Bomb

CHAPTER 19: ( Bomb )

Naging sobrang haba ng gabi para samin dahil sa paghahanda. saktong alauna ng hapon ng dumating ang back up mula sa Dark Claws under Wall Sina,Wall Maria at Wall Rose. Na nasa may Japan lang din ng mga panahon na yun.

Sinabi ko sa bawat representatives, ng bawat Walls ang plano kong pagsugod na madali lamang naman nilang sinang ayunan na pinagtaka ko. Dahil ang mga assassins mula sa Wall Maria at Wall Rose commandants ay ayaw na ayaw kumukuha ng utos mula sa Wall Sina commandant. Pero dahil hindi ito ang tamang oras para kwestyunin ang biglaang pagbabago ng takbo ng pag iisip nila ay ipinagsawalang bahala ko na lamang ito.

Saktong mag alas dyis ng gabi ay nakahanda na kami para sa pagsugod. at dahil wala naman sinabing bawal ang may kasama, 300 sa mga Dark Claws assassins ang naka stand by sa may malapit sa venue. Sampu ang kasama naming tatlo , lima sa bawat Walls. Habang ang mga assassin mula sa commandant ko ay nasa may labas lang.

Nang makapasok sa may Abandoned Building, iniexpect ko na agad ang doble ang bilang ng mga kababaihang sasalubong samin mula sa Red Fangs, pero nagkamali ako, dahil isang daan lang ang mga babaeng nandon na may hawak ng baril.

Sa gitna nila ay nandoon nakaupo si Kurt na may nakalagay na telang sako sa ulo, habang nakagapos ang dalawang kamay at paa.

Bago kami magpunta sa lokasyong sinabi sa akin ay nagawa ko ng pag aralan ang lokasyon ng lugar, at saktong sakto ang lugar na ito para maging play ground para sa isa na namang panibagong digmaan para sa aming mga assassins.

Kung iniisip nyo na mukang ang oa ng klase ng pagreact namin as an assassin para iligtas ang iisang kasamahan, ito ay dahil palaging kakaiba ang klase ng paglaban ng mga Red Fangs. Sa sobrang creative nila sa klase ng pagpapaikot, mas madaming assassins ang hawak mo, at ipapadala, mas may kakayahan kang manalo.

Pero sa oras na to, ay parang kinukutuban akong hindi magiging maganda ang laban. Dahil sa dami ng assassins na pinadala ni Aiko para kaharapin ako, mukang siguradong sigurado sila na sila ang mananalo sa laban na to.

Kumunot ang noo ko, ng lumabas si Aiko mula sa taas. Nakangisi syang nakasilip mula 3rd floor sakin.

"hey Rinleigh the Beheader! long time no see!" nakangisi nyang saad habang pinaglalaruan ang baril sa kamay.

"pakawalan mo ang kaibigan ko, habang nakakapagtimpi pa ako. Wag mo hayaang ubusin ko lahat ang mga tao mo dito. " galit na turan ko, na sinagot nya lang ng nakakainsultong tawa.

"sinong uubos sa mga tao ko? ikaw? ikaw na bata lang? nagpapatawa ka ba?" pang asar nyang saad na lalong nagpainis sakin.

"then we'll see about that" sagot ko din habang pinapanatiling walang imosyon ang muka ko.

"nakakatawa ka talagang bata ka no? sobrang bilib mo sa sarili mo, wag ka mag alala, dahil ako mismo ang dudurog sayo, kapalit ng pagpatay mo sa kapated ko!" galit nyang sabi, saka binaril ako na naiwasan ko naman agad.

"ooooohhhh... galit ka na nyan tanda? " ngising pang asar ko, pa kaya muli nya akong pinaputukan na naiwasan ko ulit. Ilang ulit nya pa yun ginawa pero palagi ko lang din naiiwasan kaya naman mas lalo lang syang nainis hanggang sa yung mga tao na nya yung pinasugod nya.

Nagawa naming tatlong mapatay ang kalahati sa mga tao nya na nasa loob , ng magpaputok ako ng baril sa taas, senyas yun na pasabugin ang back up na tauhan ni Aiko. Nasa labas ang commandant ko para sila ang tatapos sa mga back up. kaya ng maubos namin lahat ng tao sa loob at si Aiko na lang ang natitira, ng sumubok ulit syang magtawag ay wala ng pumapasok.

" Game over Aiko, hand over Kurt to is now." galit na sabi ni Sean, halatang nagtitimping wag paputukan ang natatakot na muka ni Aiko.

"p-please spare me! y-you can have him now! j-just dont kill me!" utal na saad ni Aiko, saka gamit ang hawak na dagger ay kinalagan ang nakataling si Kurt.

