CHAPTER 2
ANGELICA'S POINT OF VIEW
It's been 4 days since I and Hendrix live in a one house. And I hate it! Arghh! Sinabi ko naman kay daddy na kahit ikasal na kami basta 'wag na kaming magka bahay.
Pero infareness, maganda 'tong bahay at as in, dadalawa lang kaming tumitira dito, no katulongs, but it's okay, we don't need them.
Palagi nalang kaming work, home, work, home, tapos hindi pa kami masyadong nag uusap na halos mabingi na kami sa katahimikan.
It's so awkward!
Gabi na ngayon at, as usual pareho kaming dito lang sa iisang kama nakahiga. Nakakailang.
Naka tulog na siya at habang ako naman ay nakaside na naka talikod sa kaniya. Of course, may social distancing kami, alangan naman na magkadikit ang katawan namin. Err.
Aminin ko man, I feel peace if I'm with him but there's also pain.
Yes, I always overthink at night, hindi ko lang alam kung alam ni Hendrix na umiiyak ako gabi-gabi.
Sino ba naman ang anak na hindi mag o-overthink if kayo ang nasa situation ko?
It hurts to think that your father can give up yout happines for his money.
Palagi nalang sumasagi sa isip ko na Is It Money Enough?
Napatigil ako sa pag iisip nang nag salita si Hendrix at nag kunyari akong tulog.
"Don't pretend that you're okay." He said ang brush my hair using his hand. "Face me." He commanded.
Mariin akong pumikit at minulat agad tapos humarap sa kaniya.
I suddenly stop when I saw his emerald blue eyes.
Why does my heart beat so fast? Malamang buhay pa ako, but this is different.
Hindi ko na namalayan kanina pa pala ako naka titig sa kaniyang mata.
"Don't pretend that you're okay, wifey." He sighed.
Gosh! Why does that word 'wifey' makes me feel so alive.
Wala akong maisagot.
"You thought I could not hear you crying every night since we were together. I thought you would stop too but here you are again, don't cry anymore." He kissed my forehead and wiped my tears. "Let's just think that we are not married for money, let's just really enjoy being married."
Umiyak ba ako? Gosh! Hindi ko 'yon namalayan ah.
Nag iwas ako ng tingin.
"Sleep well!" Hinaplos niya ang pisngi ko at mas lumapit na dahilan ng pag kadilat ko.
"Non gontiliuomo." Tawag ko sa pangalan niya para 'wag siyang lumapit.
"Why?" Amusment written in his eyes. "Hmm." He hummed.
Ano bang balak ng lalakeng 'to?!
Muntik na akong mapatayo dahil hinapit niya ang beywang ko para mas magkalapit kami.
Ohh gosh!
Why does my cheek is getting hot?!
Tiningala ko siya.
Naka ngiti ang loko.
"Shhh." He kissed my temple. "Let's sleep." Pagkasabi niya no'n ay siniksik niya ang katawan ko sa katawan niya, siya naman ay nilagay ang legs niya sa hita ko, 'yung isang kamay niya ay naka pulupot sa beywang ko, at 'yung isa naman ay ginawa niyang unan ko.
My gosh! Ang laswa! Errr!
Matalim ko siyang tinitigan at siya naman ay pumipikit na.
"Let's just stay in this position." He chuckled and close his eyes.
Baka sabihin niyang pabebe ako kapag umaayaw pa ako. Ang awkward kaya! And this is my first time.
Mag inarte na nga lang ako.
Sumimangot ako. "Nagugutom ako." Sabi ko.
He immediatley open his two eyes. "You go down to get food on the kitchen." Sabi niya at kumalas sa pagkaka yakap sa'kin. "Kidding, let me go get your food." And then he stood up.
Yess!
"What do you want?" He asked.
"Gusto ko ng milktea, burger, and fries." I smiled sweetly. "Punta ka at bumili sa labas."
"Really?" He asked dryly. "You're not my boss."
Matalim ko siyang tinitigan. "Asawa mo ako." Napatigil siya dahil sa sinabi ko at pati ako ay napatigil.
Inamin ko ba talagang asawa ko siya? My gosh!
Kumurap nalang ako. "Yes, asawa mo ako kaya may karapatan akong utusan ka."
"Okay, in 30 minutes, nandito na ako." He smiled and leave.
Aww. Sweet.
Hindi pa naman ako maka tulog kaya naman pumunta muna ako sa table, inopen ko muna 'yung laptop ko at manonood muna ako ng KDRAMA na 'What's Wrong With Secretary Kim' episode 8 na nga ako eh.
Saktong sakto naman nanjan na si Hendrix at patapos ko na rin 'yung pinapanood kong episode 8.
"Here." He put the milktea, burger, and fries on the table.
Hmm. The foods look so yummy.
"Thankyou." I smiled sweetly at him.
Tumango siya na naka ngiti. "can't you sleep yet?" He asked.
"Mamaya pa, nanonood pa ako eh, tsaka kakain pa ako."
"Okay, that food is for the two of us so let's eat it together." He chuckled and get the other chair para magkatabi kaming manood.
"Do you wanna do that?" Tanong niya na naka ngiti at naka tingin sa screen ng laptop.
My gosh! Kissing scene na pala ni secretary Kim at Mr. Lee.
"Ang laswa mo!" Tinampal ko siya sa balikat at nilagay ang straw ng milktea.
He chuckled.
"Saan ka nga pala bumili?" I asked.
"Outside the village and I cooked the fries." He answered and smiled.
"Okay." Sabi ko at sinipsip ang milktea at binuksan ang burger, tapos pinunta ko na sa episode 9 'yung pinapanood ko.
"Wifey." Tawag niya sa'kin na nag lalambing.
My gosh! Mapapatay ko 'tong lokong 'to eh.
"Hmm?"
"I like you." He said.
It's just a simple word but my heart is beating so darn fast. Err!
Ngumiwi ako at tinignan siya. "Are you serious?" I asked dryly na dahilan ng pagka guhit ng kalungkutan sa mata niya.
"Hmm-mm." Tumango siya.
"Tss. Then prove it to me." I said.
"I will." He nodded and smiled at kumislap na naman ang mga mata niya.
Tinangoan ko nalang siya at bumalik ulit ang pansin sa pagkain at pag nood.
Alam kong tinititigan niya ako, nakikita ko sa gilid ng mata ko. Awkward. Err.
Nang matapos kaming kumain ay nag brush kami at nandito na naman kami sa kama.
"Wifey, 'Isn't your day off tomorrow?" He asked and started putting his arms into my waist again.
"Yeah." I said and face him.
"May pupuntahan tayo." Naka ngiting sabi niya.
"Huh? Where?" Nagtatakang tanong ko.
"Basta."
I rolled my eyes. "Siguradohin mong nagugustuhan ko 'yan ah."
"Yep. Now, sleep." He kissed my temple and he closed his eyes.
Ako naman ay pinilit matulog kahit naaawkward-an na ako. Err.