Chapter 5- Apartment

Kid's Point of View:

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na galing ito sa nakabukas na sliding door. Kinikislot kislot ko ang mapupungay kung mga mata gamit ang dalawang kamay dahil ito ang kasanayan ko tuwing umaga. Ilang segundo kung pinagpahinga ang talukap ng aking mata bago ko tinungo ang sliding door para isara ito. Ngunit napangiti na lang ako dahil sa nakita kung napakaganda ang hardin ng mansion kaya't nilanghap ko ang simoy ng hangin tsaka ko tuluyang isinara ang sliding door.

Ito na ang takdang araw para makapag enroll at makahanap ng maliit na apartment dahil magsisimula na rin ang pasukan sa darating na Lunes. Agad kung tinungo ang aking banyo upang magawa ang morning routine ko. Our bathroom is fully equipped, there is an automatic toilet bowl that will also wash your ass. Di ba sobrang tamad nila pati inidoro siya na rin taga hugas ng pwet mo.

Buhay mayaman nga naman....

I tried to sit down and reduce what I ate because every morning I had diarrhea so it was better for me to do it than to endure not farting. Matapos na akong magbawas at sinubukan kung pindutin ang isang remote control na nakakabit ito sa tapat ng inidoro.

Sinubukan kung pindutin ang button na may nakasulat na ash washer, ilang segundong nakalipas bago sinimulan ni Automatic Toilet ang paghugas ng aking pwet. Nakaka diliryo dahil sa kiliti ng bawat tubig na tumatama sa  pwet mo, nakakarelax na gamitin ito dahil sa maganda rin maitutulong nito sa isang taong naparalisa. Napapangiti na lang ako dahil ilang ulit ko itong sinubukan na tila  may nagroromansa sayo dahil sa masarap sa pakiramdam. Napapakit na lang ako dahil sa nagiginhawaan ang aking karamdaman.

Tuluyan ko ng hinubad ang aking damit at short dahil kailangan ko nang maligo, maaga akong aalis ngayon kasama si kuya Hernan ang driver nila Henrix. Lalo kung ikinamangha ng makita ko ang umaagos na tubig sa shower faucet na nagiiba iba ang kulay nito. Ilang minuto ang pananatili ko sa loob ng banyo dahil halos ilang minuto ang itigal ko ganoon ako katagal maligo dahil minamabuti kong malinis ang katawan at buhok kahit kunting libag yan agad kung tinatanggal.

Agad kung kinuha ang itim na roba na nakasabit sa likod ng pintuan ng banyo at isnuuot ko ito. Hindi naman kasi nila ugaling gumamit ng twalya dahil sa mayaman nga sila diba. Nang matapos na ako sa pagsusuot, agad kung tinungo ang aking study table upang tignan ang aking selpon kung anong oras na. Pero ikinagulat ko ng may nagpop up sa notification ko. Tang inang cloe na to ang aga-aga. Anong nakain nito ba't napaaga ang pagtawag nito sa akin.

I will not hesitate to answer it because I know what my friend has to say is important.  It's just about my horny boyfriend.

Hindi pa rin ako nakapagdamit dahil sa kagagahan nitong babae na ito. Nag-request itong buksan ko daw ang aking camera para makita daw niya ang maamo kung mukha.

" Oh Cloe, bakit napa-aga ang pagtawag mo?" panimula ko sa kaniya habang naghahanap ako ng damit sa walk in closet ko.

" Kid may mahalaga akong sasabihin, bumalik na siya." wika nito na ikana laki naman ng mga mata ko. Natahimik ako ng marining ko iyon, because we haven't been together for almost six years he chose his career over our relationship. Dahil kung hindi daw niya sinunod ang kaniyang ama't ina mawawalan daw ito ng mana mula sa kaniyang mga magulang.

