Naggising ako nang maramdaman kong may humahalik sa buong mukha ko. Natandaan ko na katabi ko pala si Liam kaya napabalikwas ako ng bangon. Napalingon naman ako kay Liam na nakangisi ng nakakaloko.
What the hell.
"What were you doing!?" bulyaw ko at lumapitsa malapit na salamin. Oh, gosh. I look horrible!
Naramdaman ko namang may pumulupot na braso sa akin beywang kaya inis na napalingon ako sa kaniya.
"I was just kissing you. No hard feelings," bulong niya na nagpataas ng mga buhok ko sa katawan.
Inalis ko naman ang braso niya sa akin at tiningnan siya ng matiim. "Liam. I don't know what's wrong with you since yesterday. But please, stop it. I'm not comfortable with it!"
Bakas sa mukha niya ang pagkabigla kaya napahilot ako sa sentido ko at napailing-iling. "I'll just go," mahinang sabi ko at akmang lalabas na sana nang hinawakan niya ang braso ko.
Nilingon ko ulit siya at napaka seryoso ng kaniyang mukha. "What are you-" Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang halikan niya ako sa labi.
Bihlang nanghina ang tuhod ko pero mabuti na nga lang nakahawak sa likod ko si Liam. F*ck. This is my first kiss! Or maybe second, or third. Gosh, hindi ko na tuloy alam kung pangilang halik ko na 'to. Kasi baka pinagsamantalahan niya ako kagabi! F*ck!
Tumigil naman siya at lumayo sa akin. Naghabol ako nang hininga dahil sa ginawa niya. Tatlong minuto niya akong hinalikan!
Inis na tiningnan ko siya at nakangisi lang siya at dinilaan pa ang ibabang labi niya. F*ck, iw.
Hindi na ako nagpaalam pa at lumabas na doon. F*ck. Para akong aatakihin sa puso dahil sa ginawa niya. Kung matatauhan lang talaga 'yon ay mandi-dirry siya sa ginawa niya!
×××
Na sa room kami ngayon at parang gusto ko nang gibain 'tong building na 'to.
Panay tingin din sa akin ang mga kaklase ko at nagbubulong-bulongan. Kahit sila Jasper at ang mga kasama niya ay hindi makapaniwala.
Alam mo kung bakit nagkagano'n sila? Katabi ko lang naman ang gusto kong patayin sa eskwelahan na 'to. At panay ay pangungulit niya sa akin.
"Love, why did I deserve to have you?" Napangiwi naman ako sa sinabi niya. Because first of all, sinabi niya nanaman 'yong f*cking callsign na 'yon: LOVE. Second, the word deserve. DESERVE. You don't deserve to have me, a*shole. Gosh. You're just the one who's saying that.
"Hehe, hindi naman." Pinipigilan ko na lang hindi magalit dahil sa pinaggagawa niya sa akin. Ano bang nainom nito? Anong nangyari sa lalaking 'to?
Nag-ayos na kami ng upo nang dumating na si Ma'am Alma kasama si Sir Khloe. Tiningnan naman ako ni Sir Khloe at napatingin din siya sa katabi ko. Napataas ang kilay nang makita kami na magkatabi kaya napakibit balikat na lang ako.
"Good morning, class. We're sorry if we're late. We just have an urgent meeting and I know that my announcement will excite you," anunsyo ni Ma'am Alma at nagbulong-bulongan nanaman sila. Kailan kaya sila titigil sa pag-g-ganyan? Nakakairita!
Napahampas naman si Sir Khloe sa lamesa kaya natahimik naman sila. "We all know that you've been stressed for these past 2 months, so we talked about 'how about we will go out to have some fun.' And that's why, we decided to go to the real world." Halos mapigti ang hininga ko dahil sa sinabi ni Sir Khloe na pupunta sa real world. Didn't I said that I can't go there not until I graduate here?
Magsasalita na sana ako nang tumayo ako. "I beg to disagree, Sir." Napalingon sa akin ang mga kaklase ko at parang hinihintay ang rason ko kung bakit.
"Excuse me, Miss Zahra. Why do you disagree?" sabi ni Sir at napasandal sa sa lamesa.
Napabuntong hininga ako dahil hindi ko alam kung ano ang irarason ko sa sinabi ko. "Nevermind, Sir. You may now continue." Napaupo na lang ako at napahilot sa sentido. Naramdaman ko namang may humawak sa kabilang kamay ko kaya napalingon ako kay Liam. Nakita ko sa mga mata niya na nagaalala siya sa akin kaya ngumiti na lang ako ng pilit at umiling iling.
"So as I was saying, we will go to the real world and have some fun. Like camping. Go to the museum. Anything. You can also see your parents 'cause I know you already miss them." Well, I don't.
"It's a one week trip, and I know it'll be worth it. And you all know that you can't use your powers in the real world... So, it's been an hour. We will give you one day to prepare your things and tomorrow morning, we will see you at the gate. Goodbye, class. And good luck!" Lumabas na sila at nagsimula nanaman silang magusap usap. Excited na rin ata sila dahil sa camping, o kaya naman excited na silang makita ang kanilang magulang. Sana all.
Napabuntong hininga ako at tumayo. Pupunta ako kay Dean dahil ayaw kong sumama. Atsaka, para mapagusapan ang tungkol sa nangyayari kay Liam.
Na sa harapan na ako ng pinto ng office ni Dean. Napabuntong hininga ako at pinihit na ang pintuan para makapasok.
"Good morning, Dean." Napalingon naman sa akin si Dean na nakasuot ngayon ng lab coat at napangiti siya.
Inakay niya akong umupo kaya umupo na lang ako at napayuko. Binigyan niya ako ng maiinom ngunit nilagay ko lang 'yon sa lamesa.
"How's it going?" tanong ni Dean kaya napailing-iling ako.
"Ayaw ko pong sumama sa one week trip," deretsahang sabi ko at napabuntong hininga. Hindi ko alam kung pangilan ko na 'tong buntong hininga.
"Oh. But it'll be fun." Napasandal siya sa couch at ininom ang tsaa.
"But for me, it's not. Alam mo naman po ang tungkol sa buhay ko doon. Please, just this once," pagmamakaawa ko at napatakip ng mukha.
"Well. I disagree to that reason. I know that it's been a hard time when you're in the real world, but try to move on. I know it'll be hard, but you can try." Napalingon naman ako sa kaniya at halos mamula na ako sa galit.
"Move on? Gano'n lang ba 'yon kadali? Mahirap mag-move on, Dean. Mahirap. Kung gano'n gano'n lang 'yon edi sana ginawa ko pa no'ng una... I guess wala namang kwenta ang pinunta ko rito. Mauuna na ho ako," sabi ko at akmang tatayo na sana nang matandaan ko ang nangyayari kay Liam.
"Right. I forgot to tell you that Liam is getting weird," sabi ko at napangiwi.
Ngumisi naman siya na parang may ginawang kasalanan. "Oh, it's because I put some potion in his water."
What?! Potion?!