"h-his all yours now." sabi nya.

Inakala naming tatlo na ok na ang lahat, na makakauwi na kaming kasama si Kurt, kaya laking gulat namin ng paglapit namin kay Kurt ay bigla nya kaming atakihin.

Nang tanggalin nya ang nakalagay na telang sako sa kanyang ulo, ay naalerto kaming tatlo.

"shet! HIS DRUGGED!!" sigaw ni Josh na patuloy sa pag ilag sa  saksak samin, gamit ang dagger na binigay sa kanya ni Aiko.

Puti na lamang ang makikita sa mata ngayon ni Kurt, epekto panigurado ng elixir na itinurok sa kanya. Pano ko nalaman? Simple lang, dahil ako mismo nagamit non. ganyan din daw ang unang naging epekto sakin ng drugged ng turukan ako nila Ms Kaz. ang pinagkaiba lang namin ay immune ang katawan ko sa nasabing drug, at hindi katulad ni Kurt, konti lang ang tinetake ko na ganyan, di katulad nyang parang sinisira ang klase ng pag iisip ng isang tao. At sa itsura ng mga mata ni Kurt, hindi lang limang injection ng elixir ang tinurok sa kanya, kaya para syang baliw na nag aamok.

Sinugod ako ni Kurt ng saksak kaya agad akong umiwas. Hindi namin sya magawang labanan pabalik sa takot na baka masaktan namin sya. Nakita kong wala na sa paligid si Aiko, marahil ay nakatakas na. Tatlo na kaming kalaban ni Kurt pero di pa den namin sya masundan, dahil sa kakaibang bilis  at reflexes na epekto ng elixir drug. Idagdag pa rito ang kakayahan nitong pamanhidin ang pakiramdam ng isang tao sa matinding sakit. Kaya kahit binaril na ni Josh ang binti ni Kurt ay wala pa rin itong talab at nagpapatuloy pa din sya sa pag atake samin.

Nagawa nyang tamaan ng suntok sa muka si Sean dahilan ng pagkatumba nito. Balak na nya sanang saksakin ng dagger si Sean ng tawagin ko sya.

"KURT! HEAR US!!! THIS IS US! RINLEIGH, JOSH AND SEAN! WE'RE HERE FOR YOU!" sigaw ko sa kanya na nagpatigil sa kanya, ng ilang segundo.

Kinuha itong pagkakataon ni Sean para suntukin sa muka si Kurt.

"DUDE WAKE UP! ITS US!" dagdag ni Sean pero nagwawala  na naman si Kurt.

Pinalo na ni Josh sa may bandang batok si Kurt gamit ang sariling baril. nagbabakasakaling mawawalan ito ng malay, ngunit wala pa ding nangyare.

Hindi na namin alam kung anong gagawin sa kanya, dahil kahit patuloy namin sya tawagin ay walang nangyayare.

"Kurt"

Niyakap ko si Kurt kahit na nag aamok pa sya.Ramdam ko ang sakit ng itarak nya sa likod ko ang dagger na hawak nya. Naging alerto ang dalawa, ngunit sinenyasan ko lang silang dalawa na ok lang ako.

Muli akong sinaksak ni Kurt sa may likod, at umulit pa ulit ng isa pa, habang yakap yakap ko sya.

"Kurt" saad kong hindi napigilan ang pagbulwak ng dugo sa sariling bibig.

"Kurt wake up! Please im begging you. You promise! You promise  we'll get through that hell together. right?  we need you! w-wake u-up!"  kausap ko sa kanya.

Maya maya pay nakita kong tumigil na sya sa pag aamok, at pagsaksak sa likod ko, at ikinulong na lamang ako sa mahigpit na yakap. Tumungo sya sakin, at andon na muli ang abohing mata nya.

Basang basa  ito ng luha, na parang may kung ano anong nagpapahirap sa kanya.

Agad na nanlaki ang kanyang mga mata ng makita ang maraming dugo na nagpinta sa kanyang mga kamay, ng tignan nya ito, at ang aking kalagayan.

"w-what happened? R-Rin!"

KURT's POV

When I woke up, I was inside a dark place. Too dark that I can see nothing but the shade of black. Tho I can clearly see my body, my surroundings was filled in darkness. I dont have any idea, where am I, nore why I am the only one here.

I stood on my feet, and walk elsewhere.

" is anybody there? Hey!" I shouted, but still hear nothing.

I sat on the ground, as I hugged my both legs and rest my chin on top of my knee.

"who am I? where am I? what am I doing here? " I ask myself but couldnt find any answer.

