Chapter 3 - Treats

A/N: Hi guys ito na po ang karagdagang kabanata ng My step brother is my boss

__________________________________________________

Napabuntong hininga na lang ako dahil balak ko talagang iwasan si David, pero hindi ko iniisip na pati mga kapatid niya madadamay rito. Bigla na lang kasing sumakit ang sikmura ko pagkatapos kung humiga sa kama, hindi pa pala ako nananghalian simula pagkarating ko.

Napatingin ako sa bandang pintuan dahil kanina pa may kumakatok at hindi ko ito napansin dahil sa napakalalim ang iniisip ko. Agad ko itong pinagbuksan, baka kasi isa sa mga katulong nila iyon ngunit nagtataka ako nang mabuksan ko ito. Isang tao na may suot na apron na talagang babagay sa kaniya. And his chest mas maumbok pa ito kaysa sa isang kapatid ni David, and he looks a familiar from me parang nakita ko na ito sa isang sikat na magazine kung tama ako. And his lips na masarap na pagmasdan dahil lagi itong nababasa gamit ang kaniyang laway.

Hmmmf... Delicious.

Hindi ko maalis ang tingin ko sa kaniyang labi na talagang nagkainteres na talaga ako sa kaniya. Napakurap na lang ako ng may isang kamay ang nakaharang sa aking harapan na talagang ipinakita niya talaga sa akin.

"Nice view huh! Are you sure you're ok?" tanong nito sa akin na siyang ikinalunok ko naman dahil sa napakahusky nitong boses.

" I'm ok maybe I just need to eat because I haven't eaten since I got here." nakangiti ko siyang tinignan. Napakamot naman ito sa ulo dahil sa sagot ko.

" My older brother calls you to eat, because he knows you haven't eaten since before kaya ako nandito para yayain ka." nakangiting sagot nito sa akin.

Tinignan ko lang ito sa mata tsaka ko ito sinagot, " Tama ba ang narinig ko, pinapatawag ako ni David para kumain na kasabay kayo." nakangisi kung sagot sa kaniya.

"Sumunod ka  na lang kung ayaw mong si kuya ang pupunta rito, you will just regret it kung di ka pa sumunod." sarcastic nitong sagot

I saw his face soften and let an air come out of his mouth. Napagtanto ko lang na sa kaniyang tinig na nag-aalala ito na ipinapakita niya sa akin.

Ipinikit ko ang aking mata at huminga ako ng malalim ito na ba ang sinasabi ko, hindi nila ako ituturing na kapamilya sa lagay ko. Sumunod na lang ako sa lalakeng ito dahil ayaw kong magkakaroon ng ayaw dahil ayaw kong makakarinig ng mga naglalakasang na sigaw, kung si David lang naman ang magiging kalaban ko tiyak papatulan ko ito kahit hindi ako kalakasang tao.

Pero bago pa akong bumaba kinuha ko ang aking phone sa pocket ng pantalon ko at nakita ko sa screen nito alas dose na nang tanghali kaya pala tinawag ako ng stepbrother ko.

Habang tinatahak ko ang hagdan, hindi ko maiwasan makarinig ng tawanan at mga sinasabi nila. Napatingin sila sa aking kinaroroonan na parang slow motion dahil halos nakabuka ang mga bibig nila dahil sa akin.  Kid erase hindi mangyayari iyon sa totoong buhay ok, sa pelikula maniniwala ka pa?

Napatigil sila sa tawanan nila nang makalapit ako sa kaniyang kinaroroonan. Umupo ako sa bakanteng upuan sa bahagi ng kanan. Kung saan nakaupo si Henrix nakangiti itong nakatingin sa akin at tiyak napansin iyon ni David dahil tumikhim ito ng malakas na siyang  umagaw sa atensyon naman ang tatlong kapatid niyo.

" What's wrong! Hindi ba masarap mga niluto ko kaya't nagiinarte kang nasamid?" tanong ng lalakeng kumatok sa pintuan ko.

Nakakunot na tumingin si David sa kaniyang kapatid dahil hindi niya akalain na ganoon ang itatanong ni Michael. Tahimik lang din ang kambal habang nasa atensyon nila ang pagkain 'hindi  nila pinansin ang nakakatandang kapatid nila bagkus tuloy parin sa sila sa pagsubo.

