanong ko saka sinara ang fridge.

"Milk? I'm not a milk lover."  Smirked.

Napa ngisi ako ng maalala ko ang unang araw ko dito. Ganon din ang sagot niya sa akin noon nang wala akong makitang gatas.

"But don't worry, mamimili tayo after office hour. Are you free?" He asked.

"Sure. Ipapakuha ko lang yung mga gamit ko sa Hotel." Sagot ko at naupo.

"No need. Pinakuha ko na kakila Tacco."

"Ganon ba? Am, Paano na nga pala yung shares mo?"

"Don't mind about that. Mag po-focus na lang ako sa Vahrmaux Airlines and other business..."

"What about Janice?" I asked.

"Janice? Kami pa rin naman ang supplier niya. Hindi ko siya puwedeng ihanap ng ibang supplier dahil malakas kumita ang restaurant niya... in fact, almost sixty percent ng profit ay dahil sa kaniya." He explained.

Naupo ako sa kaniyang tabi at sinimulang kumain.

"Hmm... pork and chicken? Iyon lang ba ang isinu-supply ng company?"  Usisa ko.

Tinagilid niya ang ulo ng sulyapan ako. Tila iba ang naging dating ng usisa ko at ganon na lang ang pag titig niya sa akin.

"Ahm, grapes. Mostly fruits and other extender vegies for the finished presentation ng product..." he explained.

"Ah. Okay."

"You know what? Dahil pinasaya mo ko ng sobra, what if mag bakasyon naman tayo?"  Tanong niya habang ngumunguya.

"Saan?"

"Sa---------Hawaii? Boracay? Sa Sydney? Hollywood? Ikaw?! Korea? o sa Africa?"

"Kahit saan! Bast kasama kita..." I replied with a smile.

"Okay! I should've call My secretary Nenitz. Ipapa ayos ko ang schedule ko."

"Ako din. I have to call Mitch. May email kasi akong natanggap sa tax payer. Nag de-demand na taasan pa ng thirty percent ang tax ko..."  Saad ko habang patuloy sa pag kain.

"What? That's too much? Gusto mo ba pa investigate natin---"

"Spencer no need. Besides, may sarili na akong art gallery sa france. At malaki rin naman ang mga donation na natatanggap namin in every exhibit." I explained.

"Sus! Iyan talagang mga tax payer na 'yan... kahit si Fourth  Damien na pinaka mayaman sa amin, umaangal na rin!"  Bagot niyang sabi saka tinapos ang inumin.

"Si Fourth?"

"Yup! May ari ng export company. At founder ng FDW Yacht na kumikita ng hundred billion annually."

"Ganon siya kayaman?" I asked as my lips parted.

"Aha. Katas ng pag hihirap ng daddy niya. Last year pumalo sa hundred million ang tax niya. Note dollar! Hundred million dollar!"

"Ganon ba? Iyon ba na mga riffle at Ak-47 sa secret room mo, saan galing?"  Nag aalangan kong tanong na labis niyang kinabigla.

"Wait? Paano mo naman nalaman?" Nanlaki ang kaniyang mata habang hinihintay ang aking sagot.

"Hindi ko sinasadyang makita yun. Nagkataon lang---"

"Nakatago yun sa ilalim ng kama kaya masyadong malaki yung kama ko sa secret room dahil multipurpose yung bed. Paanong nagkataon lang?" Usisa niya na para bang dinidisiplina ang isang bata.

Tama siya. Sobrang laki ng kama. Hindi mo aakalain na may mga armas ang nakatago doon. Nasa pinaka ilalim naman naka lagay ang mga bala at mga devices na hindi ko alam kung para saan. May radio at camera na gawa sa ballpen at shades na video recorder. Lahat ng iyon ay natuklasan ko kagabi. Habang naliligo siya at naiwan ako sa secret room mag isa.

"Ikaw ang tinatanong ko kaya ako ang sagutin mo!" Dinaan ko sa taas ng tono ang salita ko dahilan at siya naman ang nag mukhang paslit na sinisermonan.

"Ash, in business industry hindi mo alam kung sino ang kaibigan sa hindi. Lahat ng naroon, binenta sa akin ni Fourth in a half price. Na kay Fourth ang proteksiyon na kay Vince ang ang target at source at nasa akin ang Plano."  Paliwanag niya habang naka yuko sa hapag.

"What do you mean?"

"Ash, Being a successful business man is to become a Giant from being an Ant."

He said and heaved a sigh.

