Kabanata 8

Ikalawang Kabanata

Confession

"A-anong ginagawa mo?" but he just smiled evily.

"I just want to avenge my sister," sambit niya, kahit naguguluhan ako ay napatango ako. Teka, bakit ako tumango? At sinong sister?

"What are you talking about?" I asked him confusedly.

"Huh? Nakuha mo pang magmaang-maangan. I know, you did that to her few years ago!" sigaw niya sa'kin habang hawak-hawak ang kwelyo ko sa aking uniform.

"Ano bang ginawa ko?!" sigaw ko na sa kanya, hindi na kasi ako makapagtimpi.

Ngunit suntok ang natanggap ko, gago! Nagpalitan kami ng suntok hanggang sa may umawat sa'min. Nang tingnan ko ito, ay si Fairy pala.

"Ate? Why are you stopping us?! Let me punch that guy!" galit na galit na sigaw niya sa'kin, dinuduro pa 'ko ng king-ina.

"Can you stop that?!" sigaw ko na sa kanya, ngunit patuloy pa rin ito sa pagduro sa'kin kaya kinagat ko ito. Napaaray naman ito, at patalon-talon pa. Sana masugat.

"Ar-ouch!" ay, ano 'yun? Aray na hindi na tuloy tapos napa-ouch? Nilingon niya ang kapatid at itinuro ako habang iniindi ang sakit ng daliri niya, buti nga.

Nagsalubong naman ang kilay ng kapatid niya nang lumingon ito sa'kin.

"Bakit mo 'yun ginawa?!" singhal niya sa'kin, ngayon ako na naman ang napakunot noo at nagsalubong kilay. Tanga ka ba?!

Gusto ko sanang isigaw sa kanya 'yun, pero babae siya. Hindi ako pumapatol sa babae.

Paaaaaak!

What the pakening shit! First time ko 'yun ah, bakit ba 'to nananampal bigla?!

Hinawakan ko ang pisngi kong sinampal nito, ang sakit no'n ah.

"Bakit mo 'yun ginawa?" inis na tanong ko, nag peace sign naman ito. Baliw!

"Hindi ko sinadya," mataray na aniya, bipolar ba 'tong babae na 'to? Nakakainis na arrrghh!

Narinig ko namang may tumawang isa pang baliw-kapatid niya. Tinakpan pa nito ang bibig niya at nagpipigil ng tawa, hanggang sa hindi niya mapigilan at ang lakas ng tawa ng loko-loko. Napahawa pa ito siya tiyan niya, at napahiga na sa sahig.

Kalahi yata nila ang abnormal.

"Hahahaha. Si. Hahahaha. Ang. Hahahahaha. Kyutt... HAHAHAHAHAHA.," tawa niya, ano raw kyut? Alam ko naman 'yun hindi naman dapat 'yung ipagsasabi.

Kapal!

Ay, sinong makapal? Ang nagbabasa? Dejuk.

(A/N:Sorry na sa kakulitan ni author, hahahaha.)

"Alam ko namang kyut ako," sambit ng babaeng kalahi ng loko-loko.

"Hahahaha. Hahaha." Ano ba 'to, tawa lang ba ito nang tawa. Nakakainis na 'to ah!

Aakmang sasapkin ko sana 'yung loko-loko nang may matanggap ako muling sampal, king-ina! Magkabilang pisngi ko na 'yung namamaga!

"Don't you dare touch my brother, or else I can do something that you'll never expect," seryosong sambit niya, kasabay pa ng nanlilisik na mga mata. Tusukin ko kaya? Tsk, asa. Hindi ako natatakot sa'yo!

"Ah, gano'n?" sambit niya.

"A-aray!" inda ko sa sakit ng tuhod ko, king-ina sinipa ng walang hiya! Bakit? Narinig niya ba 'yun?

"Oo, kala mo sa'kin bingi?" sigaw niya sa'kin, king-ina mind reader ba 'to?

"Parang gano'n na nga," mahinang aniya. Nanlaki naman ang mga mata ko.

"Syempre, hindi totoo. Ano ka ba? Baliw? Naririnig namin lahat ng pinagsasabi mo!" singhal niya, pero sa huli tumawa siya nang malakas. Sabihin niyo nga, may saltik ata 'to.

I know, she's soft hearted pero bakit gan'to siya? Kaharap ko siya ngayon pero ibang-iba siya.

