Chapter 26

Chapter 26

Ang init. Yun talaga ang feeling ko ngayon sa kinau-uupuan ko, jusko!

Ang awrang nilalabas ngayon ni Mr.Soyu sa paligid ay nakakapaso. Ang init ng ulo niya ngayon kesa sa mga nag daang araw.

Ramdam ko Talaga na ang init ng ulo niya talaga ngayon. Kanina namang pag punta ko hindi. Pero ewan koba, Nung nag-usap lang kami ay naging ganito na siya.

Hindi ko naman siya pinangakuan. Pero bakit parang nagagalit siya kasi umasa siya?

"Omg." Takip ko ng bibig dahil biglang may pumasok na idea sa utak ko. Mabilis kong tinignan si Mr.Soyu ng nakaawang ang bibig at laki ang mata. Hindi kaya...

"What?!" Galit nyang ani na syang ikinalakas lalo ng kutob ko!

Hindi kaya upset si Mr.Soyu ngayon kase wala siyang tanghalian?! Wahh! Oo nga! Baka ganoo'n nga iyon!

Ganyan din ako kapag walang kain e. Laging kunot ang noo at parang feel ko pasan ko ang mundo. Oo!

"S-Sir?"

"What!!?"

"A-Ahm, May tumutunog ba ang tyan n'yo?" Taka kong tanong na ikinasama lalo ng mukha ng boss ko.

"Ano!!?" Napaigtad ako.

Woah, Ganito ba siya pag gutom? Nag tatagalog? New Discovery ito. Marunong pala siya mag tagalog. Pero sabagay, Nakakaintindi nga pala ito ng tagalog kaya malamang marunong to. Hayst. Tanga ko talaga.

"Sir alam kona makakapag pasaya sa'yo! Wait kalang!" Excited kong sabi habang tinatahak ang daan palabas habang nakatingin parin kay Soyu na parang suko na talaga sakin.

"He is so Goddamn crazy as fuck! The heck!" huli kong dinig sa loob na ipinag sawalang bahala ko nalang dahil baka may kausap siya sa telepono.

Malamang alangan ako yun e, nasa labas ako. diba?

Excited ako sa gagawin kong surprise kay Mr.Soyu! I'm sure matutuwa ang pinaglihi sa sili na lalaking iyon kapag pinag luto ko siya ng tanghalian niya! Huahaha!

Wait kalang Mr.Soyu dyan!

---

"Huhuhu, Hindi ko alam ang hirap pala mag luto! Zedrick ayaw kona!" Pagmamaktol ko na paarang bata dito sa loob ng Canteen ng Kompanya.

Dito kasi ako nag tungo para dito ipagluto si Mr.Soyu ng tanghalian niya. At Oo nga pala, Katabi ko ngayon si Zedrick kasi naka salubong ko siya sa first floor.

Nakwento ko din sakanya na magluluto ako para kay Mr.Soyu kaya tinanong niya ako kung marunong ba daw ako. Kaya nag sabi naman ako ng totoo na hindi.

Tinawanan pa nga ako ng lalaking to kanina nung sinabi ko iyon eh! Hmp. Pero kalaunan din naman ay napilitan na tong lalaking tawang-tawa na'to na samahan ako dito para tulungan sa gagawin kong eksperemento.

And as of now. Our experiment is diffenetly.... Disaster. "HAHAHA! Ano ba yan Nathan! Ako na nga! Hotdog nalang nga masusunog pa sa'yo!" Tawang-Tawa niyang sabi bago ako palitan sa pwesto bilang kusinero.

Wala naman akong nagawa kundi mapa-pout nalang sa gilid niya habang tinitigan ang bawat pag rolyo niya sa Hotdog na naisipan kong lutuin.

Gusto ko ng maiyak ngayon dahil napaka walang kwenta ko talaga sa kusina! Huhuhu, Pati sa bahay hindi ko talaga ma try magluto-luto dahil si Mama naman ang kusinera.

Kasi kahit naman lasingera si Mama ay sinisigurado niya muna na may pagkain naka ready para sakin bago siya mag paka lasing.

Kaya i never try talaga mag cook! Huhu, Pero atleast i try naman ngayon, Sana lang matuwa ang mokong na yon sa Hotdog, kanin at Orange Juice lang. Wish kolang talaga!

"Done!" Masaya niyang sabi ng malagay niya na sa plate na may rice yung dalawang hotdogs.