"Hanggat umaangat ka, parami ng parami ang nagiging ka kompetensiya at kinakalaban mo. Ng hindi mo alam. Maaaring kasama mo o isa sa mga pinagkakatiwalaan mo? Who knows?" He added and then he shrugged.

"What if malagay ka sa alanganin?" May pag aalala sa aking himig ng bitiwan ko ang aking kubyertos.

"Hmm.. hindi mangyayari iyon. Don't worry hindi ka pa mabibiyuda." He smirked and laughed.

Agad din niyang niligpit ang pinagkainan. Humalik siya sa aking pisngi bago umakyat tsaka pumasok sa silid. Matapos kong ubusin ang aking pagkain, hinugasan ko na ang mga iyon. Kasalukuyang pinupunasan ko ang mesa ng maka rinig ako ng pag vibrate ng phone. And I'm pretty sure hindi ko phone iyon dahil nasa kama ang phone ko.

Isang text message from Janice Vigo ang nasa notification ng android phone ni Spencer. Walang password kaya naman kinuha ko iyon. Sumilip pa muna ako sandali sa kuwarto bago ko iyon pinakealaman. Hindi ko ugaling paki alaman ang gamit niya lalo na ang phone niya. Wala naman akong paki alam sa business niya maliban na lang kung babae o lalaki. Yes! Lalo na pag dating kay Janice.

"Janice: Where are you? We need to talk. I think I lost my pendant inside your mustang. See me in your office. Honey."

Napanganga ako matapos mabasa iyon. Hindi ako naniniwala sa kaniya at alam ko na alibay niya lang iyon para maka score kay Spencer. Coz who's the f*cking freak ang makikipag meet up sa office kung sa mustang pala niya nawala ang pendat?

"Ash!" Spencer called.

Maingat kong binaba at binalik sa tamang ayos ang kaniyang phone.

"Coming!" Hiyaw ko.

"Ash have you seen my phone?" Tanong niya habang ginugulo ang bed sa secret room.

"No? Pero parang napansin ko nga yung phone mo kanina? Baka na sa bathroom?" Pag sisinungaling ko.

Agad siyang lumabas at nag hanap sa bathroom samantalang ako, nananatiling naka upo sa kama habang hinihintay siya.

"Baka naiwan ko sa ibaba." Usal niya saka pumasok muli sa secret room. May pinto sa harap nito na natatakpan ng cabinet na may collection ng mamahaling alak kaya naman dito na siya dumaan.

"Oh hear! I got it." Saad niya ng pumasok ng umakyat muli. Sandali siyang tumigil at mukhang nabasa niya na ang text message. Pasimple ko siyang inoobserbahan para makita ang magiging reaksiyon niya. Ngumisi siya at napailing bago bitbitin ang phone sa bathroom.

Ano naman ang meron sa phone niya para dalhin hanggang sa pag ligo? At ano naman ang ibig sabihin ng ngising iyon? Napasinghal ako matapos gumuhit sa aking isip ang posibleng mangyari kapag silang dalawa na lang ang nasa office. Ayokong ipakita kay Spencer na makitid ang pag iisip ko. So I have to think kung paano sila bibigyan ng magandang surprise.

Tumayo ako saka gumawi sa bathroom. Nasa shower room si Spencer at nakita ko ang kaniyang phone na nakapatong sa ibabaw ng sink. Kinuha ko iyon saka ginawa ang aking plano. Tignan ko lang kung hindi siya kilabutan sa gagawin ko. Natatawa pa ako ng ibalik iyon sa sink. Patuloy pa rin ang bagsak ng tubig kaya hindi niya mapapnsin ang presensiya ko.

Tinantsya ko ang oras at pagkakataon para sabayan si Spencer sa pag labas ng shower room.

"Are you done?" Tanong ko habang nagtatapis siya.

"Yes." Tipid niyang sagot saka gumawi sa sink at nag toothbrush.

Ilang sandali pa lang ay tumunog muli ang kaniyang phone. Sandali akong napatigil sa pag alis ng buhol ng kumot. Mula sa salamin ay nakita ko ang malapad niyang ngiti habang kagat ang ibabang labi. Hindi ko tuloy maiwasang hindi mainis. Lalo na kapag naiisip ko na si Janice ang nagpapa ngiti sa kaniya ngayon. At ano naman kaya ang agenda nila?

"Ahem!" Pag ismid ko sabay alis ng aking saplot na may kasamang pang aakit.

Saglit siyang napasulyap sa akin pero agad ding nag balik ng tingin sa phone habang patuloy sa pag toothbrush.

Napasinghal ako dahil mukhang walang dating sa kaniya ang awra ko. Naisip ko tuloy na baka kung ano ano na ang pinag uusapan nila ng pesteng Janice Vigo na yun!

