Chapter 31

Chapter 31

Hindi ako naka imik sa mga sinabi sakin ni Zac kanina dahil bigla nalang siyang umalis ng saktong dumating sila Azle, Mia at Ate Michelle sa pagbili ng pagkain.

Ang paalam niya samin ay mag papahingin lang siya, pero alam ko namang hindi talaga iyon ang punto niya.

Pinabayaan ko nalang si Zac at hindi na'ko tumuligsa sa pag-alis niya dahil naisip ko na parang mas ok nga naman na may umalis samin, kasi Awkward nga naman ang magiging usapan kapag ganoo'n dahil sa nangyari kanina.

Hindi ko alam kung ako ba ang tinutukoy niya sa sinasabi niya, pero iniisip ko nalang na hindi ako dahil ayaw kong mamili sa pagdating ng panahong, papipiliin niya ako sa dalawang bagay. Dahil hindi ko kaya iyon.

Sana nga'y iba nalang.

"Oh, Paano ba 'yan Nathan. Uwi na kami, huh? Sorry ulit at hindi ka na-namin mahihintay ma dis-charge ni Zac kasi tine-text na'ko ni Lucy!" Pagmamaktol ni Azle ng kalaunan ay matapos kaming Kumain at magkwentuhan ng mga bagay-bagay na siya talagang nakakatawa.

Napailing nalang ako sa tawag niya kay Tita Lucy. Ang Mama ni Azle. "Oh sige na, Azle lumakad kana! At baka samain ka kay Tita Lucy." Tawa ko sakanya bago ko siya yakapin.

"Si Zac? Nasaan?" Tanong ni Mia na may unting bahid ng hiya sakanyang tono 'na hindi kona lang binigyan pansin dahil na curious din ako kung nasaan si Zac dahil hindi pa siya bumabalik hanggang ngayon dito sa kwarto ko mag mula pa kanina.

Sumagot naman agad si Azle. "Ahh, Sabi n'ya nasa labas na daw s'ya ng Ospital, eh. Tinext nya'ko kanina," Gumaan naman ang loob ko sa sinabi ng kaibigan dahil akala ko ay kung saang lupalop na-naman nag gala ang lalaking iyon.

"Ganoo'n ba? Oh, siya sige na, Ingat ah!" Sabi kopa na ikinatungo-tungo lang ni Azle bago lumakad paalis. "Ay Nathan! Pwede bang sumabay na'ko pauwi sa mga kaibigan mo? Hinahanap na 'din kasi ako, eh." Paalam ni Mia na agad akong sinang ayunan dahil gabi na din naman at mas ok nga namang sumabay siya sa pag-uwi doon sa dalawa.

"Hala, Osige, Habulin mo nalang si Mia, Hindi pa naman nakakalayo iyon! Ingat ka ah!"

"Ouhm! Sorry ulit sa abala, at ingat 'din sa pag-uwi mamaya! hehe, Bukas ulit! Mhuah." Pagmamadali niyang sabi bago haklutin ang bag at tumakbo palabas ng kwarto ko. Napailing naman ako sa kakulitan ni Mia. Siraulo talaga,

"Hay Na'ko Nathan! Buti nalang talaga walang nangyari sa'yo kanina, Kaloka kayong dalawa!" talak ni Ms.Michelle na may kasamang pag-irap na ikinatawa ko lang, dahil kanina naman ay hindi siya mataray na ganito.

Siguro'y nahiya kasi may mga tao, "Ate Mich, Wag kana mag-alala, ok? Ok naman ako, oh!" Puna ko sa aking kabuuan na ikinahalukipkip lang niya. "Eh, paano kung hindi!? kayo talagang mga Millenials hindi kayo nag-iisip ng mga malalang bagay! Buti nga hindi na kinon-tact ang Mommy mo about dito, eh! Ano nalang sasabihin noo'n kapag nakita kang nakaratay sa puting kama na, ito! Hay, Naku."

Pang se-sermon pa ni Ate Mich, 'na sinang ayunan ko 'din naman dahil tama nga naman siya sa pinupunto niya.

Staka buti nalang talaga ay hindi natawagan ni Mia si Mama, dahil nakuu! Kung Oo? Malamang sa Malamang, Nag-wawala na iyon sa galit at nakatikim si Mr.Soyu ng sermon galing sa maganda kong Mama. Hayy, Buti nalang talaga.

"Ihhmm, Pero maiba ta'yo ate Mich. Kamusta ka naman?" Tanong ko na medyo ikinagulat pa niya. pero kalaunan ay sinagot niya 'din naman.

