Kabanata 13

Author's Note:

Sorry sa previous part ng chapter ko, parang naguguluhan kayo. Bigla na lang akong nagka-writer's block at nawala na 'ko sa flow. Ilang ulit ko ding in-edit ang last part, and I hope you like it!

And parang every chapter na nito may malalaman na kayo. So, baka hindi na 'to aabutin ng 20-30 chaps and it will end to 15-19 chaps.

And yes! I keep writing author's note even though I don't have any readers but I just want to put one. Walang papalag.

Coz I know, time will come. And I will read my works here. Atleast, matatawa ako sa mga author's note while binabasa ang mga stories ko.

Kaya, even though I don't have any readers but yeah I'm still proud of myself.

And maybe, pagkatapos ng story na ito masisimulan ko na ang 2nd story ng series which is Believing in Sweet Lies tapos unpublish ko muna ito at 'yung rainy trilogy.

Lovelots <3

—Blacky Kadnus (11/12/20)

Kabanata 13

The truth beyond the truth

"Hindi niya dapat maalala pa ang nakaraan," rinig kong nag-uusap na naman sina Papa at Mama sa kwarto ko sa ospital na pag-aari namin.

"Hanggang kailan pa natin gagawin ang pagturok natin ng pampawala ng alaala. Hanggang kailan pa natin itatago ang katotohanang?" tanong ni Mama kay Papa na sanhi upang matigilan ito. Unti-unting lumingon si Papa sa gawi ko kaya sa pagkabigla napapikit ako. Kailangan kong magpanggap na natutulog pa rin ako.

"Hindi ko rin alam, kahit na pilit kong maging mabuti pa rin kay Max. Hindi pa rin nawawala ang galit ko sa kanya. Hindi ko pa rin tanggap ang mga nangyari," sambit ni Papa na siyang nagpadurog ng puso ko. Kinamumuhian nga nila ako. Wala naman talaga akong silbi noon pa, bakit pa nga ako nabuhay?

"Wag kang magsalita ng gan'yan. Baka marinig ka ng bata," suway sa kanya ni Mama. Ngunit hindi pa rin nagpatigil si Papa sa pagsasalita.

"Simula pagkabata, magkaiba talaga ang dalawang 'yan. Si Jax ang mabait, masunurin at lalo na ang matalino na siyang kabaliktaran naman nitong si Max. Suwail, taga rebelde at lalo na hindi marunong makinig sa mga guro at palagi nalang siya ang masusunod," kung gano'n gan'to ako noon? Gan'to ba talaga ako? Oo, gan'yan nga ako. Pero may rason naman ako.

"Palagi nalang itong batang 'to na napapaaway, pero si Jax ang nakakaranas ng karma sa pag-aakalang iisa lang sila. Si Jax ang taga salo ng mga kalokohan nitong si Max. Kaya nga bakit pa niya inalay ang sarili niya para lang kay Max," doon na napantig ang tenga ko. Inalay? Anong inalay?

"Hindi na natin dapat pag-usapan 'yun. Baka magising na si Max, mabuti nang lumabas na tayo," sambit ni Mama at 'di kalaunan narinig ko ang pagbukas at sarado ng pintuan ang mga yabag nilang papaalis mula sa aking kwarto.

Dahan-dahan akong bumangon mula sa pagkakahiga. Parang may dapat akong malaman.

Kanina pa ako nakaupo rito sa waiting area ng building na ito. Sabi ng ibang assistant niya o should I say those fvcking agents na hintayin ko raw 'yung head master nila. Gad! Head master?!

"Ma'am, you'll wait for a little longer since Head Master Villarreal still in a mission not to be disturbed," oh, misyon. Ano bang misyon 'yan? Agent thingy? 'Yung may pa spy? Gano'n?

Yes, I'm a guy. You'll call me OA, but yeah. Oo, inaamin ko. Hayst.