"Sweetheart paabot naman ng liquid soap?"  Malambing kong pakiusap nang matapos siya.

"Okay." Simple niyang sagot at akmang tatalikod na ng muli akong mag salita.

"Pakilagyan na rin yung likod ko. Please?"  Kagat labi kong pakiusap habang haplos ang kaniyang mga kamay.

"Sure. No problem." Tipid niyang sagot saka mabilisan akong inaplayan ng liquid soap.

Hinihintay ko kung may nais pa ba siyang gawin bago pumasok sa work. What I mean is What Lovers do?.. Pero wala!

"By the way sweetheart, I am not supposed to be late. May meeting ako." Usal niya saka mabusising inahit ang kaniyang bigote.

"Meeting with? Formal meeting?" Kalmado kong tanong ng may ngiti kahit pa gusto ko na sana siya awayin dahil alam ko naman na si Janice lang iyon.

"Yes. Pero sa office ko lang." Muling tumunog ang phone niya at kita ko ang excitement sa mga mata niya. Mariin kong kinagat ang aking labi dahil sa mga nangyayari. Nag madali siya sa pag kilos gayon din naman ako. Nang matapos siya ay agad din akong lumabas sa shower room. Naabutan ko si Spencer na inaakyat ang aking baggage.

"Sweetheart puwede ba akong sumama sa iyo?" I asked.

"Hindi na. Hintayin mo ako dito. Tapos mag go-grocery tayo."  Saad niya habang nag bibihis.

"Umm.. what if dalhan kita ng lunch?" Tanong ko habang nag bibihis.

"No need. May nutritionist kami ni Dad at mom. Ayokong dumagdag sa pagod mo."  Seryoso niyang sabi.

Humarap ako sa salamin ng kuwarto niya at nag suklay. Mukhang napansin niya ang pagkadismaya ko kaya naman nilapitan niya ako matapos bitbitin ang suitcase.

"Sweetheart, just take a rest. Ayokong mapagod ka okay?"  Sambit niya saka ako hinalikan sa labi.

"I know." Sambit ko saka sumunod sa kaniya palabas.

Kasalukuyang chini-check ng tauhan niya ang service van na mag hahatid kay Spencer sa trabaho. Hindi ko alam kung bakit hindi mustang ang dala niya. Pero mula sa double door, nakita ko pa siya na binuksan ang pinto mula sa drivers seat saka yumuko at tila may hinahanap na kung ako man.

Muli niyang binuksan ang pinto sa kabila saka yumuko. Gayon din sa likod ng mustang. Napapaisip tuloy ako kung bakit makakarating ang pendant sa likod kung sa harap lang umupo si Janice. Not unless ginamit nila ang espasyo ng backseat?

Padabog akong nag marcha papunta kay Spencer. Tila nakikipag tagu-taguan siya sa bubwit na ayaw naman mag pakita. At ang nakakainis pa, bakit mawawala ang pendant niya ng Ganon lang? Siguro nga kasi baka totoong inubos ni Janice yung energy niya bago ang kasal ni Trixie at Tyrone.

"Sweetheart may hinahanap ka? Baka ka ma late?"

"Ah, yung ano kasi--" usal niya habang patuloy sa paghahanap.

"Yung?" Usisa ko. Hinihintay ko kung mag sasabi siya ng totoo dahil kung hindi, ssabog na talaga ako mamaya!

"Yung lipstick kasi ni Mom hinahanap ko." Sagot niya saka nag pagpag ng kamay.

Lipstick naman ngayon? Grabe! Hindi ko akalain na ngagawa niya sa akin ito!

"Lipstick? Bakit naman mapupunta diyan?"

"Nasira kasi yung sasakyan ni mom kaya ito ang ginamit ko para ihatid siya sa wellness. Zumba-zumba?" Saad niya saka kinapa ang phone na muling nag vibrate.

"Oh baka naman ikaw ang nag zumba sa mustang?"  Sa inis ko ay hindi ko na napigilan ang sarili ko.

Inabot niya ang kaniyang hawak kay Tacco at diretsyo akong tinitigan ng mapanuri.

Agad kong binawi ang kunot kong noo at saka ngumiti ng malapad.

"What are you trying to say?" He asked.

"Forget it! Just kidding."  Naka ngiti kong sabi saka siya hinalikan sa pisngi. Sunod ay inayos ko ang kaniyang coat at pinagpag ang bandang balikat na may kaunting alikabok.