Sumeryoso ako pero patuloy pa rin sa pagtawag ang babaeng bipolar. TAWA siya nang tawa, nakakarindi 'yung tawa niya. Ano ba 'to, walang bukas?

"I know the truth," sambit ko. Natigilan siya sa pagtawa at agad na sumalubong ang kilay niya, ano 'to angry birds?

"What truth? What are you talking about?" naguguluhang tanong niya, ay hindi nagmamaang-maangan pala.

"I know, you're lying. The thing you told me few days ago, was not true. Am I right?" seryosong tanong ko, pero agad siyang ngumiti ng nakapalawak.

"Nahuli mo naman ako agad, sana pinaabot mo pa sa gitna ng kwento," napapailing na sambit niya, sa totoo lang may hidden agenda ba siya sa'kin? What's her main agenda? Bakit siya pumasok sa buhay ko? Maraming tanong sa isip ko pero wala yatang balak sumagot. Humarap muli ako sa kanya-teka? Ay, king-ina!

Natakasan ako ng walang hiya, hinanap ko siya sa bawat parte ng auditorium pero wala. Amp, nasaan na kaya 'yun. Kala ko naman masasagot na mga tanong ko. Hayst.

Bigo akong napaupo sa isang bench sa pathway ng school, napatingin ako sa isang building. Ay teka, grade 9 building to be exact. Napatingin ako sa, wait? Nakatingin siya sa'kin. Nakita kong bahagya itong ngumiti, kasi naman malapit lang ako sa nasabing building.

Agad akong umiwas ng tingin, sino kaya 'yun? Dejuk, 'yung section 1 na kapatid daw no'ng bipolar na fairy. Fairy 'yung pangalan, bipolar naman. Akala ko talaga kasi mahinhin 'yun, pero basagulera. Bipolar pa.

Nakasimangot akong nakaupo pa rin sa bench, ng biglang may umakbay sa'kin. Amp, ang bahooo. Shuuu! Sino kang demonyo ka! Hindi ako bakla! Kung 'yan iniisip niyo, pero ang baho talaga mga dre.

"Tila ika'y pinagbagsakan ng langit at lupa,

Kaya't marahil nakasimangot ang iyong mukha.

Nais kong pakinggan mo muna ang aking salaysay,

Kahit hindi ka mahal no'n, kahit na mahalaga pa ring mabuhay!" agad ko itong binatukan, ano bang pinagsasabi nito? Feeling makata pa ang king-ina.

"A-rouch!" nakakarindi 'yang pag-aray na 'yan, pasosyal!

"Saan mo nakuha 'yan Tristan?!" singhal ko.

"Syempre, trending 'yan. Nakikita ko bawat shitpost sa Facebook at oo, palagi 'yang sinasambit ng mga tiktokers!" napapalakpak pa ang loko, proud eh. Wala tayo, amp.

"Bakit 'di ka nagpaparamdam?" tanong ko, agad naman niya akong tiningnan ng seryoso at tumitig sa aking mga mata.

Nakipagtitigan naman ako, walang kurap kaming nagtitigan. Bigla niyang inilapit ang kanyang mukha, kaya agad kong inalayo sa kanya ang aking mukha. Pisti! Anong trip ng ulupong na 'to?

"BWAHAHAHAHAHAHA!" tawa pa, amp.

"HAHAHAHA, namumula ka dre! Crush mo ba 'ko?" tawa siya nang tawa, at sinusundot ako. Naiinis na 'ko!

"Uy! Namumula ka pa rin," hindi na ako makahinga, nagtitimpi ako.

"Uyyy, kinikilig," yawa! Gusto ko na siyang singhalan.

"Pisti! Yawa kang ulupong ka! Ambaho ng hininga ko, hindi na ako nagsasalita kasi ambaho talag-," king-ina, 'di ko na natapos ang pagsisigaw ko nang bigla akong bugahan nitong loko.

Legit, nahilo ako. Ano 'yun? Poison gas?

"Oh, tingin-tingin mo riyan?" tanong niya, kasi inis akong nakatingin sa kanya ngayon. Ikaw kaya 'yung bugahan ng poison gas, hindi ka magagalit. Muntik na 'kong mamatay-este mahimatay!

"Yaw-" hindi ko natapos ang sasabihin ko, kasi parang nang-iinis ang loko.

"Gusto mo?" anong gusto? Bakit niya tinuturi sarili niya?

"Ha?" takang tanong ko.

"Luh, asa ka."

