10❦

𝙍𝙊𝙎𝙀𝘼𝙉𝙉𝙀'𝙎 𝙋𝙊𝙑

Hanggang ngayun ay hindi parin ako maka recover ng dahil sa nangyari pero ngayun ay parang mas lumalala nang makita ko ang babaeng nandito sa harapan ko.

𝙈𝙤𝙢 𝙥𝙡𝙚𝙖𝙨𝙚 𝙩𝙖𝙢𝙖 𝙣𝙖. Pigil ni Harold sa kanyang ina pero hindi parin siya tumigil sinambunotan niya parin ako.

Agad lamang siyang tumigil ng pumagitna ang kapitid ni Harold na babae. 𝙈𝙤𝙢 𝙥𝙡𝙚𝙖𝙨𝙚 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙮𝙤𝙣 𝙨𝙞𝙣𝙖𝙨𝙖𝙙𝙮𝙖 𝙣𝙞 𝙖𝙩𝙚 𝙍𝙤𝙨𝙚𝙖𝙣𝙣𝙚. Sabi niya dahilan para huminahon siya.

Pero sinamaan parin niya ako ng tingin at agad umalis agad naman akong hinarap ni Paul. 𝙋𝙖𝙜𝙥𝙖𝙨𝙚𝙨𝙮𝙖𝙝𝙖𝙣 𝙢𝙤 𝙣𝙖 𝙨𝙞 𝙈𝙤𝙢, 𝙍𝙤𝙨𝙚𝙖𝙣𝙣𝙚 𝙣𝙖𝙗𝙞𝙜𝙡𝙖 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙨𝙞𝙮𝙖. Paumanhin niya sa akin pero hindi ko parin maiwasan ang malito.

Agad akong humarap kay Harold at binigyan siya nang nakakalitong tingin alam kong naintindihan niya iyon kaya agad siyang napayuko at nag paliwanag.

𝙉𝙤𝙣𝙜 𝙪𝙣𝙖 𝙖𝙠𝙖𝙡𝙖 𝙠𝙤 𝙧𝙞𝙣 𝙖𝙮 𝙥𝙖𝙩𝙖𝙮 𝙣𝙖 𝙨𝙞 𝙈𝙤𝙢 𝙥𝙚𝙧𝙤 𝙣𝙤𝙣𝙜 𝙣𝙖𝙠𝙞𝙩𝙖 𝙠𝙤 𝙨𝙞𝙮𝙖 𝙖𝙮 𝙡𝙖𝙠𝙞𝙣𝙜 𝙜𝙪𝙡𝙖𝙩 𝙠𝙤 𝙣𝙤𝙣. 𝙃𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙠𝙤 𝙣𝙜𝙖 𝙨𝙞𝙮𝙖 𝙢𝙖𝙥𝙖𝙩𝙖𝙬𝙖𝙙 𝙨𝙖 𝙜𝙞𝙣𝙖𝙬𝙖 𝙣𝙞𝙮𝙖 𝙠𝙖𝙮 𝙋𝙖𝙪𝙡 𝙥𝙚𝙧𝙤 𝙥𝙞𝙣𝙖𝙩𝙪𝙣𝙖𝙮𝙖𝙣 𝙣𝙞𝙮𝙖 𝙨𝙖 𝙖𝙢𝙞𝙣 𝙣𝙖 𝙥𝙞𝙣𝙖𝙜𝙨𝙞𝙨𝙞𝙨𝙞𝙝𝙖𝙣 𝙣𝙖 𝙣𝙞𝙮𝙖 𝙖𝙣𝙜 𝙥𝙞𝙣𝙖𝙜𝙜𝙖𝙜𝙖𝙬𝙖 𝙣𝙞𝙮𝙖 𝙠𝙖𝙮𝙖 𝙥𝙞𝙣𝙖𝙩𝙖𝙬𝙖𝙙 𝙣𝙖𝙢𝙞𝙣 𝙨𝙞𝙮𝙖 𝙥𝙚𝙧𝙤 𝙣𝙤𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙜𝙥𝙖𝙠𝙞𝙩𝙖 𝙨𝙞𝙮𝙖 𝙨𝙖 𝙖𝙢𝙞𝙣 𝙖𝙮 𝙡𝙖𝙠𝙞𝙣𝙜 𝙜𝙪𝙡𝙖𝙩 𝙠𝙤 𝙣𝙤𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙮 𝙖𝙣𝙖𝙠 𝙣𝙖 𝙨𝙞𝙮𝙖 𝙨𝙖 𝙞𝙗𝙖𝙣𝙜 𝙡𝙖𝙡𝙖𝙠𝙞 𝙖𝙩 𝙮𝙤𝙣 𝙨𝙞 𝙃𝙖𝙣𝙣𝙖𝙝. Paliwanag niya sa akin dahilan para maintindihan ko lahat ng mga nangyayari. 𝙄'𝙢 𝙨𝙤𝙧𝙧𝙮 𝙍𝙤𝙨𝙚𝙖𝙣𝙣𝙚. Dagdag pa ni Harold dahilan para lumapit ako sa kanya at hawakan ang kanyang kamay.

