Chapter 27

Chapter 27

Nung araw ding iyon. Ang pagitan namin ni Mr.Soyu ay uunti-unting naglapit sa isa't-isa.

Napaka saya ng araw na 'yon para sa'kin dahil kinain ni Mr.Soyu ang pagkaing niluto ko sa harap kopa mismo. Kahit na ang totoo ay hirap na hirap na siya ubusin ito.

Sumunod na mga araw ay naging magaan ang mga araw ko sa kompanya. Hindi na ito tulad ng una kong mga araw na sobrang dami ko talagang ginagawa. Siguro ay tuluyan ko ng napaamo ang baliw kong Boss sa sunog na hatdog kong niluto kaya hindi n'ya nako pinapahirapan pa.

Dalawang deretsong Week 'din ako naging Assistant Secretary ni Mr.Soyu kasi nung mga araw na 'yon ay hindi parin pumapasok si Ate Michelle sa kompanya dahil nga sa ginawa ng baliw naming Boss sakanya

Sumatutal hindi nga hinahanap ni Mr.Soyu si Ate Michelle eh, Sama talaga. Siguro ay alam niya ng kasalanan niya kung bakit ilang araw nang absent si Ate Michelle kaya hindi niya to pinag tatanong kung Ok lang ba ito, O, kung anong nangyari dito. O, baka wala talaga syang paki.

Sa mga araw na ako ang Assistant ni Mr.Soyu ay wala akong ginagawa sa loob ng Office namin kundi kausapin s'ya about sa mga bagay-bagay na tipid niya lang sinasagot ng ingles.

Ewan ko nga kung ganoo'n ba talaga ang trabaho ng isang Assistant eh, Pero hinayaan ko nalang kasi nung mga araw na'yon ay wala akong ibang pakay at iniisip kundi kilalanin ng maigi si Mr.Soyu. Na nagawa ko naman.

Hindi ako na Bored kahit na ang cold niya paring makitungo sakin. Kung anong tanong. Yun din ang sagot.

Pero kahit papaano naman ay atleast may progress saming dalawa, Kaya ayon. Tinuloy-Tuloy ko lang ang pag dadaldal ko sakanya buong Weeks ng pagiging assistant ko sakanya, dahil mukhang gusto 'rin naman niyang tinatanong ko siya ng mga bagay-bagay.

"Ahh medyo cringe to Mr.Soyu ah, Ok lang ba?" Pagtataka ko. Na ikinataas ng kilay niya. "What is it?"

Napangiwi ako. "Ahm, basta wag ka magagalit ahh! Iiyak ako!" Sabi kopa na ikinailing-iling niya lang ng ulo bago pumanhik iyon uli sakanyang LapTop.

"Go ahead Nathan, You ask me so far enough that so seems too private. Even my boxer colored you ask yesterday, Did i get mad?"

"H-Hindi naman, Sinagot mo l-lang ako ng Color Maroon yung B-Boxer mo kahapon," Nahihiya kong sagot sa maliit na boses habang nakayuko na dahil sa kakahiyan!

Bakit kopa kasi tinanong iyon sakanya kahapon eh! Huhu, "Then Spill what your head popping. Promise, I won't get mad."

"Promise?"

"I said it so," Matigas niyang Ingles at mukhang inis na. Napa-Pout ako. "Nagagalit ka na nga agad, oh! Tignan mo! Nakakunot na-na'naman yang makapal mong kilay!" Turo ko sa aking napansin na mas lalo niya lang ikinasabog.

"J-Just ask the fuck out of me, Nathan! The hell!"

"Wahhh, Ok! Ok! To na!..." Ismid kopa sa bulkang kaharap ko bago ipagpatuloy ang pagtatanong.

"B-Bakit ang hilig mong mag paasa ng mga nag kakagusto s-sa'yo,"

Sa sinabi kong iyon ay hindi ko alam kung tanong paba ang nagawa ko o bulong nalang dahil natatakot talaga akong pag-usapan ang tungkol sa ganitong bagay.