" Kid, this is Kuya Mike the protective brother and this is  Jhon and Ken the twin and youngest in the family i think pareho kayo ng edad Kid, at ito naman si Ivan  the stubborn brother lahat na lang ng gusto niya naibibigay maliban lang sa baba-" hindi na naituloy ni Henrix ang pagsasalaysay niya sa kaniyang mga kapatid ng may bumatok sa kaniya.

" Henrix! Hindi ba't pinagusapan na natin to? "  nakakunot na sagot ni Ivan tsaka tumingin ito sa bandang kinaroroonan ko.

Hindi pa rin ako kumibo dahil sa pagtitig niya sa sa akin. Napatingin ako kay David ng marinig ko itong magsalita tungkol sa magkapatid. " Both of you go to the office later and i will tell you something?" nakakunot nitong sagot.

" Because of you! your lips will explode later and you will regrets it." pagbabanta ni Ivan sa kapatid niya.

Sasagot pa sana si Henrix ngunit naunahan na ito ni David kaya't tila naging basang sisise si Henrix dahil napayuko na lang ito ng wala sa oras. " Stop it! If you don't want daddy to know this? You both will regrets,alam niyo naman kung paano magalit si Daddy hindi ba!" sarkastikong nitong sagot habang nakatingin ito sa kinaroroonan ko.

" David lalo mo namang tinatakot sina Ivan at Henrix, nagbibiruan lang sila alam naman nila kung ano ang tama at kung ano ang mali, they are in the right frame of mind David."

" Lalo mong pinapairal ang pagiisip nila Mike, dahil sa sobra mong protektadong kapatid kaya't lalo silang nagkakaganyan." pagsabat ni David.

" What's wrong with me? Did i make a mistake as Brother!" malakas na sagot nito.

Ano na ang gagawin ko ngayon, hindi ba nila alam igalang ang pagkain? Hindi pa nila alam na nasa harap sila ng hapagkainan. What am I going to do just to stop them. Hindi na kaya ng presensya ko sa kaganapan ngayon ako yata ang mali sa kanila simula kahapon iba na ang presensya nitong bahay.

" Tumigil na po kayo, nasa harap po tayo ng pag-" hindi ko na naituloy ang susunod kung sasabihin ng pinutol ito ni David napakagat na lang ako sa aking labi dahil sa tuno ng boses niya.

" Stop talking! Why are you answering if you are not the one I am talking to, I really do not know why my father agreed to your mother's request that you live here!" mahabang sagot nito na napatingin naman ang mga kambal sa bandang kinaroroonan ko.

Nananaig pa rin ang galit ni David sa kaniyang kapatid na sakin niya naibuhos ang gusto niyang sabihin tungkol sa akin. Ngayon alam ko na na hindi niya ako katanggap-tanggap bilang parte ng buhay nila.

I do not know why David treats me like this, I do not know why I even thought of accepting what mama offered me to live here, if I had not agreed maybe I am with my friends now in the province without problem. Tama nga si CJ magiging mabigat ang pagtrato nitong David sakin. What do I do to avoid mess.

Nasa ganong posisyon pa rin kami, hindi na lang ako umimik at kumuha na lang ako ng saging tsaka ko nilisan ang dinning table. Naisipan kung bumalik na lang sa kwarto ko para makapag pahinga na rin at makausap ko sina Cloe at Hans sa probinsya namin dahil namimiss ko na silang dalawa. Napatingin si Henrix sa akin bago ito sumagot na ikinangiti ko lang dahil wala na akong ganang kumain kahit alam kong gutom ako.

"Hindi ka na ba kakain? Malungkot na pagsagot nito sa akin ngayon ko lang nakita sa kaniya ang ekspresyon ng mukha nito kapag malungkot. Ngumiti muna ako bago ko ito sinagot ng masinsinan.

" Hindi muna, ayos na rin sa akin itong saging na to? Kumain kana diyan baka mapapagalitan ka pa lalo dahil sa akin?" pagsagot ko sa kaniya at nakakunot na nakatingin ito kay David.

"Sige aakyat na ako sa taas at kailangan ko na rin magpahinga?" malumanay kong sagot.

Hindi ko na ito narinig na sumagot pa bagkus nakikita ko sa kaniya ang pag-aalala nito sa akin mula sa kaniyang mga mata.

Napabuntong hininga na lang ito tsaka itinuon ang kaniyang sarili sa pagkain. " If you need something, kumatok ka na kang sa tabi ng kawarto mo mamaya." sagot nito habang kumakain.

