Chapter 04

"Ay ay ay dahan dahan naman kuya" napa simangot ako ng nadaganan ako ni kuya Dong, I'm working right now at Papa Chicken Huaz pumapasok lang ako dito tuwing Saturday 10 am to 2 pm lang ang shift ko rito

"Sorry Kal!" I can hardly hear my name when he shouts to apologize. Kararating niya lang that's why he's in hurry marami na kasing tao dahil alas dose na, hindi ko na pinansin si kuya Dong at hinatid na lang ang pagkain sa nagmamaiari nito

"Good day ma'am and sir here's your order po" I smile widely and put the foods in their table, I can feel strong atmosphere between them kaya napa angat ako ng tingin. Kaya pala hindi ako binati pabalik they're having bad day, may nararamdam akong mag bre-break

Iniwasan ko na lang sila at tinuon sa trabaho ang sarili. Marami pa akong ise-serve na pagkain "kuya Dong" I peeked out at the small window and saw him there cooking something, hindi na ako nag salita at inabot na lang ang recipe sa isang customer

"Kalli pakikuha nga nung order sa table 16" my manager ordered me "good day sir, can I get your order?" I ask without looking who he is, nasa papel lang ang mga mata ko at ready ng magsulat sa ano mang order niya 

"Two pieces of garlic chicken, oh wait erase that, one piece of garlic chicken and one piece of plain chicken" bwesit na lalaki toh pero pamilyar yung boses niya "two serve of rice na rin and diba may pansit kayo?"

"Yes sir" duon lang ako napa angat ng tingin ng sagotin siya, I gasps when I saw who it was "nice, pakisama na rin yung pansit sa order ko" he said, still smiling "o-okay po sir, I'll ahm just serve your order when it's done" I stutter, bakit kasi ang gwapo niya?.

Matapos ibigay ang order niya kay kuya Dong pumasok agad ako sa cr hindi man lang iniintinding may mga costumer pa sa labas, nung naka pasok na ako sa cr I immediately check my self in the mirror

Napatakip agad ako sa bibig ko when I saw my reflection. May mga hiblang buhok nagsisitaasan. Ang..... pangit ko sheyt. Inayos ko muna ang buhok ko before I washed my face para mukhang fresh

Ginawa kong pang pahid ng mukha yung tissue nang cr sa mukha ko, wala ng arte arte hindi naman ako mayaman kaya okay lang para naman mabilis matuyo yung mukha ko. Bago ako umalis I put lip tint on my lips, nabili ko to sa watson mura lang kasi

"Kallisten andito ka lang pala!"

"Ay bruha!"

Napatakip ako ng bibig dahil sa biglang pay salita ng manager namin "hala ma'am pasenya, di'ko sadya promise" I bit my lower lips feeling guilty because of what I said. Nang gugulat kasi ayan tuloy kung ano ano na lumabas sa bibig ko

"Hainako Kallisten itigil mo yang ka-kape mo" hindi ako nag ka-kape tanga "pero hindi po ako umiinom ng kape ma'am" sabi ko na lang sa kanya, naka yuko ang ulo "wala akong paki kung hindi ka umiinom bumalik ka na lang dun sa trabaho mo" Napa ngiwi na lang ako ng pagalit niyang sabihin iyon, paminsan talaga napaka moody ng manager namin

Lumabas na lang ako sa cr. She murmur something nung papasok na siya sa isa sa cubicle. Pag labas ko direksyon agad ni Nicolai ang tinignan ko, wala parin ang order nito nasa cellphone niya lang ang tingin niya mukhang mag ka text

I immediately turn my back on his direction when i saw his head rise, pumunta ako sa may maliit na bintana kung saan nag sisilbing pagitan ng kitchen at counter. Muli long sinilip si Nicolai, nakita ko namang napalinga linga siya may hinahanap ata

I don't care if you call me assuming kasi totoo namang assuming talaga ako but I feel that I'm the one his looking for. Kahit walang siguradong ako nga ang hinahanap niya isang matamis na ngiti ang kumawala sa bibig ko

Naputol ang pag ii-imagine ko ng tawagin ako ni kuya Dong, may nilusot siyang tray na puno ng pagkain hindi ko na tinanong kong kaninong order ito dahil there's a small piece of paper with the number written on it kung saang mesa ang um-order ng pagkain

Dahan dahan kong nilapag ang tray sa mesa dahil may sabaw ang nakapatong nito, inuna kong nilapag ang manok kasunod ang dalawang bowl ng sabaw bumalik ulit ako sa counter at kinuha ang kanin nila. Habang ginagawa ko ang mga iyon ramdam kong may tumitingin sakin

Nilibot ko agad ang paningin ko habang pabalik sa counter but I didn't see anyone suspicious instead I saw Nicolai with someone. Napabuntong hininga nalang ako dahil napanagutan talaga ang pagiging assuming ko

But it's okay, at least hindi babae ang kasama niya. Naka ilang serve pa ako sa ibang table bago ko i-serve ang order nila Nicolai. Tinignan ko ang lalaking kasama ni Nicolai at laking gulat ko nang naka ngiti itong naka tingin sakin

I awkwardly smiled back at saka pinatuloy ang ginagawa ko "enjoy your meal sir!" Sabi ko muling nag tama ang paningin ko sa lalaki at gaya kanina naka ngiti parin ito sakin bumaling na lang ako kay Nicolai at ngumiting tunalikod

That man is weird and scary but handsome at the same time. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong maramdaman it's either matakot o humanga sa kagwapohan, I know It's weird because I'm confuse what should i feel but this is me everytime i see a man with a good looking face

Luma-labas talaga ang pagka babae ko.