"Take care Ash. Tatawag ako sa telepono. Smile." Sambit niya habang hawak ang aking baba.

Tumango naman ako at ngumiti ng malapad. Tignan ko lang kung hindi siya masurpresa sa gagawin ko.

"Kung may dapat mag ingat, hindi ako iyon. Kundi yung mga ahas sa paligid natin. Right?"  Napakunot ang kaniyang noo at tinitigan ako na para bang may nais sabihin.

Tawag mula sa telepono ng kaniyang tauhan ang dahilan para sumakay na siya sa van.

"Si madam mervie po Sir." Dinig kong sabi ng tauhan nang iabot ang telepono kay Spencer.

Agad akong bumalik sa kuwarto at nag ayos ng sarili. Pumili ako ng elegante at simpleng dress na gagamitin ko ngayong araw. Sweet orange dress ang pinili ko na pinarisan ng High heels na suot ko buong mag damag. Credit card, at phone lang ang laman ng aking silver beaded purse. Hinayaan ko na lamang matuyo ang aking buhok dahil maaga pa naman.

Pag labas ko ay agad kong inutusan ang isa sa mga tauhan ni Spencer para ihatid ako sa office niya. Sa Sunrise Hotel. Ayokong may mag sabi kay Spencer na aalis ako kaya naman pinalabas ko na may surpresa ko para sa kaniya.

Hindi ko maiwasang mapamura ng malulutong sa tuwing naaalala ko yung kasinungalingan niya sa akin kanina. Kung paano siya mag sinungaling... grabe! Mukhang totoo!

"Anong floor pala?" Tanong ko kay Mang Mario ng marating namin ang sunrise Hotel.

"Wala po kayong Employee's I.D kaya hindi kayo basta makakapasok. Maliban na lang kung ipapatawag ang secretary ni Sir at sasabihing may appointment kayo sa kaniya."  Paliwanag ni Mang Mario bago bumaba para ipagbukas ako ng pinto.

"Wala na po bang ibang paraan?" Tanong ko habang nakatingin sa entrance.

"Nako ma'am, eh kung tawagan niyo na lang kaya si Sir?"

"Hindi kas---" Napatigil ako sa pag sasalita ng mahagip ko si Janice Vigo na pumasok sa Hotel. Naka suot siya ng maiksi at fit na dress na plane white. Nakalugay ang buhok at naka shades. Aaminin ko, muntikan na akong maging tibo. How much more kung si Spencer?

"Ma'am mukhang sinusuwerte kayo. Palabas na ng building si Mr. Vahrmaux."  Nakangiting sabi ni Mang Mario habang naka sipat sa exit.

Kailangan ko mg madali. Mabilis kong sinalubong ang Ginoo.

"Mr. Vahrmaux?" Naka ngiti kong tawag.

"Natasha?"

"Good morning po Sir. May kailangan at importante---"

"Si Spencer ba?"

"Yes Mr. Vahrmaux."

"Sixteenth floor Building A room 670." Saad niya saka sumenyas sa Guard na nasa entrance.

"Yes Mr. Vahrmaux?" Ani ng Guard.

"This is Natasha Amorine. My soon to be daughter-in-law. From now on, makikita at makikita niyo siya dito. With or without id." Saad ng Ginoo na sinuklian ko ng ngiti at wagas na pasasalamat. Mukhang nag mamadali siya kaya naman agad na itong umalis.

Habang ako naman ay nakanguso at tila sasabak sa giyera ng tahakin ko ang elevator sa building A. Siguro ay magkasama na sila sa mga oras na ito? At ano naman kaya ang ginagawa nila?

"16th floor Building A room 670. Ito nga!"  Mahina kong sabi saka nilabas ang aking phone.

"Yes ma'am?" Sambit ng babaeng may kaliitan ang height pero may mala diosang mukha. Base sa uniform, at pencil cut skirt niya ay mukhang secretary siya.

"Am, dito ba ang office ni Spencer Vahrmaux?" Mahinahon kong tanong na mayroong ngiti.

Napa angat ang kaniyang kilay saka pinatunog ang chewing gum na nginunguya habang tinititigan ako mula ulo hanggang paa na para bang isang malaking kasalanan ang sambitin ang pangalan ni Spencer Vahrmaux.

"You mean, Sir Spencer Vahrmaux?"  Ulit niya at madiing binigkas ang salitang Sir saka umirap.

"Siya nga. Dito ba?"  Tanong ko na may kasamang pagtitimpi.

"Anong kailangan mo? May appointment ka ba? Wala akong natatandaan na may ibang naka schedule na meeting aside--"

"Ah, kasi kilangan ko siyang maka usap. Am... saglit lang naman?" Sagot ko saka siya tinitigan.