𝙄𝙩'𝙨 𝙤𝙠 𝙃𝙖𝙧𝙤𝙡𝙙 𝙣𝙖𝙞𝙞𝙣𝙩𝙞𝙣𝙙𝙞𝙝𝙖𝙣 𝙠𝙤 𝙖𝙣𝙜 𝙢𝙤𝙢 𝙢𝙤 𝙖𝙡𝙖𝙢 𝙠𝙤𝙣𝙜 𝙣𝙖𝙗𝙞𝙜𝙡𝙖 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙙𝙞𝙣 𝙨𝙞𝙮𝙖 𝙠𝙖𝙜𝙖𝙮𝙖 𝙣𝙜 𝙜𝙞𝙣𝙖𝙬𝙖 𝙠𝙤. Sabi ko sa kanya at agad ko na namang naisip iyong ginawa ko sa kapatid niyang si Hannah dahilan para makaramdam ako ng hiya. 𝙈𝙖𝙜𝙥𝙖𝙝𝙞𝙣𝙜𝙖 𝙠𝙖𝙣𝙖 𝙢𝙪𝙣𝙖 𝙃𝙖𝙧𝙤𝙡𝙙. Dagdag ko pa sa kanya at tatalikod na sana ako ng bigla niyang hawakan ang aking kamay.

𝘿𝙞𝙩𝙤 𝙠𝙖 𝙡𝙖𝙣𝙜. Pigil niya sa akin.

𝙂𝙪𝙨𝙩𝙤 𝙠𝙤 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙢𝙪𝙣𝙖𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙥𝙖𝙜 𝙞𝙨𝙖 𝙃𝙖𝙧𝙤𝙡𝙙. Sagot ko dahilan para unti unti niyang bitawan ang kamay ko. 𝘽𝙖𝙗𝙖𝙡𝙞𝙠 𝙧𝙞𝙣 𝙖𝙠𝙤 𝙥𝙧𝙤𝙢𝙞𝙨𝙚. Dagdag ko pa dahilan para tumango siya at ngumuti pero kahit ngumiti siya ay makikita mo parin ang pait don.

Nang lumabas na ako ay agad tumambag sa akin sila Brad at Cathy hindi pa siguro nila alam na gising na si Harold kaya agad akong lumapit sa kanila. 𝙂𝙞𝙨𝙞𝙣𝙜 𝙣𝙖 𝙨𝙞𝙮𝙖. Sabi ko dahilan para lumiwanag ang kanilang mukha.

𝙎𝙖𝙡𝙖𝙢𝙖𝙩 𝙍𝙤𝙨𝙚𝙖𝙣𝙣𝙚. Sabi nila at agad pumunta sa kwarto ni Harold.

Nang makalabas na ako ng hospital at parang doon pa lamang ako nakahinga ng maluwag.

Pakiramdam ko ay ang bigat bigat ng pakiramdam ko nong nasa hospital ako. Alam kong may pagkakamali rin ako kay Harold kaya sana maintindihan niya.

At ilang sandali pang paglakad lakad ko ay may napansin akong pamilyar na lalaki kaya agad akong tumakbo para tingnan yon nakatalikod siya sa akin nang makalapit na ako sa kanya at biglang may bumangga sa akin na babae kaya agad kong pinulot ang mga dala niya na nahulog. 𝙋𝙬𝙚𝙙𝙚 𝙗𝙖𝙣𝙜 𝙝𝙪𝙬𝙖𝙜 𝙠𝙖𝙣𝙜 𝙝𝙪𝙢𝙖𝙧𝙖𝙣𝙜 𝙝𝙖𝙧𝙖𝙣𝙜 𝙨𝙖 𝙙𝙖𝙖𝙣 𝙠𝙤. galit niyang sabi sa akin may dala siyang mga prutas at sa tingin ko ay sa hospital ang tungo pero hindi ko nalang siya pinansin dahil gusto kong maabutan ang lalaking iyon pero ng tingnan ko iyon ay wala na siya.

𝑆𝑖𝑛𝑜 𝑘𝑎𝑦𝑎 𝑠𝑖𝑦𝑎?

𝐵𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑛𝑎𝑝𝑎𝑘𝑎 𝑝𝑎𝑚𝑖𝑙𝑦𝑎𝑟 𝑛𝑖𝑦𝑎?

𝐵𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑎𝑘𝑜 𝑛𝑎𝑔𝑘𝑎𝑘𝑎𝑔𝑎𝑛𝑖𝑡𝑜?