"O-Ok naman, M-Masaya, T-Tapos maganda pa 'rin, T-Tapos nag g-glow-up ng very light," Nabubulol at Nahihiya niya pang sabi na ikinangising aso ko.

Para ba kasing sa pinapakita niya ngayong reaksyon ay may magandang nangyari sa babaeng ito habang wala ako, hmmm.

Siniko ko siya 'na mas lalong ikinapula ng kanyang mga pisngi. "N-Nathan ene ba! E-Eng sheket kaya!" Pabebe niya pang tugon na ikinatawa kona dahil talagang sinikop niya pa ang mga takas niyang buhok sa gilid ng kanyang pisngi at nilgay iyon sa likod ng tenga niya.

"Umamin ka nga Ate Mich! May bago kana ba agad, Huh!? At Bakit parang mas lalo kang gumanda at sumaya!?" Exciting kong tanong na ikinairap niya.

"Ano ba kasi Nathan! Papansin ito! Staka wag mo ngang isigaw na may bago ako, kasi wala naman!"

"Weeeehhh,"

"Oo ngaa!" Pagdidiinan niya na hindi ko pinaniwalaan. "Wehhhh, Seryoso!? Mamatey?" Napaiwas siya ng tingin.

"Hayst! O sige na! Meron na! Meron na! Ang kulit mo talaga, Si Zedrick yung bago ko-"

"OMOOHH!" Tili ko ng banggitin niya ang pangalang Zedrick. "Seryoso!!?" Pag cla-clarify ko pa dahil hindi ko inaasahang magka-kilala silang dalawa.

Tumungo-Tungo siya, "Ouhm Nathan, Nagkakilala kami ni Zedrick dahil siya yung bagong lipat sa Apartment na katabi ng tinutuluyan ko, S'ya din yung dahilan kung bakit ang bilis kong malimot si Mr.Soyu kasi dakilang pa fall siya at matiyaga akong inalagaan at kinausap nung mga nag daang araw wasak ako, Kaya iyon, Na fall ako."

Pag e-explain niya habang sinusundot ang dalawang daliri. Hindi ko naman maiwasang mapaiyak dahil sa narinig.

"Oh, Bakit ka umiiyak!? May Sumasakit ba sa'iyo? Tawagin koba ang Doktor!?" Pag pa-panict ni Ate Michelle, kaya agad ko siyang pinigilan sa pag tayo.

Umiling muna ako sakanya at sinabing, "Masaya lang ako para sa'yo ate, supeerr." Pag-aamin ko ng nararamdaman sa sitwasyon niya 'na agad ikinatubig ng kanyang mata.

Niyakap niya agad ako at doon ngumawa sa aking balikat ng iyak na ikinatawa ko ng bahagya.

"Papansin ka talaga Nathan! Ang ganda, ganda ng mood ko kanina, pinaiyak mo na-naman ako! huhuhu, Grabee ka talaga!" Sumbat pa niya.

Mas lalo akong napangiti. "I'm just happy for you Ate, kase feeling ko nahanap mona yung taong magpapaligaya Sa'yo. We should celebrate this, kaso wala. nasa Ospital tayo eh, Maybe next time nalang, haha." Hinampas niya naman ako ng mahina.

"Tsk. Oo! talaga ise-celebrate na'tin to dahil sa'yo natanggap kona ng buong-buong na hindi talaga kami bagay ni Mr.Soyu! Dahil i'm too enough for him!" Ani niya pa bago bumalik sa pagkaka-upo. Tinawanan ko nalang naman siya.

"All I need was comfort you, That's all Ate Mich. Its nothin'. " Pag babatid ko ng katotohanan na ikina-iling niya. "Hindi ah, meron pang isa."

Naguluhan ako. "H-Huh?" Pag ma maang-maangan ko na ikinangiti niya ng malapad.

"Kahapon pinuntahan ako ni Mr.Soyu! In the middle of the fucking night, Nathan! And say sorry for all the shit he did to me! Can you imagine that!?" Pag kwe-kwento niya ng imposibleng bagay na talagang ikina shock ko. Kaya hindi ako naka tugon.

"He said to me that you emphasized something deep to him about some stuffs in relationship, that make's him enlighten that all he's playing are all wrong! Like my God Nathan! That was so epic and memorable!"

"Dahil sino nga naman bang mag-aakala na ang isang tulad mo lang ang makakapag patino sa halimaw na kkatulad ni Mr.Soyu," She's grinning on me while saying those un-trustful words, like i'm a big gem in her eyes. Or more like a weapon to her that she can use for that monster she mentioned.

I'm stiffed in shock and i can't out a word! Like God! Did that Man really did that impossible act? I can't believe this.

To Be Continue....

Sorry for the slow updates! Wish me update soon! Byee!