11โฆ

๐™๐™Š๐™Ž๐™€๐˜ผ๐™‰๐™‰๐™€'๐™Ž ๐™‹๐™Š๐™‘

Umuwi na muna ako sa bahay siguro bukas na muna ako dadalaw kay Harold at linggo naman bukas kaya wala pa akong trabaho.

Malapit na ang bakasyon kaya dapat pagbutihin kong maigi ang pagtuturo ayoko kong maapektuhan pati studyante ko sa lahat ng mga nangyayari sa akin.

Kinabukasan ng maaga akong nagising gaya ng nakasanayan ay pag gising ko ay nakahanda na si mama ng makakain namin agad ko naman siyang niyakap.

๐™‚๐™ค๐™ค๐™™ ๐™ข๐™ค๐™ง๐™ฃ๐™ž๐™ฃ๐™œ ๐™ข๐™–๐™ข๐™–. Sabi ko sa kanya.

๐™ˆ๐™–๐™œ ๐™ฉ๐™ค๐™ค๐™ฉ๐™๐™—๐™ง๐™ช๐™จ๐™ ๐™ ๐™– ๐™ข๐™ช๐™ฃ๐™–. Biro niyang sabi sa akin dahilan para samaan ko siya ng tingin. ๐˜ฝ๐™ž๐™ง๐™ค ๐™ก๐™–๐™ฃ๐™œ ๐™๐™š๐™๐™š. Dagdag niya pa dahilan para matawa ako.

๐˜ผ๐™ก๐™–๐™ข ๐™ ๐™ค ๐™ฃ๐™–๐™ข๐™–๐™ฃ๐™œ ๐™—๐™ž๐™ง๐™ค ๐™ก๐™–๐™ฃ๐™œ ๐™ฎ๐™ค๐™ฃ ๐™–๐™ฃ๐™œ ๐™—๐™–๐™ฃ๐™œ๐™ค ๐™ ๐™–๐™ฎ๐™– ๐™ฃ๐™œ ๐™๐™ž๐™ฃ๐™ž๐™ฃ๐™œ๐™– ๐™ ๐™ค. Proud na proud kong sabi sa kanya.

Nangmatapos na kaming kumain ni mama ay agad na akong nag paalam dahil pupunta na ako sa hospital para dalawin siya. May pinabaon si mama sa akin para daw ibigay yon kay Harold.

๐ด๐‘™๐‘Ž๐‘š ๐‘˜๐‘œ๐‘›๐‘” ๐‘š๐‘Ž๐‘”๐‘ข๐‘”๐‘ข๐‘ ๐‘ก๐‘ขโ„Ž๐‘Ž๐‘› ๐‘ก๐‘œ ๐‘›๐‘– ๐ป๐‘Ž๐‘Ÿ๐‘œ๐‘™๐‘‘...

Napangiti na lamang ako sa sarili kong iniisip dalahil talagang magugustohan niya ito.

Agad akong pumara ng taxi sa totoo lang ay may kotse kami pero hindi yon ginagamit dahil gusto kong sanayin ang sarili ko na mag taxi dahil nag eenjoy ako pag nag ta taxi.

Nang makarating na ako sa hospital ay agad na akong nagpabayad kay manong driver. Agad na akong pumunta sa Hospital at pumasok na roon sa loob.

Napansin kong wala sila Brad at Cathy sa labas at sa tingin baka pinauwi na sila dahil gusto ni Harold na magpahinga na sila.

Nakangiti akong naglalakad at napansin kong wala rin si Paul at ang kapatid niyang si Hannah at maski ang mommy at dady nila dahilan para magtaka ako.

Mabilis akong nagpunta sa loob ng kwarto ni Harold at nang magpunta na na ako roon ay agad akong nagulat.

๐‘๐‘Ž๐‘ ๐‘Ž๐‘Ž๐‘› ๐‘›๐‘Ž ๐‘ ๐‘– ๐ป๐‘Ž๐‘Ÿ๐‘œ๐‘™๐‘‘?.

Agad namang tumulo ang mga luha sa aking mga mata dahil may pakiramdam ako na mangyayari na naman iyong nangyari sa amin dati.