Sa kainipan ko wala sa sariling nabunot ang cellphone ko mula sa bulsa ko. Himala! Nadala ko pala 'to. I turned on my data connection and was about to tap the Facebook messenger icon but the notes app caught my attention. Somehow, I want to write again but I must focus to face my problems right now. Isasantabi ko muna 'yun. Kung sa'kin nga talaga ang pagsusulat sa akin nga 'yun, kung hindi wala na akong magagawa.

I have many pending works in my notes, those series or one shots. But yeah, I just ignored it and went to messenger.

Well yeah, RPA ko 'yung binuksan ko. Bumungad sa'kin lahat ng mga messages isa na roon ang main. Wala din akong messages from Zariella.

Kaya naisipan kong pumunta nalang sa main pero hindi ko matanggap ang huling mensaheng hindi ko matanggap.

Zariella:

Buwagin na na'tin to. Tutal ayaw niyo naman nito 'di ba? Nakakainis kasi. Gumagawa na ako ng mga paraan para buhayin ang hood na ito pero bakit hindi pa rin ako naging sapat? Bakit kayo umalis ng walang paalam lalo na maraming inactive member. Tang1na, leave na kayo rito. Wala ng Graphein!

Chu² left the group.

Chu² left the group. (2)

(3)

(4)

And so on..

(A/N: Nagbibilang na kasi kayo, naawa naman ako slight. :>)

Parang ang sakit. Wala man lang akong nagawa para tulungan siya. Naiinis ako sa sarili ko ngayon. She needs comfort but I was not there when she needed me.

Kaya agad kong hinanap ang convo namin at nag chat ako sa kanya.

Ako:

Are you okay?

Kumusta?

Long time no chat?

Wuy, nabuwag talaga?

I'm sorry, I was not there when you needed me. But yeah, I'm here na. Go on share it to me. I'm here to listen.

Pero kahit katiting na seen wala man lang. Bakit nga 'to nagkaganito?

Bakit sabay-sabay?

Oo, mahalaga na rin si Zariella sa'kin. Kaya gusto kong gumawa ng hakbang para mapagaan ang loob niya. Hindi ko kayang tanggapin na wala man lang akong magawa. No, I would do anything just to make her happy.

Nag-isip ako ng pwedeng gawin, tula lamang ang aking naisipan sa huli.

Z, panimulang letra sa kung anong tawag ko sa'yo rito,

Alam kong ika'y mahalaga na rin sa aking puso,

Hindi lang sa salitang 'pagkakaibigan',

Ngunit dinggin mo, ang tinitibok ng aking damdamin.

Araw-araw, ako'y nalulumbay,

Kausap ka sa panibagong araw,

Ang tanging hinihintay.

Tumingala man ako sa kalangitan, ngunit bakit tila naiilarawan ko ang 'yung wangis ngunit ito nga pala'y bughaw.

Hindi ko pa natapos ang tula ko, ngunit napindot ko na ang buton ng 'send'. Sa pagkataranta ko'y hindi ko na alam ang gagawin. Muntik ko nang mabitawan ang cellphone ko.

Ngunit ito ang nakaagaw sa atensyon ko.

You can no longer reply to this conversation..

Blocked?

Ngunit ng tingnan ko ang account niya, hindi na matingnan. Baka nga blinock ako. Pero nang gamitin ko ang real account ko ay hindi nga matingnan. Anong ibig sabihin nito?

Deactivated..

Para akong pinagsakluban ng langit at luba. Hindi na maipinta ang aking mukha. Ngunit nagulat ako ng biglang may humampas sa mesa.

"I keep from talking to you, but you doesn't listening. Why are you here?" naiiritang aniya.

"About what you said. I want to accept your offer," ngumisi siya sa'kin. Ngunit sa huli napataas ang kanang kilay niya.

"So, you want to know the truth in exchange of that? Really?" tanong niya, ngunit seryoso akong tumango. Kaya napatawa siya sa sarkastikong paraan.

