A/N: i'm back ito na naman ako para magupdate ng karugtong nitong kwento na ito, mukhang walang nagbabasa naman nitong kwento ko, magiging sad ako.. Hehehe. Joke tym😂😂😂😂
__________________________________________________
Alas sais kwarentay singko na nang gabi halos maghapon na akong babad sa laptop ko. Dahil sa matagal naming paguusap ng mga kaibigan kung nasa probinsiya. At kasalukuyan kong kinakain ang hinatid ni Henrix na pagkain dahil sa sobrang takaw ko sa pagkain, hindi ko maiwasan ang hindi masamid sa sobrang masarap magluto si Mike, naghatid nga ito ng pagkain wala namang kasamang tubig na panulak sa mga kinain ko. Kinuha ko ang tray na pinagpatungan tska ako tumayo para bumaba at mahusagan na rin itong pinagkainan ko. Tinignan ko muna ang aking laptop kung saan naroon ang mga litrato naming tatlo nina Cloe at Hans, hindi sana ako ganito kung hindi nagalit si David sa akin tama naman kasi yung sinabi ko na tumigil na sila dahil nasa harap sila ng hapag-kainan at ako pa talaga yung mali.
Nilibot ko muli ang kaubuan ng kwarto ko at sa malaking sliding wall na papunta sa verenda ng aking silid. Na kaakit-akit itong tignan dahil makikita mo rito ang mga nagraramihang bituin sa langit na ikinangiti ko ito. King size bed, study table at walk in closet na halatang pangmayaman ito dahil sa interior design ng kwarto.
Lumabas na rin ako sa kwarto at bumungad sa akin ang hall sa second floor, may tatlong pintuan na katabi ng aking silid. Kanino kaya ang mga silid na ito, hindi ba't sinabi sa akin ni Henrix na kakatok ako sa katabi ng silid ko dahil yun daw ang silid niya? Pero paano nasa gitna ang silid ko at sa gilid nito ay kulay asul at kulay berde na pintuan hindi naman nasabi sa akin ni Henrix kung anong kulay ng pintuan niya.
Hanggang sa marating ko ang hagdanan, wala naman akong nakitang bukas na ilaw kaya i assumed there already sleep pero nakakatakot lang dahil madalim at tahimik ang mansion kung talagang may nagpapakitang multo rito siguro kanina pa ako sigaw ng sigaw sa sobrang takot.
Kahit kinikilabutan akong bumaba ng hagdanan para pumunta sa kusina lalo't patay lahat ang ilaw, tinungo ko pa rin ito dahil kanina pa ako nauuhaw mas kailangan kasi ng tubig sa katawan ko kaysa sa softdrinks. I got to the living room which is too quite, but I ignored that because I was even more afraid. I will just be afraid that the person I love will leave me.
I pull again because Nikki is annoying if I just don't really love her, I left her for a long time but this is probably the sign to stop my stupidity with her. I will continue to go to the kitchen, a long table was the first thing I saw in the kitchen area. I smiled unconsciously, because the design of the table is so beautiful, it was obviously bought in italy because of its design which is actually made of real marble

Kumuha ako ng baso para makainom na ng tubig, dahil masakit na ang lalamunan ko dahil sa pagkasamid ko sa kinain kong kain at ulam. Kasalanan to kasi ni Henrix kung nagdala sana ito ng tubig, hindi sana ito mangyayari sa akin. Masakit sa lalamunan ng nakainom ako ng ilang basong tubig na mukhang malayo ang nilakbay ko dahil sa nainom ko. Hinugasan ko na rin ang pinagkainan ko kasi alam kong wala ng hugasan sa ganitong oras dahil hinuhugasan ng kanilang katulong.