I can here water drops, so I tried to follow the sounds. I walk on its direction, but only find out that the sound of the water dripping comes from my own feet when I walk or move, and yet I cant feel myself getting wet. I jump on the floor, and the splash of the water became louder, and yet again. I cant feel myself getting wet.

"Kurt" I heard a voice called.

Who the hell is Kurt? and why isnt he answering?

"Kurt" a woman's  voice call out again, and yet I cant hear any response from the guy she was calling.

Who is this familiar voice, that keep on calling Kurt?

The voice repeatedly call out Kurt, untill suddenly I saw light in the middle of the darkness. Then it sink me.

I am Kurt, and the woman is Rin. My beloved Rinleigh whom I secretly loved for years.

"where are you Rin?" I ask her looking side by side. 

"Kurt" she calls out again, and again untill I realize, that the voice  is coming from the light. My beloved Rin is calling me.   

"kurt wake up! please im begging you. you promise we'll get through that hell together. right?  we need you! w-wake u-up!" she pleaded.

Woke up? But im not asleep. What are you talkimg about Rin? I smiled.

Is she stressing herself again about something? Over reacting yet again, for our whereabouts even tho it's not really needed at all? I smiled at the thought and answer playfully.

"im awake princess! dont worry! just come out there! and stop giving out that worried look!" I smiled.

I was about to joke around like I always use to do, when realization hit me. Her words doesn't sound like as if she was just over reacting. Her voice sounds as if she's in too much pain. Her words..

"Im coming for you princess, im sorry." I said before I stretch my arm to the light, and jump to reach it.

When light ate the darkness, I saw my beloved Princess enveloped in my tight hug. She was hugging me so tight that I can barely breath. But it's fine because she Rin.

I hugged her back, but as I do, I felt warm liquid dripping in my hands.

As I look into it, my world stop as I saw Rin's blood soaking my both hands as I hold a dagger, full of her blood too.

I step back, with wide eyes, while looking in my hands in terror. What have I done to my princess?

"w-what h-happened?" I ask her.

"KURT DUDE!" Sean and Josh shout in chorus.

I couldn't get myself to look at them as realization hits me hard in the head. I went berserk , and I stabbed my princess, with my bare hands. I stumbled on the floor terrified.

" I...i-i..." Rin look at me with a bitter smile.

"its ok. Im ok." she said smiling in between her pain.

"NO! IT'S NOT OK! AND IT'LL NEVER BE OK!" I shouted at her.

I cried as I look at my side. I hurt her. I hurt my princess...

Rin and the two was about to go in my direction when we heard a familiar sounds comming from my abdomen. I took off my shirt and saw lighted number, that seems like a time bomb inside my bare skin. under my newly stich wound.

When did I got this stitch in my abdomen? It was shown on the number of time that there is only 1 minute left, before the bomb explode.

"FUCK THOSE RED FANGS! THEY FUCKING INSTALLED TIME BOMB INSIDE KURT'S ABDOMEN!" Josh exclaimed full of madness.

"No! I know medicine, Sean! Get me my dagger! I can just take the bomb off of his abdomen and stop the bomb from exploding. " Rin is crying real hard as she smiled at me, still trying to get close to me as I keep myself distance.

"are you freaking kidding me? you cant! if you guys stay here, we'll be all dead! so please go!" I exclaimed, while being scared.

I still dont want to die. But theres nothing we can do now. Theres no more time.

I saw Sean pulled Rin on a tight hugged while crying hard too. I swallowed , as I keep myself distance. Im scared, but I dont want to hold them back. Maybe I do deserved this too, because I hurt my princess.

"Rin let's go! Kurt is right! theres no enough time to take and decode the bomb!" Sean said while crying hard.

"NO! YOU TWO GO AND SAVE YOURSELF! IM STAYING HERE! IM SAVING MY FRIEND! IM SAVING KURT!!!" Rin shouted to the two, as she tried to escape from my friends arms.

" NO KURT!!! PLEASE? SEAN! JOSH!" she pleaded, but Josh took her from her feet ,and carry her like a sock of rice, in his shoulder.

I smiled as I saw their backs getting away from me.

"I love you.... " I whispered as I close my eyes.

RINLEIGH'S POV

Kasabay ng paglabas namin mula sa abandoned Building ay ang malakas na pagsabog mula rito.

tumalsik kaming tatlo sa may malayong parte dahil sa impact.

" KUUUUUUUUUURRRRT!" sigaw ko, habang nakaexrend ang isang kamay.

Malakas ang pag iyak ko, sa nangyare. Mas lalong lumaki ang galit ko sa mga assassins. Lalo na sa Red Fangs.

Isinusumpa ko! Ako mismo ang uubos sa lahat ng Assassins sa mundo.