Pumunta ako sa nurse at agad akong nagtanong sa kanya. ๐™ˆ๐™ž๐™จ๐™จ ๐™ฃ๐™–๐™จ๐™–๐™–๐™ฃ ๐™ฅ๐™ค ๐™ฎ๐™ค๐™ฃ๐™œ ๐™ฅ๐™–๐™จ๐™ฎ๐™š๐™ฃ๐™ฉ๐™š ๐™จ๐™– ๐™ง๐™ค๐™ค๐™ข 5078?

May tiningnan siyang papel at tsaka bumaling sa akin. ๐™‹๐™ž๐™ฃ๐™– ๐™ฉ๐™ง๐™–๐™ฃ๐™จ๐™›๐™š๐™ง ๐™ฃ๐™– ๐™ฅ๐™ค ๐™จ๐™ž๐™ฎ๐™– ๐™จ๐™– ๐™ž๐™—๐™–๐™ฃ๐™œ ๐™—๐™–๐™ฃ๐™จ๐™– ๐™ฃ๐™œ ๐™ ๐™–๐™ฃ๐™ฎ๐™–๐™ฃ๐™œ ๐™›๐™–๐™ข๐™ž๐™ก๐™ฎย  ๐™จ๐™– ๐™.๐™Ž ๐™ฅ๐™ค ๐™ฅ๐™–๐™ง๐™– ๐™ข๐™–๐™ค๐™ฅ๐™š๐™ง๐™–๐™๐™–๐™ฃ. Paliwanag niya dahilan para mapaiyak ako.

๐ต๐‘Ž๐‘˜๐‘–๐‘ก ๐‘š๐‘œ ๐‘›๐‘Ž ๐‘›๐‘Ž๐‘š๐‘Ž๐‘› ๐‘Ž๐‘˜๐‘œ ๐‘–๐‘›๐‘–๐‘ค๐‘Ž๐‘› ๐ป๐‘Ž๐‘Ÿ๐‘œ๐‘™๐‘‘?

Agad akong lumabas at luminga linga atย  nagbabakasakaling nandito pa siya pero nabigo ako dahil maski anino ni Harold Falcon ay wala akong makita.

Agad akong umupo at niyakap ang aking sarili at ilang sandali pa ay agad tumunod ang aking cellphone dahilan para agad ko itong kunin.

Nang makita ko kung sino ang nag text ay para akong nabuhayan ng loob pero nang binasa ko ito ay agad kong nabitawan ang aking cellphone at ang dala dala kong pagkain para kay Harold.

๐ป๐‘–๐‘›๐‘‘๐‘– ๐‘˜๐‘œ ๐‘š๐‘Ž๐‘ก๐‘Ž๐‘›๐‘”๐‘”๐‘Ž๐‘....

๐ต๐‘Ž๐‘˜๐‘–๐‘ก?....

Napakasakit na para bang tinusok ng mahigit sampong koysilyo ang dibdib ko.ย  ๐ด๐‘›๐‘” ๐‘ ๐‘Ž๐‘˜๐‘–๐‘ก ๐‘›๐‘Ž๐‘๐‘Ž๐‘˜๐‘Ž๐‘ ๐‘Ž๐‘˜๐‘–๐‘ก...

โ™ก๐™ƒ๐˜ผ๐™๐™Š๐™‡๐˜ฟโ™ก

๐ป๐‘ข๐‘ค๐‘Ž๐‘” ๐‘˜๐‘Ž ๐‘›๐‘Ž๐‘›๐‘” ๐‘š๐‘Ž๐‘”โ„Ž๐‘Ž๐‘๐‘œ๐‘™ ๐‘๐‘Ž ๐‘‘๐‘Žโ„Ž๐‘–๐‘™ ๐‘š๐‘Ž๐‘ฆ ๐‘š๐‘Žโ„Ž๐‘Ž๐‘™ ๐‘›๐‘Ž ๐‘Ž๐‘˜๐‘œ๐‘›๐‘” ๐‘–๐‘๐‘Ž.