Chapter 4: Weird as Walrus

Chapter 4: Weird as Walrus

Formerly on Zrythia Academy:

"Kill the son or daughter of Mr. Noveno."

×××

"His sister's body is not in her grave anymore. It's now gone. And how did he knew that? Because my hukay na doon. At bigla na lang siya nagwala kaya muntikan nang maggiba ang faculty room."

×××

"Well, yeah. Someone stole the body of Liana in her grave and we're still working on that. Even though I have to ki- I mean, even though we're enemies, I have to help him to prove my innocence."

"Yeah. Good luck with that. You might not know that the enemies are just right under your noses."

×××

"Bakit ba ang sama ng tingin niyo sa akin?"

"Inaamis ko na masama ang ugali ko pero bakit gano'n kayo? Parang dirring-dirry kayo sa akin!"

×××

"Hey, love. What day is it today? I thought we will date?"

×××

Lumapit uli ako kay Liam at tiningnan kung may lagnat ba siya ngunit normal naman ang kanyang temperature.

"What are you doing? You're really weird today. What's wrong?" tanong niya na may halong pagtataka. Mas weird ka nga, eh!

Sakyan ko na lang muna. "Uh, hehe, wala naman. Wala. Okay lang ako, Liam. Kamusta na ba pakiramdam mo?"

Napasimangot siya kaya napakunot ang noo ko. "Bakit Liam lang tawag mo sa akin? Galit ka nanaman ba?" tanong niya at hinawakan ang balikat ko at pinaharap sa kaniya.

Ngayon ko lang talaga nakita ang childish side ni Liam, kahit nagkukunware ito o kung hindi naman talaga.

Napasimangot ako sa sinabi niyang galit ako sa kaniya dahil hindi ko siya tinawag na Love, iw.

"Oh, why are you sad? Why is my Love, sad??" biglang sabi niya at hinawakan ang magkabilang pisngi ko.

"You miss my kisses? Let me give you one." Nanlaki ang mga mata ko nang lumapit siya sa akin para halikan ako ngunit natigilan kami nang bumukas ang pinto. Napalingon naman kami doon at nakita namin sila Sir na nakatingin sa amin na gulat na gulat kaya napasara nila nang malakas ang pinto.

Shit!

Napabaling ulit ako kay Liam ngunit naging awkward ang posisyon namin ngayon. Ako ang unang lumayo dahil parang sasabog na ang puso ko dahil sa kaba. Ngunit siya naman ay ngumiti ng nakakaloko.

"Did I tell you that you're so cute?" tanong niya habang nakangiti. Halos maduwal na ako sa sinabi niya. What the hell is wrong with Liam!?

"When am I going to be discharge? It's pretty boring here, you know. I'd rather play with you than staying here," sabi niya at tumayo sa higaan.

Lumapit naman siya sa akin. Inakbayan niya ako at lumabas. Naabutan namin sila Ma'am na ang lalim nang mga iniisip at napalingon sila sa amin nang lumabas kami.

Tiningnan naman ako ni Sir ng "what is the meaning of this" look. Napakibit balikat na lang ako at napasapo sa noo.

"Good evening, Sir, and Ma'am. We will now leave." Bahagyang yumuko pa siya at kinaladkad ako palabas. 'Di na tulpy ako nakapag-sorry kila Sir dahil sa inasta nito.

"How long was I sleeping?" biglang tanong niya habang naglalakad dito sa hallway.

Wala na ring estudyante dito, alas-dyis na rin kasi.

"Maybe 4-5 hours, I think," sagot ko naman at napahikab.

"You're sleepy? How about we should go to our house?" Napaisip naman ako kung papayag ba ako o hindi. Ngunit hindi pa nga ako nakasagot ay na sa harapan na kami ng bahay niya.

Napasapo na lang ako sa noo at hindi na umangal pa. Baka kung anong gawin nito sa akin, eh.

"Saan ka matutulog?" tanong ko habang inaayos niya ang higaan niya. Napalingon naman siya sa akin at napangisi.

"Here. With you." Naramdaman kong uminit ang pisngi ko kaya napaiwas ako ng tingin.

"Uh, hehe. Sa kabilang kwarto na lang ako, Liam. Baka pagsamantalahan mo 'ko, hehe." Napasimangot naman siya at napaupo sa kama.

"I'm not gonna do that to you! I have a huge respect to you!" sabi niya at napakrus ng kanyang braso.

Napakamot naman ako sa batok at lumapit sa kaniya ngunit nagulat ako ng hinila niya ang kamay ko at napaupo sa kaniyang hita.

Niyakap niya ako nang napakahigpit kaya 'di ako makagalaw.

"I really like your smell. It's so sweet," malambing na sabi niya kaya mas lalong namula ako. F*ck, why is he like this?

Kumalas siya sa pagyayakap at pinaharap ako sa kaniya. "I know you're tired so you can now sleep. Promise, I won't do anything to you."

Nagdadalawang isip pa ako kung hihiga na ba ako ngunit hindi na ako pumalag at humiga na lang. Kasi kahit anong gawin ko para makatakas, hahabulin pa rin ako nito.

Nang humiga na ako ay tumabi na siya sa akin at pinulupot ang kanyang braso sa akin.

"Good night. I love you." Para nang sasabog puso ko. Kanina pa 'to si Liam!

"Walang I love you too?" sabi niya at pinaharap ako sa kaniya. Aatakihin na ata ako nito dahil sa sobrang lapit namin sa isa't isa.

Napabuntong hininga ako at nagsalita, "I-I love you too."

Ngumiti naman siya at niyakap ako. Hinalikan niya muna ang tuktok ng ulo ko bago niya ipinikit ang kaniyang mata.

I don't know but it's so comfortbale hugging him. Nilamon na ako ng kadiliman hanggang sa tuluyan nang natulog.