Nakarinig ako ng boses ng babae na ikinatakot ko dahil sa pagsisigaw nito, binilisan kong tapusin ang hinuhugasan kung plato at dahan dahan pabalik sa living room na may hawak-hawak na frying pan dahil doon nanggagaling ang babae. Napabuntong hininga na lang ako ng makita kung nakabukas ang tv, akala ko wala nang gising na tao ang pinapalabas ngayon sa Netflix isang Horror Movie ni Patrick Wilson na "The Conjuring".
Napasimangot ako ng hindi ko namamalayan dahil sa horror ang pinapanood ng kung sino sa limang magkakapatid. O hindi kaya sinadya talaga ni David to para takutin ako pero hindi. Hindi naman pwedeng pagbantaan yung taong tulog.
Lumapit ako sa nakabukas na Tv at pinatay ito. Mayaman nga sila hindi naman nila alam magtipid ng kuryente, tsaka hinahayaan lang nakabukas tong tv. The only light in the living room was the light on the pole outside the house. Kaya ibinalik ko na lang ang palayok sa kusina at tunguhin ang aking silid para makapagpahinga na rin dahil alam ako na lang ang hindi pa tulog. Nabawasan na rin ng ilaw sa sala na nagpatindig balahibo sa akin dahil sa nakakatakot pagmasdan ang madilim na sala. Tumalikod na ako at bumungad sa akin ang isang katawan ng lalake na nakasuot ito ng itim na sando at isang manipis na boxer brief na napalunok ako dahil sa nakita ko.
It was lying on the couch with his right hand resting on his head, and i could hear her snoring. Dumako ang tingin ko sa kumot nitong nahulog sa sahig at pinulot ko ito para kumutan ang lalakeng mahimbing ang pagtulog nito. Hindi na ako nagdadalawang isip na kumutan ito dahil nananaig parin ang kabutihan ko, mukhang pagsisihan ko itong gagawin ko baka isipin niyang hinihipuan ko siya.
Isang malaking kamay ang humawak sa pulsuhan ko, At dalawang singkit na mata ang na titig sa akin
" What are you doing!" seryosong tanong nito sa akin. Napalunok ako dahil sa ekspresyon ng kaniyang mukha, wala sa oras magkaka black eye ako mula sa sakaniya.
Hindi pa rin ako sumagot dahil sa mabilis ang pagtibok ng puso ko, na madalas mangyari ito sa akin kung tuwing gugulatin ako nila Cloe at Hans. Napangiwi ako dahil sa sobrang higpit na pagkahawak ni David sa braso.
" B-bitawan m-mo a-ako k-kung a-ayaw mong m-mababasag b-bayag m-mo! " nangingiyak na pagsagot ko sa kaniya. Ngunit tila wala itong narinig dahil mas lalo niyang hinigpitan ang hawak nito sa pulsuhan ko.
Nakita kong tumalim at naningkit ang kaniyang mga mata at seryosong nakatingin ito sa akin. Namamasa-masa na rin ang mga mata ko dahil sa mga luhang naiipon rito hindi ko pa rin alam kung bakit ganito ang ugali nitong David sa akin, mas mabuti na sigurong umalis na lang talaga ako rito kahit ayaw ni tito. Napaupo na lang ito sa couch at nagpanginig sa akin ng husto.
"Anong akala mo sa akin, madadaan mo ako sa ganiyang bagay!" usisa nito habang narinig ito sa akin.
Ilang sigundo bubuhos na talaga ang mga naipon kung luha, dahil sa masakit na ang kamay ko. Madali lang akong magkakapasa kahit kunting higpit lang sa kamay tiyak mangingitim na ang kamay ko kinabukasan. Pilit kong inaalis ang kamay ko sa pagkahawak niya, ngunit sadyang malakas ito dahil sa laki ng kanyang pangangatawan.
"Bitiwan mo ako sabi!" malakas na pagsagot ko rito.
Napatingin ako sa bandang hagdaan ng may isang katawang nakatayo roon habang nakatingin ito sa aming kinaroroonan ni David. Sumungkit ang mata nito ng makalapit siya sa amin. " What the hell are you doing." pag sigaw nito sa kaniyang kapatid.