Bumalik ako sa pag trabaho and time passed quickly ang kaninang restaurant na puno ng tao ay mgangilan-ngilan na lang ngayun, kanina lang din umalis si Nicolai kasama yung lalaki kanina

Nilinisan ko muna yung mga mesa na may kalat pa, inisaan ko ang paglilipit ng mga platong ginamitan para hindi na ako pabalik balik sa puntang kusina "akin na" saad ni Red, isa sa kasamahan ko sa trabahong ito, kinuha niya yung mga platong hawak ko at saka pumunta sa lababo

"Kalli paki linis naman ng sahig sa labas, please" saad ulit ni Red nang simulan niyang galawin ang huhugasan niya "okay no problemo" I said "sorry ah hindi ka pa tuloy makakapunta sa mama mo, ang dami pa kasi nitong huhugasan ko"

"Ayos lang Red" si Red kasi usually ang nag lilinis ng sahig at pag huhugas ng plato anyway muntik ko nang malimotan na dadalawin ko nga pala si mama ngayun sa hospital, binilisan ko na lang ang pag lilinis ng sahig

Winalis ko muna ang sahig para makuha ko yung mga pagkain na natapon saka ko ito saka ko pinarisan ng tubig gamit ang mop ang sahig. Nung pa tapos na ako sa pag mo-mop napansin kong tumayo na yung apat na costumer sinyalis na tapos na sila at aalis na

Nilapitan ko ang table na ginamitan nila para sana liligpitin ang mga plato pero nung pag tingin ko ay naka ligpit na ito, pinahidan ko na lang ng basang towel ang mesa dahil naka patong na ng iisa ang mga plato

I admire the way they cleaned what they ate although hindi naman ganun ka linis na linis talaga pero na amused talaga ako, marami na rin naman akong ma encounter na mga ganong tao

"Kuya Dong, Red alis nako" paalam ko sa kanila nung natapos ko na ang gawain ko alas dos na rin naman kaya tapos na ang shift ko, nag paalam na rin ako sa iba pang mga trabahador at sa manager namin

Hindi pa ako nalalayo sa Chicken Huaz nang masilayan ko si Nicolai at yung lalaki na palabas sa isang shop, napa hinto lang ako sa pag lalakan ng mahinto rin sila sa harap ng pulang kotse

May pinag usapan pa sila saglit. Lumaki ang dalawang mata ko ng magyakapan sila saglit lang iyon at pumasok na yung lalaki sa pulang kotse. Normal lang naman siguro magyakapan ang mga lalaki noh, OA lang kamo ako. psh.

Nang humarorot na papalayo ang pulang kotse napa tingin ko sa sling bag ko kung saan nakawak ang dalawang kamay ko sa strap nito. Binuksan ko ito at hinanap ang wallet ko "asan na na yun?" Iritang tanong ko sa sarili ng ilang minuto ng hindi mahanap

"Ay adyan ka lang pala HAHA" natawa ako sa tangahan ko dahil kanina ko pa pala hawak iyon, binuksan ko na ang wallet ko para malaman kung may pera pa ba akong pang bili ng prutas kay mama ngunit nung buksan ko ang wallet ko ang tanging masasabi ko lang ay 'pasenya na ma, next time na lang fruits HeHe'

Ibabalik ko na sana ang wallet ko sa bag ng napansin kong may sapatos na nakaharap sakin, flinch when I saw Nicolai standing infront of me, smiling. Nagpapa-cute pa nga.

"Tapos kana sa trabaho mo? Ang aga naman ata" usal niya Naka ngiti parin, napapansin ko parating naka ngiti tung lalaking toh wala ba siyang problema para maging malungkot "t-tapos na five hours lang trabaho ko dun" I stutter nung sabihin ko iyon

"At saka may pupuntahan rin ako kaya hindi nako nag over time" huli ko nang namalayan ang sinabi ko, bakit ko ba kasi tinanong yun wala naman siyang tinanong kung may pupuntahan ako, ang tanga talaga. Napakagat na lang ako sa pang ibabang labi ko

"Ahh alis na pala ako baka wala na akong masakyang jeep" sabi ko ulit ng hindi siya nag salita at dali daling umalis sa harap niya but he suddenly grabbed my wrist at hinarap ako sa kanya "hatid na kita, san ba punta mo?" Sabi niya sakin "Ahh nako wag na, nakakahiya"

Hindi ko alam kong anong nangyari natagpuan ko na lang ang sarili ko sa luob ng kotse at katabi si Nicolai na nag mamaniho "so nag tra-trabaho ka pala dun" napa ngiwi ako sa sinabi niya "ay hindi tumatambay lang ako dun" pabiro ko sabi