Anim taon akong naulila mula sa kaniya, at babalik lang kung tahimik na ang buhay ko pero sadyang mapagmahal din si Nikki sa akin dahil halos tinatawagan niya ako at lagi niyang pinapaalala sa akin na babalik sa rito sa pilipinas para makipag-ayos sa akin. Pero hindi ko na iyon hinahangad mula sa kaniya dahil alam kung hindi ko siya masusuklian ng pagmamahal na meron siya. 

Ilang taon na din kasing nadurog ang puso ko dahil sa mga pag alis niya na hindi pa ito nagpapaalam sa akin. Nagpaalam na lang ito noong sa spain na ito.

Natauhan lang ako ng sumagot si Cloe na  ikinakamot ng ulo ko dahil sa mga iniisip ko. Nakangiti iting nakatingin sa akin dahil tiyak alam niya si Nikki ang nasa isip ko.

" Oh, bat natulala ka diyan hindi ka ba't nasihayan dahil bumalik na siya, magpapakatanga ka pa sa kaniya." pagbibiro nito sa akin na nagpasingkit ng nga mata ko dahil sa tabas ng bibi nitong babae.

" Bunganga mo nga Cloe?" naiinis na pagsagot ko sa kaniya.

" Bakit tung bunganga ko naiingayan ka na naman sa akin ganun ba?" usisa nito sa akin. Napakagat ako ng labi dahil sa kakulitan nitong babae, sinasabi ko na nga ba't matatgalam ako rito sa bahay na ito dahil sa kaibigan kobg to.

" Sige na Cloe, ibababa kuna ito dahil may pupuntahan pa akong dapat kung puntahan. Kanina pa sana ako nakaalis kung himdi ka tumawag. Sige na paalam." sagot ko sa kaniya tska ko ibinaba ang cellphone ko dahil kailangan kung mag madali dahil alam kung nagising na si Kuya Hernan at ako na lang ang hinihintay nito.

Nakasuot ako ngayon ng puting damit na may disenyo kulay itim na tela sa bandang mangas ng damit at itim na jogging pants na talagang babagay sa akin dahil sa katamtaman ng laki ng katawan ko. Inayos ko ang buhok ko dahil medyo magulo nga ito, hindi ko na pinatagal ang pagimpake dahil gusto ko nang makaalis rito sa mansion na ito. Napatingin ako ulit sa kabuan ng aking silid dahil mamimiss ko ito kahit isang araw palang ako rito.

Pipihitin ko na sana ang doorknob ng pintuan nang may bumungad sa akin na isang matikas ang katawan nito dahil sa suot niyang pantulog  at medyo magulo rin ang kaniyang buhok na halatang kakagising lang nito.

" Why brother Mike do you have anything to tell me." tanong ko sa kaniya habang nakatingin ito sa akin. Agad naman itong yumakap sa akin na ikinabigla ko ng husto dahil sa higpit nito na parang matagal na akong umalis sa bansa at ngayon niya lang ako nakita. Pilit kung umalis sa pag kayakap niya ngunit sadyang malakas ito dahil sa maskulado niyang katawan.

" Kuya Mike, Hindi ako makahinga."wika ko rito na agad naman niyang inalis ang pag kayakap niya sa akin.

" Magiingat ka lagi huwag mong pababayaan ang sarili mo Kid?" sagot nito tsaka niya ginulo ang buhok ko.

" Kuya aalis na ako kanina pa naghihintay si kuya Hernan sa baba, and that won't happen brother because I already told mama that I will not let myself down."

Nilagpasan ko na lang ito sa tapat ng aking silid at nakatingin ito sa akin. Naabutan kung nanonood ang kambal sa sala at si David naman abala ito sa binabasa niyang dyaryo sa bahagi ng kabilang sofa. Hindi ko na iyon pinansin pa dahil alam kong may sasabihin pa itong hindi ko dapat marining. Patuloy pa rin ako sa paglalakad ng marating ko ang garahe kung nasan sina Kuya Hernan at Henrix na naghihintay sa akin.