"Why do you ask?"

Sa tanong nyang iyon ay hindi agad ako nakasagot. Nagulat kasi ako na hindi man lang nag bago ang mukha niya. Akala ko kasi mahihiya siyang alam ko ang baho niya! Pero mali ako!

Confident pa pala ang gagong ito! "W-Wala lang, Curious lang." Aniya ko habang hindi makatingin ng ayos kay Mr.Soyu.

"Tsk," Singhal niya bago ako sagutin. "Look Nathan. I don't play people's hope, ok? They play it on their own. They know me as a un-commited person, thus, they still hope for getting any commitment in me. Every girls that i bed did that, so i need to reject them harshly so they can back to their senses that we can't be together like they dream about at night cuz' i only see them as a fuck buddies, Nothing more. Nothing less."

Mahaba niyang sagot sakin na hindi ko alam sa sarili ko kung paano ko naisaulo lahat ng Ingles nayon sa aking utak, basta ang alam kolang ay nakakaramdam nako ng inis.

Para kasing pinapamukha niya sa'kin na kasalanan pa ng mga babaeng umasa sakanya, na umasa sila sakanya tulad noong kay Ate Michelle. Naiinis na talaga ako. Nawala na'ko sa mood.

Naalala ko ang tatay ko sakanya. "So, What are you trying to say? Na kasalanan pa nila na they go hope to you?" Pilit kong tinatago ang inis ko sa curious na boses dahil ayaw kong magalit sa lalaking ito.

Pero mukhang hindi ko talaga mapipigilan dahil para talaga syang walang paki sa topic namin!

"Basically Yes, Cause they invest a big asset in a full of dept company, even thought they're already know that its in a full of depts, So its not my fault that they're mind is not working to think to them" Malamig niya pang sagot na hindi kona talaga kinayanan.

"Binayo mo Mr.Soyu eh, Malamang aasa talaga 'yon, dahil ginagawa lang yon ng nag mamahalan."

He stiffed for a moment to my words. Hindi niya ata inasahan na may seryosong side 'din ako. Pero bahala siya kung anong nasa isip niya ngayon, dahil ako. Pigang-piga na.

"Dapat sa una palang alam mo na 'yon, Mr.Soyu na madaling ma Fall ang mga babae sa'yo, dahil sino ba namang hindi, diba? Gwapo ka at mayaman. At base sa kinuwento mo mukhang magaling ka 'din sa kama. Kasi hinahabol ka eh," Sarkastiko kong banat na ikina lukot ng noo niya.

"Pero sana naman hindi mo ginagamit yang gwapo mong mukha sa pag mamanipula ng tao, lalo na't yung mga taong may gusto sa'yo dahil mahihina mag-isip yan sa pag-ibig." Sabi kopa habang kinukuha ang pinagkainan naming dalawa sa table niya.

Alam kong titig na titig siya sakin ngayon, pero hindi ko ito binibigyan pansin dahil galit talaga ako, kaya lalabas nalang ako para mag palamig muna dahil alam ko na hindi ko magagawa ang ganoong bagay kapag nakikita ko ang lalaking ito.

"Where are you going? Hindi pa tayo tapos." Malalim nyang tugon ng nasa pintuan na'ko. Sinagot ko siya, "Tapos kana mag tanghalian kaya naglipit na'ko. Baba muna ako."

"But we don't finish talking! Come here. "

"Ayoko. "

"I said come here Nathan, Wag mokong pilitin."

Nilingon kona siya dahil sa prustrasyon. "Wag mo 'din akong pilitin lumapit 'dyan, dahil gigel na gigel na'ko sayo. " Galit kong untag na ikina lunok niya ng sarili nyang laway. Sunod noon ay hindi na siya umusap kaya pumanhik nako palabas.

"Kainis," Bulong kopa,

To Be Continue.....