So siya pala si Nenitz? Maganda sana kinulang naman sa height.

"Sorry pero kung gusto mo sasabihin ko na lang kay Sir na---"

"Bingi ka ba? Sabi ko kailangan ko siya makausap!" Medyo tumaas na ang aking tono dahil sa inis. Idagdag mo pa ang pagka praning ko habang iniisip kung ano na ang nangyayari sa loob.

"What? At sino ka? I'm doing my job kaya kung gusto mo siya maka usap mag pa schedule ka."  Mataray niyang sagot.

Napa singhal ako sa labis na asar. Hindi ako puwede mag pakilala dahil gusto ko silang mahuli sa akto. At wala akong choice! Kundi gawin ang Plan A. Habang nakikipag matigasan sa buwisit niyang sekretarya. At ewan ko lang kung hindi mapraning yung babaeng yon! Dahil ginawa ko lang namang ringtone ang voice record ko na umuungol na may tagal ng one minute and thirty seconds.

"Hindi mo kasi naiintindihan. Saglit lang naman ako at--kilala niya ako at hindi naman ako mukhang gagawa ng masama sa boss mo. Nenitz right?"  Gigil na ako kaya naman nagawa ko siyang pandilatan.

Patuloy ako sa pag missed call habang panay ang sulyap ko sa pinto.

Nagulat siya ng sabihin ko ang pangalan niya. Pag ako nagpakilala dito, for sure sira ang kinabukasan nito kapag nalaman niya kung sino ako.

"Natasha!"  Gulat na sambit ni Madam Mervie na lumabas mula sa katabing pinto. Patuloy lamang ako sa pag missed call kay Spencer habang nakikipag diskusyon.

"What's going on here?"

"Ma'am kasi pinipilit niyang kausapin si Sir eh wala naman siyang appointment---"

"It's okay Nenitz. Siya ang Finacee ng anak ko. Mukhang importante ang pag uusapan ninyo at sinadya mo siya dito Ash?"  Malambing na sabi ni Madam.

Taas kilay kong sinulyapan ang nakangangang sekretarya ni Spencer na para bang sinasabi ng kaniyang mga mata na katapusan niya na. Bumaling muli ako ng tingin kay Madam.

"Ganon na nga po. Madam."  Sagot ko habang patuloy sa pag missed call. Biglang hindi ko na ma-contact ang phone niya kaya naman mas lalo akong napa praning.

"Oh I have to go Ash. May interview pa ako." Paalam ng ginang saka ako niyakap.

Nakayuko ang secretary niya ng pumuwesto sa pinto at akmang kakatok ng bigla ko siyang pinigilan.

"Take a break. At least one hour. Mukhang need mo na mag retouch. Namumutla ka kasi." Saad ko na may kasamang pang aasar. Muntik niya pa malunok ang chewing gum dahil sa kaba.

Nang makalayo siya, doon ay huminga ako ng malalim. Kanina sa kotse ay may mga hinanda na akong linya para kay Janice. Mabilis ang kabog ng dibdib ko pero ngumiti pa rin ako at taas noong binuksan ang pinto ng opisina ni Spencer.

"Natasha?" Gulat na sambit ni Spencer na naka upo sa sofa kasama si Vince, Fourth, Marco, at Tyrone. Nadatnan ko pa ang kanilang tawanan at halakhakan.

Naestatwa ako sa aking kinatatayuan. Sa lahat ng Prank Master, ako yata ang nahulog sa sariling bitag?!

"Sweetheart? You're not supposed to be here!" Mariin niyang sabi ng tumayo saka ako nilapitan.  Malalim at matalim ang paraan ng pag titig niya sa akin na para bang may ginawa akong krimen.

"It's okay! Baka kailangan niyo muna ang mag usap or anthing? Aalis na rin naman kami."  Natatawang sabi ni Tyrone saka kumindat kay Spencer.

"Yeah! I think next time na lang natin ito i discuss?" Sabat ni Vince at akmang tatayo na sana pero pinigilan siya ni Spencer.

"No! It's okay. Aalis na lang ako." Nahihiya kong sabi at akmang tatalikod ng bigla niya akong hawakan sa palapulsuhan.

"Stay. Tutal naman narito ka na." Saad ni Spencer saka bumaling ng tingin sa mga barkada niyang may mapanuksong tingin sa amin.

