Chapter 23

Chapter 23

Ms.Michelle Lee POV

If i will recall the time. Its been 3 years since i have a crush on Mr. Soyu, Yes, Its been years since i admire that man.

Hindi ko siya nagustuhan dahil sa itsura o sa kung gaano siya kayaman at makapangyarihan. I admire him cause of his capabilities and skills throu this business world we stand on.

Nakilala ko si Mr.Park sa mga articles noon tungkol sakanya. Doon ko nabasa kung gaano niya madaling sinakop ang Europa at Western land by his own hands.

I was to amaze by him back then, His leadership, His Business mindset and his strats of marketing made my Womanity soul berserk inside my heart.

Doon palang sa mga abilidad niyang iyon ay nadali niya na ang atensyon ko. At sa tatlong taong pag subaybay sakanya sa rurok ng tagumpay. Sawakas,

Dumating nadin ang tamang panahon para sakin na makita siya ng personal dahil ayon sa source ko ay mag i-stay dito si Mr.Soyu sa Pilipinas ng matagal. Business Matters they said,

Hindi ko sinayang ang oportunidad na iyon para makalapit at mas makilala kopa ang lalaking gustong-gusto ko, Kaya 5months palang bago pumunta dito si Mr.Soyu sa Pilipinas ay nag apply nako bilang Second-Secretary niya, Even thou may Secretary na siya. Si Mr.Lee, Na siyang nag papa-apply noon ng posisyong iyon.

Hindi kona ikinagulat na natanggap ako dahil bago palang ako pumasok sa kompanyang ito ay galing nako sa malaking Kompanya dito sa Pilipinas. Infact, i am the head of HR back then in my past Company. But i gave it up easily for him cause this is a once in a lifetime opportunity for me so i can't loose my grip on it or else i will never hold it.

Inaral ko lahat ng trabaho ng isang Sekretarya para lang walang masabi saking mali si Mr.Soyu pagkadating niya dito. At hindi naman ako nabigo sa parteng iyon dahil hindi pa naman ako nasese-santa hanggang ngayon.

Sa araw-araw na magkasama kami ni Mr.Soyu sa iisang room. Kaming dalawa lang, Nag tra-trabaho at minsan nag-uusap kapag inuutusan at kapag tungkol sa trabaho. Hindi ko maiwasang kiligin lagi dahil para sakin, ako na ang pinaka malapit na babae sakanya. Pero hindi pala,

Nung nabalitaan ko kanina na niyaya ni Mr.Soyu si Mia mag dinner ay halos matumba ako sa kinatatayuan ko dahil hindi ko expected na may pagkaka-intersan si Mr.Soyu na babae bukod sakin.

Hindi ko nalang pinansin ito nung una pero ng mabalitaan ko din kay Ms.Kim na magaan ang pakikitungo niya kay Mia kesa sa ibang impleyado at pinapadalhan niya pa ito ng pagkain sa opesina neto, ay hindi nako makapagtimpi at sumugod nako kanina kay Mia.

Sakanya ko dapat itatanong ang mga bagay-bagay tungkol sa nangyayari sa pagitan nila ni Mr.Soyu pero hindi ko nalang tinuloy ang plano kong iyon dahil nabatid ko sa expression ng mukha niya na hindi pa niya alam ang ginagawa ni Mr.Soyu sakanya.

So instead of confronting her, I decide not to and instead, i go back to Mr.Soyu's office and mind to give a final blow about us. "Mr. Soyu? C-Can i come in?" I knocked 3 times before asking.

And base on my experience to his attitude, "Come in." He said with a dark and cold tone that isn't new to me at all, so i just came in ellegantly while making a sound in every step i did in the tiles using my 5inch heels.

Nang makalapit na'ko sakanya ay para akong natameme dahil nakatitig na sakin ngayon si Mr.Soyu ng masama. Pero kahit ganoo'n, Imbis na matakot ay mas lalo lang akong naa-akit sakanya dahil kahit ano talagang gawin niya sa mukha niya ay sobrang gwapo niya talaga na kahit sino man sa mundong ito ay hindi iyon maitatangi.

"Need Something?" He ask again with his very manly tone. this voice of him remember me that night. Shit, That was the most memorable night in my entire life, And that night too is my hope that i still holding on for both of us, Cause i believe in myself that theirs still a hope for us, That we can be together happily just like in my dreams,

I just need to risk for it, just good one blow on it and it will be all came true. "Mr. Soyu..... " I trailed of my words cause of nervous. I close my eyes for a second to calm my inner self and when i did it,

"I love you so much, Mr. Soyu!" I shout while i don't open my eyes.