"King-i-."

"Hindi ako pumapatol sa bakla!" Ano raw? Parang napantig ang tenga ko kaya yawaaaaa!

Kumanta ang sakit sa tenga!

"Pare, mahal mo raw ako?" sabay turo sa sarili niya, may topak ata 'to ngayon.

"Sinabi mo raw 'yun nang minsa'y malasing tayo," nakakainis, baliw na ata lahat ng mga tao!

Papikit-pikit pa ang loko, kaya nang pumikit ito, agad akong kumaripas ng takbo para makaalis don. Pinalilibutan ako nang mga baliw, baka mental school na 'to.

Sa di ko namamalayan, nakaalis akong school. Teka? Lunch break na ba? Agad akong tumingin ng oras sa cellphone ko at lunch break na nga. Nakaopen ang data ko, kaya may natatanggap akong messages.

Zariella:

Damn, I miss you!

Ha? Anong I miss you? Pati na rin founder namin may topak.

Ako:

'Wag niyo nga akong biruin ngayon! Nakakainis na!

Totoo 'yun, nakakainis na!

Siya:

Awtss gege. Hindi naman ako nagbibiro eh. Totoo 'yun. Pero, isa pa may sasabihin pa 'ko. Pero sana 'wag kang magalit ha? Walang putulan ng friendship 'pag malaman mo 'to.

Sa message niya, nakaramdam ako nang kaba. Shit, ano kaya 'yun? Parang bumilis ata ang tibok ng puso ko at nakaramdam din ako nang kaba. Hala! Ano 'to? Weird feeling?

Ako:

Ano?

Nacucurious na 'ko, damn! Curiosity is killing me. Hindi ako mapakali, I can smell something fishy. Eh, first time ko ata 'to na may magcoconfess sa'kin. Ay, dejuk. Si Fairy ata? Nag confess ba 'yun?

Zariella:

Ang kyut ko.

Ay king-ina, tangina, pisti, yawa! Shit! Totoo 'yung pagbagsak ng balikat ko. Hindi naman ako umasa pero gano'n na nga.

Ako:

Amp! Ayoko na talaga!

Ayoookooo na! Kabaklaan man sa inyong paningin, pero ako'y pogi oa rin. Bow. HAHAHAHA.

Yawaaa!

Pistiii!

Ampucchhaaa!

Pero nagchat na naman 'yung founder naming paasa.

Zariella:

I don't know, when it started. But I'm starting to fall inlove with you. I know, it's RPW pero hindi eh. Hindi ko alam, kahit na hindi mo ako chinachat para kitang hinahanap-hanap. Palagi kitang kinakamusta. Hindi ko alam pero, hindi talaga mapakali ang puso't isip ko kapag 'di Kita makumusta man lang. Alam mo gusto kita.

Shit! Pak! Pakyu sa nagbabasa!

(A/N: sorry ulit ehe! Bad si Max eh.)

Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko pero, may sumipa sa'kin para mahulog ang cellphone ko.

Hindi ko pa natatapos basahin 'yun eh! Gusto ko pang basahin 'yun, ehe LSM naba tawag non? Pero, kinikilig talaga beklog-este puso ko sa sinabi niya.

Hinarap ko 'yung sumipa sa'kin, ano naman bang kailangan nito?

"Para kang baliw," sambit niya, natatawa pa 'tong babaeng bipolar. Pero agad itong sumeryoso at naging mahinhin sa paglakad paalis sa'kin. Pero sumigaw ulit 'to.

"Baliiww, hehehe," dinig ko sambit niya sa mahinang boses pero rinig ko, mahinhin nga. King-ina! Bipolar nga mga dre.

Nawala na 'yung babaeng bipolar sa paningin ko kaya tiningnan ko ang cellphone ko, para akong pinagbagsakan ng langit at lupa at pagkadismaya.

Ang sakit lang, it really hurts.

Ang magmahal ng ganito,

Kung sino pang pinili ko,

Di ko makuha ng buo,

Gano'n na lang nga,

Kailangan ko itong tanggapin.

Ayun napakanta ako, pero oo nga ang sakit.

±

Blacky's Note:

Ano kayang mangyayari? Ano kaya ang totoong nangyari? Sabay-sabay nating aabangan ang mangyayari sa susunod na kabanata.

Here's my created ships.

FairMax

MaxTan

Facebook Account: Kyleio Luóttamus (RPW acc. Still, I want to hide my identity)