Kumindat sa kanila si Spencer saka ngumuso sa pinto. Na ibig sabihin ay mag silayas silang lahat. Wala ng tanong tanong at agad silang tumayo. Naunang lumapit si Marco saka tinapik si Spencer sa balikat. Tapik na hindi ko alam kung para saan.

"Bye. Uuwi na rin ako. Bigla kong namiss si Yaofa! Kasalanan niyo 'to!"  Nakangising sabi ni Vince bago kami nilampasan.

"Namiss ko rin si Trixie. Grabe! Woooh!"  Natatawang hiyaw ni Tyrone saka mabilis na tumakbo palabas.

"Well, siguro hahanap na lang ako ng prostitute sa daan!"  Mahinang sabi ni Fourth at seryosong lumabas.

Binitiwan ako ni Spencer saka niya mabilis na sinarado ang pinto at kinandado. Triple locked. Na para bang ayaw mag pakain sa Zombie.

"Why are you here?" Nakapamewang niyang tanong habang ako ay nag iisip ng idadahilan.

"Umm.. Miss kita?" I answered sounded like a question.

Binuhat niya ako at pinaupo sa kaniyang mahagony desk. Habang siya ay naka tayo sa aking harap.

"Well, the next time na pupunta ka sa office ko, dapat alam ko! Dapat hindi ganiyan ang suotan mo! At hindi ganiyan kakapal ang make up mo!" Sermon niya habang tinuturo ang bawat bagay na napupuna niya sa akin.

"At isa pa, anong ginawa mo sa phone ko?"  Tanong niya na nagpakabog ng dibdib ko.

"Nag iinuman pala kayo sa mismong office mo? Madalas ba kayong ganito?"  Tanong ko sa galit na tono para iligaw ang usapan. Sa halip na sagutin niya ako, ibinagsak niya ang kanang palad sa aking gilid. Dahilan para mag angat ako ng balikat sa labis na pagka gulat. Biglang nawala ang tapang ko dahil don. Pinantayan niya ako ng tingin saka pinaglapit ang aming mukha.

"Hindi uubra sa akin ang tapang mo ngayon ash! So tell me. Anong kabaliwan yun?"  Tanong niya saka umayos ng tayo at inalis ang coat na hinagis niya sa sofa.

"Kabaliwan? Eh ikaw dapat ang tinatanong ko! Ikaw ang nag sisinungaling sa atin dito!" Giit ko habang isa isang inaalis niya ang butones ng kaniyang inner polo.

"Ako? Paanong ako?" Tanong niya saka hinagis ang inner polo sa sofa. Lumunok muna ako dahil parang nakaka uhaw ang nasa harapan ko ngayon.

"Pendant ni Janice yung hinahanap mo sa mustang mo right? At hindi lipstick ni Madam---"

"Paano mo--alright! Kinalkal mo yung phone ko? Why?"  Mahinahon niyang tanong sabay kuha ng phone sa bulsa.

"Hindi ko sinasadya. Nung nakita ko na si Janice yung nag text, binasa ko..." I pouted.

"So akala mo nag sisinungaling ako?"

"Yes!"  Sagot ko na nagpaluwa sa mata niya kaya agad ko ring binawi.

"No... ikaw kasi! Yung ngiti mo kanina sa bathroom iba! Akala ko si Janice yung dahilan."  Sagot ko saka dahan-dahan bumaba ng tingin sa kaniyang umbok.

"Okay! Sana nag tanong ka dahil sasagutin naman kita ng maayos. Sabi mo may tiwala ka sa akin.. so here! Oh ito! Check mo!" Utos niya sabay abot ng kaniyang phone sa akin.

Nag angat ako muli ng tingin sa kaniya bago ko binuksan ang ang text messages nila ni Janice.

"Spencer:  Wala kang suot na pendant non baka naman naiwan mo sa kotse ng ibang lalaki! -_- "

Sinubukan ko pa buksan yung ibang messages at Sunod kong binasa ang text message ni Madam Mervie.

"Mom: Son, hindi puwedeng mawala ang lipstick na iyon! Iyon ang regalo ng dad mo sa akin noong anniversary namin at maganda iyon sa akin sabi niya. Baka naman nasa loob ng mustang mo?"

"Mom: Spencer, nakita ko na. Nasa dating bag ko lang pala. Pasensiya na sa abala.

"Fourth: Mukhang may good news! Dapat mag celebrate na tayo!"

"So ano? Naniniwala ka na?"  Tanong niya.saka inagaw sa akin ang kaniyang phone. Nahihiya akong tumitig sa kaniya. Sa susunod mag tatanong na talaga ako.