Bahala na kung maging tanga ako sa part na ito, Bahala na kung anong mangyayari sunod neto dahil wala nako sa tamang pag-iisip ngayon. Ito nalang ang tanging nakikita kong paraan para sumapaw sa nangyayari sakanila ni Mia.

Binuhos kona lahat. Sinugal kona lahat. Binigay kona pati katawan ko, Lahat. Para lang sa lalaking ito. Lahat isusugal ko. Hindi ako pedeng matalo sa sugal na ako mismo ang tumaya ng sarili kong yaman at lahat. Kelangan kong manalo,

"M-Mr. S-Soyu the day i met you in the hallway for the first time in my life i adore you more, T-To be exact, A-Im your avid f-fan since then w-when you are in Seoul, K-Korea! I love t-the way you s-stare at t-the Magazines and articles, and, a-and, i resign in my old Company j-just to be here with y-you! And the night that we make love? i feel so hopeful that there is a s-spark in both of us!....W-What do you think?"

Mahaba kong pag e-explina habang hindi inaalis ang titig sa mga mapupusok niyang mga mata na hindi din umalis sa pagkakatitig sakin.

Umupo ng pirme si Mr.Soyu sakanyang trono. Pagkatapos noon ay niluwagan niya ang kanyang neck tie na para bang may malaki siyang problema na kinakaharap dahil sa mga sinabi ko, At sa punto palang iyon ay nakaramdam na ako ng kaba,

"Mia Look. I know you like me back and then. Your stares and the way you act is very easy to read and its not like the first time my secretary tell me that she like me." Bored niyang sabi na ikinasikip ng paghinga ko habang pinapasok sa sarili ang bawat salita ni Mr.Soyu, "And remember the night that we did it? Let me tell you frankly, Its just a 'sex'. Got it? Its just a sex. no feelings." Dagdag niya pa na mas lalong pumapatay sakin. Idagdag mopa na parang wala lang siyang paki sa mararamdaman ko about sa mga sinasabi niya.

Sadyang napakasakit ng mga iyon na hindi kona mapigilan ang sarili kong hindi mapaiyak sa harap niya pa mismo. Pero handa nako sa ganito. Malaking sugal ang pinasok ko kaya hinanda kona ang sarili ko matagal na panahon na ang nakakaraan. Pero bat ang sakit parin talaga kahit handa ka ng masaktan?

"S-Soyu si M-Mia? A-Ano siya sayo?" direkta kong tanong habang nasisinok na dahil sa pag-iyak. Bahala na kung anong mangyari sakin pagtapos. Wala nakong pake. "Why are you asking?" Seryoso niyang tanong na ikina-inis kolang lalo dahil ngayon may pake na siya kasi si Mia ang pinag-uusapan,

ganoon ba talaga ako kawalang kwenta para sakanya? "J-Just answer Soyu! Ano siya. S-Sayo!" Sigaw ko na ikina-kunot ng noo niya.

"She is a very special person for me than anybody else, Happy?" He sadistic said that made my heart ache trillion times than ever it could do, I cry louder like a pig in the execution table.

Iniyak ko lahat ng sakit na nadarama ko ngayon sa harap mismo ng taong mahal ko. humagulgol ako ng humagulgol. nagbabaka sakaling kaawan niya ako at magbigay man lang ng unting pagmamahal sakin, Kahit pagmamahal niya sakin bilang tao lang. Masaya nako,

Pero kahit ano mang gawing kong paawa, Wala na talaga. "Done with your drama? please leave, i have a lot of works to do, your bargaining me." He utteredly straightly that make my body turn around like a robot. And without farther a do,

I run as fast as i could into the dark hallway of the buidling with a destroyed mascara on my eyes and a heart broken heart.

Sa pagmamadali ko ay hindi kona namalayan na meron palang dadaan sa kabilang gilid ng hallway na dadaanan ko sana paalis. Kaya ang nagyari ay pareho kaming lumagapak sa tiles at parehong umungol sa sakit.

Huli ko ng namalayan kung sino ang nakabunggo kong tao dahil hindi ko agad nakilala ang pigura niya dahil mas pinili ko nalang yumuko at umiyak sa parte kung saan ako napa-upo dahil wala nakong lakas para tumayo sa kabila ng mga nangyari.

"Ms.Michelle? Anong nangyari sa'yo!?" Namalayan ko lang kung sinong taong ito ng madinig ko ang malambot niyang boses. "Ok kalang?" Nag-aalala niya pang dagdag na ikinailing-iling ko lang habang umiiyak padin.

Pagkasagot ko ng kanyang tanong ay lumibel siya sakin at agad akong niyakap. At sa puntong iyon ay nakaramdam ako ng kapayapaan sa yakap ni Nathan na nagpagaan unti sa bigat na iniinda ko.

To Be Continue...