"Galit ka ba?" Mahinang tanong niya "oy hindi ah biro lang yun hala biro lang talaga yun promise mamatay ka pa ngayun" pag pa-panic ko "pft, grabe ka naman gusto mo talaga akong mamatay ngayun?" Natatawang sabi niya "Joke lang ulit" sinabayan ko siyang tumawa

"Hindi kita nakikita kapag kumakain ako dun" kwento niya maya maya "madalas kasi dun ako nag lu-lunch" patuloy niya pa "every Saturday lang ako dun side line lang" I said "ahh kaya pala"

Hindi nag tagal nasa tapat na kami ng hospital, sumilip muna ako sa labas bago bumaling kay Nicolai na sumisilip rin "dito na ko, salamat" paalam ko sa kanya napa tingin naman siya sakin "sino bibisitahin mo? o baka may trabaho ka rin diyan?" Kunot noo niyang tanong

"Wala akong trabaho dyan sira, bibisitahin ko lang mama ko naka confine dyan matagal na" bibisitahin ko lang mama ko naka confine dyan matagal na" natatawang sabi ko habang tinatangal ang seat belt "alis nako salamat ulit" bubuksan ko na sana ang pinto ng pigilan niya ako at pina andar ang kotse at lumipat sa parking lot

Nalilito ko siyang tinignan ng patayin niya ang makina ng kotse niya "sama ako" naka ngiti ulit niyang sabi "h-huh?" halong lito at gulat ang nararamdam ko ngayun "sama ako sige na, titignan ko lang kung anong itsura ng loob"

"B-bakit? Wag na, parang hindi ka pa naka pasok sa ganitong lugar eh" pag protista ko sa gusto niya "oh eh ano ngayun lung hindi pa ako nakakapasok ng hospital? Sige na kasi pumayag kana"

"Totoo? Never ka pang naka pasok sa hospital as in hindi talaga?" Napa takip ako sa bibig ko dahil sa gulat ng malaman iyon "hindi pa, hindi naman kasi ako pinapapunta ng magulang ko dito nung na hospital nga lola ko hindi man lang ako pinayagang dumalaw" napa tango na lang ako ng sabihin niya iyon

"Sige na nga, kawawa ka naman" may halong tawa kong sabi, para naman siyang batang sobrang saya dahil na tupad ang gusto. Sabay na kaming pumasok sa loob, habang nasa lobby kami napa tingin tingin sa paligid si Nicolai,

Sinosuri ang kapaligiran halata tagalang hindi pa nakaka pasok sa ganitong lugar. Kumatok muna ako ng tatlong bises saka binuksan ang pinto sa silid ni mama, pag pasok namin bumongad si mama na naka tingin sa direction namin

"Ten?" Tawag sakin ni mama "Ma, kumusta ma? Pasenya wala akong dalang prutas ngayun ah" sabi ko habang lumapit sa kanya "ayos lang anak, buti naka dalaw ka" Hinawakan ko ang kamay ni mama ng tuloyan na akong naka lapit sa kanya

"Syempre naman dadalaw talaga ako, miss ko na kayo ma" ngumiti ako sa kanya ng sabihin iyon, ginantihan rin naman ako ng ngiti ni mama saka bumaling ang tingin niya sa Nicolai "ay nga pala ma, si Nicolai" pakilala ko sa kanya

"Hello po, Nico nalang po itawag niyo" lumapit naman si Nicolai kay mama at naki pag kamay "napaka gwapo namang binata itong boyfriend mo, Ten" nagulat ako ng banggitin ni mama ang salitang boyfriend

"Oy ma hindi ko boyfriend yan" bulong ko sa kanya "hindi nga ba?" Tumingin ng nakakaluko si mama sakin, narinig ko namang tumawa si Nicolai "ay nako po tita kaibigan lang po ako ni Kallisten"

Napaismid naman si mama dun "sus bakit hindi pa kayo?" Tanong ni mama "ma naman, Bago lang kami nagka kilala ni Nicolai" napa simangot ako habang sinasabi yun "so kapag matagal na tayong magka kilala pwedi nang maging tayo" pinandilatan ko ng mata si Nicolai ng sabihin niya iyon

"Ay bet ko yang sinabi mo iho" napa sapo na lang ako sa noo ng sabihin iyon ni mama "bet ko rin po anak niyo tita" mahina kong sinapak ang balikat ni Nicolai ng sabihin niya yun, tuma-tawa lang siya habang si mama naman ay napa takip sa bibig

"Just kidding HAHAHA" napa tulala ako ng makitang gaano kaganda ang mukha niya habang tumatawa "hoy Kallisten, nako pinagnanasahan mo na yang si Nico ah" pang aasar sakin ni mama

Bumalik sa katinuan ang isip ko, hindi na lang ako ng salita dahil paniguradong aasarin lang ako ni mama. Nag kwentohan lang ulit ni Nico at mama sumasabat rin naman ako paminsan minsan sa kwentohan nila

Nung nag tagal may pumasok na nurse para tignan ni mama, nag paalam na rin kami matapos tinignan ng nurse si mama.