I closed my eyes and took a deep breath because this is what Nikki taught me when I was in the province. Naging maayos din ang karamdaman ko ng magawa ko ang itinuro sa sakin ni Nikki, nakakagaan kasi ng karamdaman you will feel that you have no problem.

Tuluyan ko ng nabuksan ang aking silid. Sadyang malaki lang talaga itong kwarto ko kaya't hindi ako naiinis sa oras na ito tinungo ko ang aking study table upang gamitin ang aking Laptop para kamustahin ang mga kaibigan ko sa probinsiya. When I opened my laptop, Cloe's messages came to me a few minutes ago. And I also received a message from Hans.

They still can't turn off their data so I immediately called them and it started ringing.

I do not hesitate that they will not answer my call, because I am sure they will miss me too. I was thrilled when Cloe first answered my call.

"Hi beshie!" sumisigaw nitong sagot. Napatawa naman ako dahil sa inaasta nito, ansakit sa tainga dahil sa kaingayan nito ganiyan talaga si Cloe pagdating sa akin.

" You make so much noise Cloe, it hurts to hear that my eardrums seem to be broken." pagbibiro ko sa kaniya pero ang katutuhan sana'y lang siguro ako sa lakas ng boses nito.

" Beshie! Naman hindi ka pa rin nagbabago. How is your life there, is it okay and your stepbrothers to treat you well." usisa nito sa akin.

" I'm fine here but if we talk about my stepbrothers, one of them I dislike most of its behavior when it comes to me." sagot ko sa kaniya.

" Ano! Sino yan? Sabihin mo sa akin at upakan ko!" galit na sagot nito sa akin na nagpatawa sa akin.

" Ano ka ba? Cloe, kababae mong tao tapos ganiyan pag-uugali mo." malumanay na sagot ko rito.

" Bakit lalake lang ba ang my karapatang manakit ng tao?" tanong nito sa akin na ikantikom ko ng bibig dahil tama naman siya hindi lang lalake ang may kayang manakit.

" How is Hans today?" nakangiti kong sagot sa kaniya.

Nagulat lang ako ng tumawa ito ng sobrang kalakasan na ikagulat ko lalo dahil sa kinikilos nito.

" Hoy! Cloe lalake pa rin ang kausap mo kung makabukaka diyan parang babae ang kausap mo, kunting respeto naman?" pagsita ko sa kaniya.

" Beshie, sorry na? Ewan ko nga sa lalakeng yun sadyang mahina lang signal niya kaya't hindi natin nakakausap. Balita ko kasi nasa Tuguegarao daw siya ngayon, kasama niya ang buong pamilya niya." wika nito sa akin na ikintango ko naman.

" Cloe, wait lang subukan natin kung sasagutin ni Hans isasali natin siya rito baka gumana?" pag saad ko sa kaniya na ikanatango naman nito.

I tried to call Hans so I could talk to this man, I was not disappointed because he answered it immediately. It looks different than before, because it has become more handsome and its body is more bulging. His whiteness became even more pronounced because he was wearing a white polo that he paired it with black pants that would really suit him.

Hindi maitatanggi na isa ako sa humahanga sa kaibigan ko dahil siya lang naman ang tumutulong sa akin kapag may malaking pinagalitan kami ni Nikki noon, nakangiti itong nakatingin sa akin ikinangiti ko naman ito dahil sa ipinapakita niya sa akin. Bumalik ako sa reyalidad noong nagsalita na ito and his voice is good to hear because you seem to be on the sidewalk and wearing headphones while listening to his voice.

" Hi, Kid" panimula nito na siyang ikinapula ko naman dahil sa napakamanly niyang magsalita.

" H-Hi, Hans ku-kumusta?" sagot ko rito tsaka ko tinakpan ang mukha ko gamit ang unan dahil sobra na itong namula.

" Are you ok?" Pag-aalala nitong sagot. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko rito, hindi ko alam kong humupa na itong mapulang pisngi ko dahil sa nahihiya akong makita nila ito baka kasi sabihin nilang kinikilig ako kaya't naninigurado na lang din.

" Oo ok lang ako, nasamid lang siguro kaya nagkanda-utal utal ako." pagpapalusot ko rito pero ang totoo kinilig kay Hans.

" How are you there in manila you are really okay Kid?" tanong ni Hans na ikinatango ko naman.