Lalong bumagay ang suot ni Henrix na three forth na damit at pantalon dahil sa pormang porma ito, kung hindi lang ito ang kapatid ko siguro kanina ko pa ito na ikama pero kapatid ko eh. Ano ba ang pumapasok sa isip ko Kid kapatid mo siya.

Nakangiti ito habang nakatingin sa aking kinaroroonan na tiyak hinuhubaran na niya ako dahil sa habang papalapit ako lalong lumalapad naman ang pagngiti nito. Naging seryoso na lang ito ng gulatin ko na hindi ko naman na akalain na masasapak niya ako,dahil sa ginawa ko.

" Hoy! Nice view huh?" pag gulat ko sa kaniya na agad naman dumapo ang kamao nito sa mukha ko. Buti na lang hindi nabasag ang bibig ko dahil hindi naman ito kalakasan masyado ngunit sadyang masakit talagang. Napahawak na lang ako sa aking panga dahil sa masakit nga ang pagkasuntok nito sa akin na agad naman itong humingi ng paumanhin sa akin.

" Kid i'm really really sorry? Hindi ko sana iyon magagawa kung hindi mo iyon nagawa." paliwanag nito na ikiantango k naman. Ngumiti ako sa kaniya tsaka ko ito sinagot.

" Ano ka ba? Henrix ayos lang sa akin iyon, magkapatid naman tayo? " usisa ko sa kaniya ngunit ng tignan ko ito nag-iba ang ekspresyon ng kaniyang mukha.

Anong klaseng nilalang to bawat sigundo nagiiba ang ekspresyon. Baka hindi siya tao, baka isang alien tung lalakeng ito.

Tuluyan na itong pumasok sa loob ng kotse tsaka nilakasan nitong pagkasara na ikinagulat naman ni Kuya Hernan. " Sir baka masira niyo po itong sasakyan niyo dahil sa lakas ng pagkasara." tanong ni Kuya Hernan kay Henrix , wala kaming narinig ni kuya Hernan na sagot mula kay Henrix dahil baka lalo pang magiging bugnutin ito lung pinilit pa namin.

Kuya Hernan took my suitcase and he was put it in the car compartment, alam kong mabigat ang mga maleta kong dala ngunit walang kahirap-hirap na binuhat ni Kuya Hernan ito dahil sa malaki rin ang pangangatawan. May sariling Gym kasi sa mansion nila Henrix kaya't nakakapag ehersisyo si Kuya Hernan kapag wala itong trabaho.

" Kuya Hernan? Dahan dahan lang po may mababasag sa loob?" wika ko kay Kuya Hernan na agad naman itong sumunod.

" Opo Sir? Trabaho ko po ito kaya't huwag po kayong mag-alala na may masisira po sa maleta niyo dahil maingat po akong tao." mahinahon na pagsagot ni Kuya Hernan.

Napatingin na lang kami ni Kuya Hernan sa harap ng kotse dahil sa pagsigaw ni Henrix. " Ano ba kuya Hernan magtatagal pa ba kayo riyan! Baka maabutan tayo ng trapiko dahil alam mo naman na rush hour ngayong araw dahil madaming nagsisi-uwian sa kani-kanilang bahay." nakasimangot itong nakatingin sa aming kinaroroonan.

" Pasensya na po't matagal lang po kasing maipasok ang mga kagamitan ni Sir Kid sa compartment ng kotse." paliwanag ni Hernan kay,Henrix.

Inilibot ko ang mga paningin ko sa kabuuan ng mansion dahil ito na ang matagal na hinihintay ni David, ngunit 'hindi ko inaasahang nakadungaw ito sa bintana ng kaniyang silid na nakatingin ito sa akin, ngunit umalis na lang ito nang mapansin niyang nakatingin ako sa kaniya agad ko rin ito binawi tsaka ako pumasok sa loob ng kotse.