"Uto-uto ka rin pala, but okay. Deal," sumenyas siyang pasunurin ako. Kaya sumunod ako, dumaan na naman kami sa pasikot-sikot na pasilyo ng building. Hanggang sa wakas ay nasa harapan ko na ang pinto na may label na RPW.

Kayo nga walang label!

"Go inside, may kakausapin lang ako. All the truth will be flashed on the hologram screen. Then remember about our deal," bumukas na nga ang pintong may label, na wala nga kayong label na hindi rin crinushback na ginhost na iniwan na broken na nagbigti—jusq, 'wag sanang umabot sa gan'yan.

"Will you go inside or not?" walang emosyong sambit naman ng pakipot niyong ate ghourl—crush naman ako.

"Sabi ko nga," pumasok na ako at nagpaiwan naman si Fairy sa labas.

Dahan-dahan ang paghakbang ko papunta sa isang upuan na kaharap ang mesa kung saan sumusulpot ang hologram screen. Biglang nagsara ang pintuang metal at biglang nagkulay pula at itim ang pader at 'yung mga beacon. Kasabay ng pagtunog ng parang may sunog.

Tot tot tot.

Tatakbo na sana ako palabas ngunit biglang sumulpot ang hologram screens kahit saang parte ng silid na ito. Doon na nagsimulang ipakita ang lahat.

Sa mga pangyayaring pagbaril sa kapatid ko. Ngunit napakunot ang noo ko. Bakit parang may kaagaw na baril si Mama at kitang-kita na buhay pa ang kambal ko sa mga oras na iyon.

Sa susunod ay ang pagputok no'n at mas naging klaro ang kaagaw ni Mama ng baril.

Si fairy..

Bakit siya nakikipag-agawan ng baril kay Mama?

At ang sumunod ay ako na nakaratay sa isang hospital bed na alam ko ring sa pag-aari naming hospital.

Susunod ay ang pag-opera kay Jax. Sumunod naman ay akin. Wait, magkasunod kaming nagpa-opera. So it means, buhay talaga ang kakambal ko? So ito ba 'yung totoong sinasabi ni Fairy?

Bakit parang may excitement akong nararamdaman. Gusto ko nang lumabas ngunit may videong nag play sa hologram.

I think you already know the truth. Then the deal, remember about the deal. You'll accept what I want to.

So, buhay ang kapatid mo. Makikita mo siya soon but not now. May papasok na mga agent na nakalaboratory suit para may kunin sa'yo.

Don't worry, magigising ka na lang sa ospital niyo.

Biglang pumatay ang hologram at nawala lahat ng ilaw. Ngunit naramdaman ko na lang ang pagkirot ng braso ko. Huli na para tumanggi. Hindi ko nalamayan ang pagpasok ng mga agents sa room.

Anong ibig sabihin niyang kunin? Bakit siya ang dahilan sa pagkabaril ng kambal ko? Naguguluhan pa rin ako. Para bang hindi kapani-paniwala lahat ng mga katotohanan. May magsasabi na gan'to ang nangyari ngunit kinabukan mayroon na namang mali. Sawa na 'ko sa kasinungalingan.

I want to know the truth beyond the truth.

(A/N: don't take the scenes seriously, 'wag na rin umangal sa trip ko. Gusto ko munang maguluhan bago niyo maunawaan ang flow ng story. Hoho. Merry Christmas! [/tinapon lahat ng gifts or presents; no one will accept any gifts or presents from santa, all of you are in the naughty list. Hoho. Juk! Basta, maguguluhan pa talaga kayo sa lahat ng mangyayari. Masasabi ko na lang is, maguluhan well!)

This last words of mine is related to those who are affected of floods in Cagayan Province, and Isabela. Gusto ko lang sabihin na pray lang Po Tayo at maging matatag. Ang pagsapit ng bukang liwayway ay palatandaan ng panibagong buhay!

#CagayanNeedsHelp

#IsabelaNeedsHelp

#RescuePH

—Blacky Kadnus (12/14/20)