Napatalon-talon naman ako sa tuwa dahil sa wakas ay tapos nadin ang paghihirap ko! Yeyyy!

"Lahhh, Thank you talaga Zedrick ahhh!" Pasasalamat ko habang nasa hallway na kami ng 5th floor. Dito na ang floor niya.

Tinunguan niya ako at kinindatan. "Basta ikaw Nathan, O sige ah. Dito na'ko, Goodluck!" Paalam niya. Kinawayan ko naman siya bago tumahak.

Hayy, I wish magustuhan talaga ni Mr.Soyu to! Dahil kung hindi wala na talaga akong matitirang kahihiyan sa katawan.

Kanina pinagtawanan ako ng mga chefs at stuffs sa Canteen kasama si Zedrick don, syempre nung tri-ny ko magluto. Syempre! Tingin nyo doon, eh ang dami ng mga yun, doon! Naki isorbo pako sakanila! Huhu, Sanaa talaga,

"Mr.Soyu?" Katok ko sa pintuan ng Office gamit ang kaliwang kamay na libre. Sumagot naman agad siya kaya pumasok nako.

Pagkapasok ko ay ganoon padin sya nung iniwan ko. Busangot at galit ang awra. Pero nung pumunta ang kanyang tingin sa hawak kong pinggan ay napalitan iyon ng pagtataka.

"What's that?" Malamig niyang ani. "Ahm, Lunch n'yo po Sir. Napansin kopo kasi kanina na kulang kayo sa kain kaya sobrang sungit n'yo sakin eh, Hindi naman kayo ganto nung mga nakaraan. Kaya ito po! Pinag luto kopo kayo!"

Explain ko sa masayang tono na ikina hilot niya ng sintido. Napangiwi ako.

"S-Sir ayaw niya poba?-"

"Haha," Napatigil ako sa aking sinasabi ng marinig ko ang mumunti niyang tawa na syang nag pakabog ng puso ko.

Umangat ang tingin niya sakin. Ang kanyang labi ngayon ay may ngiti na naka pinta at may hindi makapaniwalang ekspresyon sa kaniyang mukha.

"Did you cook that foor me?... For real?" Hindi niya pa makapaniwalang tanong na ikinatungo-tungo ko lang dahil hindi ako makapag salita ngayon dahil titig na titig ako sa malapad niyang ngiti na sobrang ganda titigan.

"Even i'm so harsh to you in this past two days, you still the guts to cook for me?" Pag-aamin niya na sa mismo niyang bibig na pinapahirapan niya talaga ako! At hindi lang iyon part ng trabaho!

Tinunguan ko ulit siya. "So Unbelievable." Namamangha niyang untag habang nakatitig na sa aking mga mata ng may sinsiridad na siyang ikinabilis na talaga ng tibok ng puso ko!

Wahhh! Ano ito! Parang may kumikiliti sa'akin!? Shit. First time ito!

Napaiwas ako ng tingin dahil sa pamumula ng aking pisngi. Napalunok nadin ako ng ilang ulit dahil parang may naka barang bato sa aking lalamunan. Ano ba ito!

Namuhay ang katahimikan sa pagitan namin ni Mr.Soyu. Walang gustong mag salita dahil abala ang pareho sa ginagawa. Siya sa paghuli ng aking mga titig. Habang ako naman ay abala sa pag iwas.

At dahil hindi kona kaya tagalan ang gantong atmosphere ay ako na ang nagsalita.

"S-Sir, O-Ok lang naman kung hindi mo'to kakainin. Tanggap ko naman talaga na dakilang maarte ka kasi hatdog lang ito. ibang part sunog pa, K-Kaya kung gusto mo ibigay ko nalang t-to sa iba-"

"No!" Sabat niya na ikinagulat ko at siya rin. Napaiwas siya ng titig at napa dila pa sakanyang lower lip bago dagdagan ang kanyang paninira.

"N-No! I will eat that even thought its cheap and its new to me. B-Because you are the one who cook it. So give it to me." Sungit-Sungitan niyang sabi habang hindi makatingin sakin ng deretso. Napapamulhan narin siya ng mukha. Hindi ko alam kung sa hiya ba iyon o sa iba, pero hula ko nalang sa hiya.

Napahagikhik ako sa ka-cute-tan ni Mr.Soyu. para kasi syang tuta kapag ganito. Sana pala lagi syang gutom. Para araw-araw walang trabaho at bati kami! hihihi,

To Be Continue...