Magiging tahimik na ang mundo ko dahil sa wala ng makakasira sa mga araw ko, tuluyan nang umandar ang kotse kung saan kami nakasakay nila Henrix si Manong at ako dahil binibilisan namin ang pag-alis dahil baka maabutan namin ang trapiko sa edsa. Malayang nakatingin si Henrix sa labas ng kotse at nakasuot ito ng earpads, maamong  pinagmamasdan ang mga nadadaanan naming mga gusali. Napatingin na lang ito sa Rear mirror tsaka ito nakakunot na tumungin sa akin. Binasag ni kuya Hernan ang katahimikan naming tatlo dahil napapansin niya yatang walang kumikibo sa aming dalawa ni Henrix.

" Sir Henrix bakit iba ang awra nating araw ngayon?" panimula ni Hernan at tumungin naman si Henrix sa nagtanong sa kaniya.

" Wala lang to Kuya Hernan, siguro dahil sa puyat lang ako kagabi." Seryosong sagot nito.

Hernan has been staying at the mansion for several years, because of his good work at mabuti rin ang pagtrato ni Tito rito dahil binibigay niya ang mga pangangailangan ng kaniyang mga katiwala sa mansion, ultimo pang gastos sa pang hospital binibigay niya ito at siya rin ang nagpapaaral sa anak ni Kuya Hernan na kasalukuyang nag-aaral ito sa Korea. Kagustuhan kasi ni tito na malayo ang marating nang anak ni Hernan.

" Magsabi ka lang sa akin, Sir kung may malubhang  kang nararamdaman dahil mahirap na sumpungin, lalo't nasa gitna tayo ng trapiko." presensya ni kuya Hernan na ikinatango naman ni Henrix.

" Ano ka ba Kuya Hernan? Ang OA niyo naman pero salamat sa pag-aalala." sagot nito habang nakadungaw ito sa labas ng kotse.

" Baka naman sir nagugutom lang kayo kaya't ganiyan ang awra na mukha mo. Kung gusto niyon huminto muna mamaya pagkatapat natin sa parati nating pinagkakainan tuwing weekends.

" Siguro nga kuya pero mas mahalaga na makahanap tayo nang matitirhan nitong si Ken Kuya." paliwanag nito tska tumango naman si kuya Hernan.

Napatingin si Hernan sa akin dahil sa sinabi ni Henrix sa akin tsaka niya ako tinanong ito ng hindi ko alam kung anong isasagot ko rito dahil tiyak hindi ko masasagot ang katanungan ni Kuya Hernan.

" Ah oo nga pala Sir Kid? Bakit niyo naman naisipan na lumipat eh ang laki naman ng mansion para sa inyong anim, hindi ka ba't komportable sa mga magiging kapatid mo Sir?" Hernan asked me.

Na agad naman akong napalunok rito dahil sa sinabi nag ni kuya sa akin.

" It's not like I just thought of moving because I'm trying to be an independent person?" tumahimik naman si Hernan ng marinig niya ang sagot ko.

Ilang oras bago naging maayos rin ang pagdaloy ng trapiko sa edsa dahil ganito na lang lagi wala nang magbabago dahil sa dumadami lalo ang mga klaseng sasakyan sa ating bansa kaya't hindi uusbong ang daloy ng trapiko.

Napasinghap na lang ako ng malalim dahil sa naalis ang pagod ko kaya't mas mabuti munang iidlip ko muna ito dahil medyo mabigat na rin ang mga talukap ng aking mata.

I leaned my head against the car window while my headphones were attached, to my ears while listening to music that eased my feeling. I really don't know why I fell asleep easily on my trip, this is not a bedroom so I can sleep luxuriously. I felt someone hold my head and he put it on his shoulder and I became more comfortable sleeping here because of the scent I smelled.

I heard Henrix say something but it was not strong enough for me to hear so I just ignored it. Ilang oras bago kami nakarating sa isang kakilala ni Mama na may apartment na pinaparentahan. Ilang katok kami bago niya ito binuksan, ngunit ipinagtataka ko dahil lalake ang nagbukas sa main gate ng apartment. Napalunok ako rito dahil sa suot niyang boxer at walang damit na pantaas na agad naman napansin ni Henrix na nagpasingkit ng mga mata niya.