Hindi pa rin sumasagot si David sa katanungan ni Henrix, tila ba nanaig pa rin ang pagiging mainitin ng kaniyang ulo dahil pati ang kapatid nito hindi niya kayang sagutin ng maayos.
" Ako dapat ang magtatanong sayo, So answer me what are you doing here at night time?" sarcastic nitong sagot.
" Narito lang naman ako Kuya dahil sa narinig kung may sumigaw, at pwede ba kuya bitiwan mo si Kid." malumanay na pagsagot ni Henrix sa kaniyang kuya
Sadyang matigas ang ulo nitong David na ito dahil nakikiusap na nga si Henrix na bitawan niya ako pero mas pinapairal niya parin ang pagiging kuya niya, nagulat na lang ako ng hablutin ni Henrix ang kamay ko sa kamay ni David na ikinagaan naman ng kamay ko.
" Don't you know what this man did to me?" seryosong nakatingin sa akin.
Napatingin naman sa akin si Henrix, na lumaki lalo ang kaniyang mata dahil sa narinig niya mula sa kaniyang kapatid. Tila binabasa ni Henrix ang isipan ko dahil sa nakatingin ito sa akin.
Hindi na ako nagdadalawang isip na sumbatan si David dahil sumusobra na ito sa akin. " Mr. Falcon para sabihin ko sayo, wala akong ginagawang masama sayo." naiinis na pagsagot ko sa kaniya.
" Eh anong ibig sabihin noong subukan mo akong pagsamantalahan!" seryosong tanong nito sa akin na napatingin sa akin si Henrix dahil sa tanong ng kaniyang kapatid.
Lintik na pagibig na ito, anong pinagsasabi nitong maniyak na to sinasabi ko na nga ba't hindi maganda ang kalabasan ng mga ginawa ko sa kaniya. Antanga tanga mo Kid tanga mo, hinayaan mo na lang sana. Yung kumot para hindi ka magkakaproblema pa, tsaka ako na nga tong mabuti siya pa iyong may ganang magalit at manakit sa akin. Napasinghap ako muli dahil sa kalapastanganan niyang binibintang sa akin na hindi naman katotohanan.
" Hoy! Para sabihin ko sa'yo kahit ganito ako hindi ko ugali ang mga binibintang mo sa akin na hindi naman katutuhanan, at yung nakita mo balak sana kitang kumutan dahil alam kong nilalamig ka rin dahil sa suot mong sando. Kaso pinaghinalaan mo akong rapis." bulyaw ko sa kaniya saka ko nilisan ang magkapatid.
Padabog akong umakyat sa aking kwarto tska ko nilakasan ang pagsara sa pintuan para marinig nila. Ngayon lang ako naging ganito dahil sa sobrang pagod at siguro sa sobrang inis. Kinakailangan ko na talagang makahanap ng maliit na apartment para umalis na rito, dahil sa kagaguhan na binibintang sa akin ni David na hindi naman katotohanan.
Alas otcho na pala ng gabi at kailangan kong makausap si mama dahil siya lang naman ang may pakana rito wala sana ako rito, pero sadyang makulit din si mama kaya niya nakumbinsi si Tita na papuntahin niya ako rito kahit ayaw din ni Tita Thess na aalis ako sa bahay nila. Wala kasi itong kasama sa bahay nila dahil magisa ito si Tito Bryle kasi nasa Thailand ito nagtratrabaho at ang nagiisa nitong anak naman ay nakadistino sa ibang baranggay dahil isa itong doctor tsaka madalang ito umuwi.
I picked up my cellphone on the study table next to my bed to call my mother.