"So, anong kinalaman ni Janice para gawing ringtone ang ungol mo?" Inilapat niya ang dalawang kamay sa desk kung saan nasa pagitan niyon ang aking mga hita.

Kung ganon, narinig ng buong barkada iyon? Nakakahiya ka Natasha! Ano na lang ang iiisipin nila? Baka akala nila gumagawa pa kami ng scandal? Pakiramdam ko ay umiinit ang aking pisngi dahil sa hiya.

Natatawa na lang ako dahil sa kahihiyan. Habang siya ay kagat ang ibabang labi habang hinihintay ang aking sagot.

"Sorry. Ang akala ko kasing kasama mo si Janice."

"Sorry? Alam mo ba na akala namin may iba pa kaming kasama dito? Nag tuturuan pa kami dahil akala namin may nanti trip o baka naman prank na naman ito ni Fourth! Hanggang sa maramdaman ko na phone ko pala yung umuungol? The hell Natasha! What if si dad ang kaharap ko? O  si mom?"

Sobra na akong nahihiya sa mga sinasabi niya mas pinili kong maging pipi kahit ngayon lang.

"Kasalanan mo kung bakit ganon sila! Hindi ko naman sila masisisi kung ganon nila mamiss ang mga asawa nila dahil kahit sino naman yatang lalaki ang makarinig ng ungol--t*t*gasan!"  Medyo humina ang boses niya at nag lihis ng tingin ng sambitin ang pinaka huling salitang iyon na hindi ko inaasahang marinig mula sa kaniya.

"Kahit ikaw?"  Naninigkit kong tanong dahilan para ngumisi siya.

"Basta ungol mo lang. Hindi sa kahit na kaninong babae." Saad niya kasabay ng pag tatagpo ng kaniyang kamay sa aking bewang.

"Nag malinis ka pa! Tsk!" Sambit ko saka umirap. Humagikgik siya ng muli ko siyang tignan.

Sunod ay inagaw niya sa akin ang aking phone saka dinial ang kaniyang numero. Ilang sandali pa ay nag ring iyon.

"Haaaaaah.. Oum... Aaaaa! UGHHHH!"

"Haaaaaah.. Oum... Aaaaa! UGHHHH!"

"Haaaaaah.. Oum... Aaaaa! UGHHHH!"

Nakapikit lamang ako habang pinapakinggan ang ungol ko. Na realized ko lang na nakakakilabot pala marinig ang sariling ungol.

"This will be the first and last time na gagawin mo ito." Saad niya saka binura ang ringtone na iyon.

"Okay! Ikaw may sabi niyan at hindi ako."

"Bawal kapag hindi ako ang dahilan! Sinong babae ang uungol dahil lang sa selos?"

"Woah! Hindi ba't umungol ka rin naman noon sa public para lang pansinin kita?"  Giit ko habang naka cross ang kamay sa dibdib.

"Pero ibang usapan yung sa iyo! Babae ka at lalaki ako---"

"So what? Bakit Sinong lalaki ba ang gugupitin ang buhok ng girlfriend niya dahil sa selos? Pag selos, selos lang! Walang damayan ng buhok!"  Inis kong sabi habang diretsyong naka titig sa kaniya.

"Alright! Pag selos, selos lang! Walang mag vo-voice record  ng ungol..." kalmado niyang sabi saka ako ninakawan ng halik.

Napangiti ako dahil don. Lalo na ng lumalim iyon hanggang sa maramdaman ko ang kaniyang kamay na inaangat ang aking dress.

"Ang cool pala dito sa office mo." Sambit ko ng ihiga niya ako sa kaniyang desk.

"Cool? Pero nag iinit ako Ash!" Bulong niya saka ako hinalikan sa leeg.

Unti-unti niyang binababa ang aking dress na tube type hanggang sa bra na lang ang aking suot.

Nang mag angat siya ay doon ko lamang nakita ang kaniyang hubong katawan.

"Um.." Sambit ko habang nakatitig sa kaniyang ibabang parte.

"Muli siyang yumuko saka ako hinagkan ng halik sa dibdib. Tanging ingay ng kaniyang labi lamang ang naririnig sa mga oras na ito. Sinasabayan niya pa ng pisil at pang gigigil sa aking sensitibong parte. Bahagya niya akong pinababa upang simulan ang pagtatagpo ng aming nananawagan bahagi.

"Sir? Narito po si Ma'am Vigo." Hiyaw ng kaniyang sekretarya na ilang beses pang kumatok.

Sandaling nag tigil si Spencer. Pumikit muna siya saka nag pakawala ng malutong na mura.