" Good thing, Si tita how is she, have you met? " tanong pa nito sa akin. Napasinghap muna ako bago ko ito sinagot.

" I don't even know if she's okay, because she hasn't been home since I got here." sagot ko rito na ikatango naman niya.

Hindi namin napansin na kanina pa pala si Close at nakikinig sa usapan namin, nakalimutan ko siyang tawagan at gaga naman siya dahil hindi naman ito sumasagot o di kaya mag " hello o mag hi lang lang hindi pa niya magawa?"

" Hey Cloe you are there, you did not even answer or enter our conversation with Hans?" nakakalokong pagsagot ko sa kaniya.

Nakakunot itong nakatitig sa amin ni Hans habang ang dalawang kamay nito ay nakapatong ito sa kaniyang dibdib.

" Bakit ko gagawin iyon upang makisali sa  masayang usapan niyong dalawa at hindi niyo alam na may kasama kayo." pagmamaktol nito.

" Shhhh... Ayaw mo lang kasi na sa sakin ang atensiyon ni Kid?" pagbibiro naman ni Hans na ikinainis lalo ni Cloe.

" Eh naman ngayon!" tipid na sagot ni Cloe.

Hindi ko napansin na may bumukas sa pintuan ng aking silid na dumako naman ang tingin ko roon. "Dinalhan na lang kita ng makakain mo rito,  I know you are so hungry that you really can't say this,because of what kuya David told you. " wika nito sakin tsaka ito tumingin sa laptop ko.

" What are you doing?" dagdag pa nito habang nakatingin sa laptop ko.

" Put that on the table first, thank you for bringing the food and I am now talking to my friends in the province." sagot ko sa kaniya at lumapit siya sa kinaroroonan ng aking laptop. Hindi maiwasan ni Cloe na hindi mapasigaw ng makita niya ang step brother ko.

Nakangiti lang ito na nakatingin sa camera habang sina cloe at Hans ang panay salita nila ito dahil kinikilos ni Henrix.

" Hi, nice to meet you?" panimula ni Henrix habang si Cloe naman panay pagsisigaw ang naririnig sa kaniya dahil sa kalandian niya.

" Hi Papa, nice to meet by the way I'm Cloe Jane?" pagpapabebe niyang sagot.

Nakakunot na nakatingin si, Henrix nang dumako ang tingin nito sa bandang gilid kung saan naroroon si Hans.

" And who is this! " sarcastic niyang sagot na ikinalunok ko ng sarili kung layaw dahil sa boses nito.

" Ah? Si Hans kaibigan ko siya? " pagpapaliwanag ko sa kaniya. Tsaka ito ulit nagsalita.

" Nice to meet you bro.  By the way, I am Helix falcon and Kid's step brother." pagpapakilala niya sa kaibigan ko tsaka ito lumisan.

Hindi ko na rin  itinuon ang paningin ko sa kaniya habang papalabas ito sa silid ko. Humarap muli ako sa laptop and I started imagining what would happen to me without my friends. Lalo't hindi ko sila kasama para samahan nila ako sa mga problema ko.

Nakita ko na lang na kinukuhanan nila ako ng litrato gamit ang kanilang phone saktong magsasalita sa ako biglang narinig ko ang pag click ng cellphone nila. Pinabayaan ko na lang sila dahil alam nila hindi  nila ako makakaasama ngayon dahil malayo kaming tatlo. Nagpaalam na rin ako sa kanila dahil kailangan kung kumain at maligo para hindi naman ako nagmumukhang pulubi sa labas ng bahay mamaya.

Saktong sakto ang niluto nilang ulam dahil isa sa mga  paborito kung pagkain ang inihain ni kuya Mike. Isang adobong sitaw na may prinitong karne ng baboy at chap soy na talagang mauubos ko lahat ang inilagay ni Henrix na kanin sa plato ko.

Maybe henrix is ​​the only one I can be with the five siblings because he is the only one who comes to me to talk to me he is also the only one with a good heart among the five siblings.

What will happen next!!!!!!

__________________________________________________

Bibitinin ko muna kayo sa kabanatang ito dahil madami po akong mahalagang gagawin. Pero kapag hindi ako tinamad mag updated ako ng susunod nito.

A/N: Ano na kaya ang mangyayari sa susunod na kabanata, magiging ayos na ba ang pagtrato ni David kay Kid?.