I do not know what to say here because it will surely get angry when I tell him that i wants to leave in the mansion and look for a small apartment. At alam kung hindi ito papayag dahil mas gusto niyang mabantayan ako ng mga stepbrother ko. Hinanap ko ang kaniyang pangalan sa aking selpon upang tawagan ito hindi ako nag-atubiling sagutin niya ito dahil alam kung busy ito minsan.
Pang-ilang ring ang ginagawa ko bago niya sinagot ang tawag ko .
Matanda nga naman?
" Hello sweety?" sagot nito sa kabilang linya.
Haytsss kahit gaano kakulit si Mama hindi talaga mawala ang paglalambing nito sa akin.
" Ma, i have something to tell you? Basta huwag kang magagalit sa sasabihin ko." malumanay kung sagot sa kaniya.
" Ano ang sasabihin mo anak? Magagalit lang ako kapag sinabi mong nakabuntis ka Kid." sarcastic nitong usisa. Hindi ko mapigilan ang mapa sigaw sa speaker ng selpon ko na ikinagalit niya ito.
" Ma what are you saying there I have no intention of conceiving a woman I do not love!" sigaw ko sa kaniya.
" Kid sumosobra ka na huh! Sinisigawan mo na ako! Ganiyan ba ang tinuro ko sayong bata ka?" wika ni mama sa akin.
Ilang segundo kaming tahimik ni mama bago ito ulit sumagot na ikinagaan ng puso ko.
" Ano ba ang sasabihin mong bata ka? Narito lang si Mama makikinig sayo nagkaproblema ba diyan anak?" malumanay na sagot nito.
Napabuntong hininga ako ng ilang beses dahil ito na talaga ang panahon para sabihin ko kay Mama. Pero papayag ba ito? Alam kong magagalit rin si Tito kung sasabihin kung lilipat ako sa apartment. Haysttt.. Bahala na nga basta kung ano masabi ko lang kay mama ito.
" Ma, gusto kong tumira sa apartment I want to be independent. Gusto kong mamuhay mag-isa at gusto kong matutunan kung paano maghanap ng trabaho? Please Ma, payagan niyo na po ako gusto ko lang naman maging malaya and I'm big too, so maybe I can live alone without your help Ma please." pagkumbinse ko kay mama.
" Sigurado ka ba diyan anak sa desisyon mo? Ang alam mo siguro madali lang mamuhay mag-isa.?" tanong ni mama sa akin mula sa kabilang linya.
" I am sure of my decision, do not worry I will still visit you here Ma? " mahinahon kung pagsagot sa kaniya.
Narinig ko na lang itong nagbuga ng hininga dahil sa naging desisyon ko. Bago ito sinagot ang naging desisyon ko.
" Kid, para sabihin ko sayo anak? Narito pa rin kami malaya kang makakabalik sa mansion. Huwag kang mag-alala sa papasukan mong paaralan kami na ang bahala sa tuition mo. Basta ang alalahanin mo yang sarili mo." nangingiyak na sagot ni mama.
I also couldn't stop crying because this was the first time mama agreed sa mga naging desisyon ko?
" Ma? Thank you? " masayang sagot ko sa kaniya.
" Thank you rin anak? Dahil nandiyan ka lagi simula namatay ang papa mo." sagot nito.
Nanabik na akong maghanap ng apartment simula bukas ito na nga ba ang sinasabi ko, ito na ang masayang alala sa araw na ito. Hindi ko ito makakalimutan at hindi ko susuwayin si mama ipakita ko sa kaniya na kaya kung mamuhay mag-isa.
" I love you Ma'" sagot ko rito.
" I love you too Anak, ikaw na lang ang natitira kung kayamanan. I will tell Hernan that he will accompany you in finding your apartment tomorrow. Did you bring your school requirements dahil bukas sasamahan ka ni Henrix para mag enroll." mahabang usisa nito sa akin.