"I'm with My Natasha. Tell her to leave!" Sagot ni Spencer saka ako muling hinagkan ng halik sa labi. Nang maramdaman ko ang kaniyang parteng naninigas, napuno ako ng labis na excitement.

"No! Spencer! Open this f*cking door!" Hiyaw ni Janice habang kinakalampag ang pinto.

Akmang titigil na sana Si Spencer nang pigilan ko siya. Ngumisi ako saka bumangon. Inalis ko ang aking panloob na saplot habang patuloy ang ingay sa labas ng opisina. Inipit ko siyang mabuti sa aking mga hita saka pinagpatuloy ang nais naming isakatuparan.

"She's no big deal! Don't mind her."  Sambit ko bago niya ako tuluyang bayuhin.

"Oh Spencer!" Sambit ko habang kagat ang ibabang labi. Sa ganitong posisyon, mas ramdam ko ang bawat niyang pag hugot at pag baon ng malalim. Naka tukod ang aking mga kamay sa desk upang bigyang suporta ang aking napapaliyad na katawan sa tuwing bumibilis siya sa pag galaw.

"Oh! Shit!" He utter.

Nawala na ang ingay sa labas. Marahil may security guard ang sumita sa kaniya. Mabuti na rin at payapa na ang paligid.

Nang hindi ko na mapigilan at kayang sabayan ang bawat niyang galaw, pinulupot ko ang aking mga kamay sa kaniyang batok. Hinahalikan niya pa ako sa leeg habang patuloy sa pag yugyog. Nang maramdaman ko ang namumuong init sa aking sikmura, mabilis kong hinuli ang kaniyang labi saka iyon inangkin.

Magaling si Spencer sa ganitong klaseng sensasyon. Hindi ko maipaliwanag ang mundong ginagalawan ko kapag ginagawa namin ito. Bawat senaryo ay kusang tumatatak sa isip ko. My first experienced is memorable. Hanggang ngayon. Hindi ko lang alam kung ganito din ba siya sa una niyang karanasan.

Maingat niya akong binuhat saka pinahiga sa sofa ng matapos kaming dalawa. Agad siyang nag bihis at ilang sandali pa ay natataranta siya matapos basahin ang text message mula sa phone.

"Natasha! Mag bihis ka! Paakyat si Mom."  Utos niya pero hindi ako agad kumilos.

"Natasha! So Slow!"

"Bakit ako mag bibihis? Ikaw naman itong nag hubad sa akin?"  Sagot ko dahilan para damputin niya ang aking mga saplot na kaniya ring ipina suot sa akin.

"Sabi ko nga bibihisan kita. Natural pinaghubad kita."  Sinimulan niyang lumuhod para isuot ang aking panty. Mabilis niyang sinuot ang aking bra at ako naman ang nag tuloy sa pag suot ng aking dress.

Natatawa ako ng yakapin siya saka hinila paupo sa sofa. Masaya lang ako dahil sa mga nangyari. Gusto ko lang siyang makasama sa ngayon at gusto ko siyang kausapin para mag half day.

Magkayakap kami sa sofa. Habang mag kahawak ang aming mga kamay. Wala man kaming pinag uusapan pero sa tuwing mag tatama ang paningin namin kusa kaming natutuwa at napapangisi sa di malamang dahilan. Muling tumunog ang phone niya at nabasa ko na mula kay madam Mervie ang mensahe.

"Mom: Son, baka gusto niyo kumain ng sumpia mag papa deliver ako. Hindi na ako babalik diyan dahil may lakad pala kami ng dad mo."

"Sure mom! Pakidagdagan ng suka. Thanks. Love you mom." -Spencer.

"Ano uungol ka pa?" Bulong niya dahilan para mag tawa kaming dalawa.

Maghapon kaming nagkasama at sinulit namin iyon. Habang nasa opisina niya ako, pinaliwanag niya sa akin ang mga pangunahing trabaho niya bilang CEO. Mahirap at kinakailangan ng diskarte at talino. Kaya naman kinakailangan maging malawak ang pag iisip ng magiging asawa ng tulad ni Spencer dahil komplikado ang bawat desisyon na isinasakatuparan. Mukhang umiikot na sa company ang buhay niya.

Hinayaan ko siyang mag trabaho. Nakaupo siya sa kaniyang swivel chair habang ako naman ay nasa sofa, Nakangiti habang pinipinta ang kaniyang kabuuan. Paminsan minsan ay napapangiti siya kapag nag tatama ang aming paningin, pakiramdam ko tuloy parang habang tumatagal, patamis kami ng patamis. Ultimo ampalaya lalanggamin.