The apartment is not that big so it is exactly right for the sole occupant. When we entered the lobby of apartment. I was amazed because of it's designs 

Pagkapasok namin sa loob ng lobby ng apartment napanganga naman ako dahil sa pag ka disenyo nito na mukhang napakahusay ang nagpinta sa isang malaking paint na talagang manghang-mangha ka rito dahil parang buhay na buhay ang mga naka-ukit rito. I was amazed because of it's design,  it looked so good that it painted in a big frame na talagang mapapanganga ka dahil parang buhay ang mga naipinta roon.

May lumapit sa amin isang hindi naman katandaang edad na babae tiyak na 30's ito dahil sa ayos ng mga panamiy niya sakto lang siguro sa hula ko kung hindi ako't magkakamali.

" Ako nga pala si Matillde ang nagmamay-ari ng apartment na ito, at yung nagbukas ng gate sa inyo ang kaiisa kung anak na si Kenji." bungad nito sa amin.

" Ah, Ma'am Matillde magtatanong po sana kami kung may bakante pa kayong apartment na pwede kung kunin." sagot ko sa kaniya.

" Kung apartment ang hinahanap niyo, maraming bakanteng apartment ang hindi pa nakukuha ng mga estudyante, tiyak bukas pa sila magsisidatingan kaya't malaya kang makapili ng kukunin mong apartment. Huwag kang mag-aalala dahil kumpleto ang gamit ng bawat apartment ko." paliwanag nito.

Tumango na lang ako bilang pagsagot sa kaniya dahil wala akong maisip na maisagot. Sa katunayan kanina pa nakatingi ang lalakeng nagbukas sa amin kanina. Ganito na ba ang epekto ng mga lalake sa akin kulang na lang hubaran na nila ako dahil sa sobrang titig nila.

Sinamahan kami ni Matillde para makapili ng titirhan, hindi ko talaga maiwasan ang hindi mamangha dahil sa ganda ng interior design ng hagdaan. Hindi naman kami nagtagal sa pagpipili ng apartment ko dahil halos pare-pareho din ang disenyo ngunit mas pinili ko ang may dalawang kwarto dahil kung bibisita man sina Cloe at Hans rito may matutulugan sila.

Nandito na kami nila Kuya Hernan at Henrix kasalukuyang tinutunlungan nila akong mag-ayos nang mga naidala kung gamit. Habang si Henrix busy sa nagtutupi ng aking mga damit at dumako ang tingin ko sa kaniya dahil sa hawak niya ang isang undies ko habang tinititigan niya itong mabuti. Nabitawan na lang niya ito dahil sa binato ko ng hanger na ikinagulat naman niya ito.

" Anong ginagawa mong bata ka!" tanong ko sa kaniya habang nakahawak ako sa kaniyang tainga na siyang pahiyaw dahil sa ginawa ko. Hindi lamg pala si David ang manyakis sa magkakapatid dahil isa rin tung si Henrix ngunit ibang iba ang ugali niya keysa sa kapatid niyang pinaglilihian sa babaeng may regla dahil sa bugnutin palagi ito.

" Cute naman ng mga undies mo?" sagot nito na siyang nagpamula sa mga pisngi ko.

" Talagang bata ka, anong pinagsasabi mo?" tanong ko s sakaniya na ikanatuwa naman nito lalo saktong sakto naman ang sating ni Kuya Hernan na dala-dala ang isang maleta ko.

" Mukhang masaya ang pinag-uusapan niyo dahil sa lakas ng pagtawa niyo naririnig mula sa labas. "sagot nito ganoon pa kalakas ang pagtawa namin dalawa.

Ito na ang simula ng aking buhay, my life will no longer be chaotic because you are so far away David I am far from the ones you are accusing.

_________________________________________________

A/N: Hi guys i'm back again bye the way salamat nga pala sa nagboto sa aking kwentong ito 'hindi ko kasi alam kung paano magdedecate  rito.

Khapkun😍

Be a silent reader😘