" Opo Ma? Na idala ko po lahat ng kakailanganin ko huwag na po kayong mag-alala dahil malaki na rin po ako, hindi pa po ako matanda para makalimutan ang mga mahalagang bagay at hindi ko kayo katulad na medyo makakalimutin na rin?" pagbibiro ko sa kaniya na ikinagalit naman niya ito.
" Kid ikaw talagang bata ka? Pinagsasabi mo hindi ako makakalimutin matanda lang ako pero may alindog pa kaya't nagustuhan ako ni Tito Frederick mo. Babawiin ko yung sasabihin kung bata ka kung ginaganyan mo ako." natatawang sagot nito sa akin.
Kahit ganiyan si mama sa akin alam niyang mahal ko siya kahit hindi siya nagpalaki sa akin simula bata, iniwan niya kasi ako sa Tita Thess ko na kapatid niya para magtrabaho rito sa maynila. Kada buwan-buwan naman ito nagpapadala para sa mga gastusin ko noon, tumawag na lang ito sa amin na nakapag-asawa na lang ulit ng isang negosyante na may limang anak. Ang aking papa naman namatay ito noong isilang daw ako ni mama dahil sa katangan niya kaya ayon lumaki ang walang tumayong pudra.
" Sige po Ma? Kung weekend palagi po akong bumisita rito para makasama niyo rin ako kahit papaano." Pag paalala ko sa kaniya.
" Sige anak tawagan mo na kang ako kapag nakahanap ka na nang malilipatan mo. Good night sweety." sagot nito na ikinagalit ngiti ko.
" Good night din po Ma? Babalitaan ko po kayo simula bukas. Eomma saranghaeyo." pagpapaalam ko sa kaniya.
" Hay.....jusko kang bata ka nahawaan ka na ni Cloe sa kakapanood niyo ng Korean Drama. Adeul saranghae."
Ibinaba ko na ang usapan namin ng aking ina at bahagyang ngumiti ang mga labi ko dahil sa sobrang saya ko ngayon. Hindi ko akalain na mapapayag ko siya sa kagustuhan kong tumira mag-isa. Hindi na magiging impyerno ang buhay ko simula bukas at kailangan ko na rin maghanap ng trabaho para may gastusin ako sa pang araw-araw kong kailangan.
Because starting tomorrow I will be independent, I will show my mother that I can really make my decision. And to avoid David in his treatment of me. I can no longer wait, because this is what I want to happen in my life to be free. Ipinatong ko ang aking selpon sa aking study table at pinatay ang lampshade para makapagpahinga dahil maaga akong gigising bukas para madaling makahanap ng apartment.
Mananatiling bukas pa rin ang sliding door na siyang nagbibigay liwanag sa aking silid dahil sa buwan. Kahit papaano naging mahal ko rin itong silid na ito kahit panandalian lang nagamit. And started imanaginig what will happen in my new school especially since I'm just a beginner at hindi pa rin ako nakapag-adjust.
I went to bed and I'm still imagining that I might be bullied again by the students. Napangiti na lang ako dahil sa naiisip kung pwedeng mangyari sa akin kapag nasa paaralan ako. Pero posible pa bang mangyayaring iyon sa akin kapag iba ang pagtrato nila sa akin.
Magiging masaya kana bukas Kid hinding- hindi muna ulit makikita ang isang manyakis na step brother mo dahil malaya kana malayang malaya kana.
I cant handle it alone ..... 'hindi ako magpapaapekto sayo David hinding 'hindi ... Pangako ko lang sana maging maayos rin ang pamumuhay kung mag-isa dahil ito ang unang beses kong ginawa. Ang maging independent sa mga kamay ng aking ina.
___________________________________________
A/N: Natapos na naman ang kabanata quatro sa kwentong ito. Ano na nga ba ang susunod na mangyayari.
Huwag kalimutang i like, magcomment o i shade sa mga kaibigan.
I'm your author jamesRiagon's bye labyouall.
Khapkhun....
Mabuhay ang mga lgbt community😘 mahal ko kayo....