7 Change

Yena POV

4months na kami dito ng anak ko sa Korea...At nagpapasalamat ako dahil naging okay ulit Siya..

Kaso ang laki talaga ng pinagbago niya....mabait parin naman siya un nga lang hindi na niya ugali ang nakikita ko, ibang iba na siya sa dating anak ko na si Yelena...

Puso lang naman niya ang nagbago e, pero sadyang di mo maiwasan magtanong sa sarili mo kung tama ba ung naging desisyon ko sa anak ko...

Bilang isang magulang ayaw kong nakikita si Yelena na nahihirapan... Nakita ko kasi mismo sa sarili kong mga mata na nasasaktan siya sa nangyayari sa kanya... Lalo na, nong nalaman niya na hindi pala talaga siya gusto ni Lance...😞😞

*******************

Yelena POV...

Sa wakas ilang linggo nalang makakauwi na rin ako ng Pilipinas... Miss ko na kasi ang dalawa kong best friend... Yes...tama kayo na wala ang nararamdaman ko para sa kanya...Pero ewan ko kung pati itong bago kung puso ay titibok parin sa kanya...Sabi ko nga e, kung kami talaga,kami parin para sa isat- isa kahit na nagbago ang puso ko....

Mabait parin naman ako pero pakiramdam ko may isang parte sa akin na nag bago ako....

Sabi nga pala sa akin ni Aillen nagbago na daw si Lance...

Wala naman na akong paki alam sa kanya pero bakit ganito ang nararamdaman ng puso ko parang may kirot tuwing naaalala ko ang ginawa niya sa akin...

Masasabi ko parin bang mahal ko siya e kung mahal naman niya'y iba....

"Yel, ready ka na ba ulit makita siya??".. tanong ni Aillen, tumawag kasi sa akin..

" Nah, bakit naman ako hindi magiging okay???" tanong ko sa kanya...

"Yel, nag aalala lang naman ako sayo.." Si Aillen..

"Don't be sad Bespren, I'm okay...Don't be worry..." Ako...

"Then, welcome back sa Pilipinas my beautiful bespren..." Si Aillen sabay patay ng tawag niya...

Hay naku, bespren ko talaga siya...Sana sa pag balik ko ng Pilipinas maging okay ang lahat..

Habang nag iisip ako may kumatok sa pintuan ng kwarto ko...

"Pasok"... sabi ko sa kung sino man ang kumatok...

"Hi"..bati sa akin ng gwapong lalaki..

" Who are you???" tanong ko sa lalaking pumasok sa kwarto ko...

"I'm Ralph Joshua" sagot niya sa tanong ko...

"Then why are you here"??? inis kong tanong ulit..

" Sabi kasi ni Tita e, mag pakilala daw ako sayo..." sagot niya..

"Ah".. tipid kong sagot...

" Nagbabakasyon ka rin ba??" malumanay kong tanong...

"Oo, at nakita ko ang Mommy mo, mag ka business kasi sila ni Dad kaya kilala ako ng mommy mo..." pag papaliwanag niya sa akin dahil nakikita niya sigurong gusto kong magtanong kung paano siya nakilala ni Mommy...

"Uhm... So, bakit mo ako pinuntahan dito mismo sa kwarto ko...??" tanong ko uli..

"Dahil gusto kong dalhin ka sa magandang lugar dito sa Korea para naman di Sayang bakasyon mo, diba???"Si Ralph...

"Okay lang naman wala naman akong gagawin e...after lunch nalang siguro" sabi ko naman sa kanya...

"Okay..." tipid niyang sagot..

Bumaba na ako for lunch dahil may lakad pa pala ako...Muntik kong malimutan e....

Ang laki na talaga ng pinag bago ko...Noon maputla ako kaya napa ka panget kong tingnan, kaya nga di ako makuhang mahalin at magustuhan man lang ni Lance dahil nga panget ako...

But now, ang laki ng pinagbago ko, gumanda ako, hindi na maputla ang balat ko..

Pero isa lang gumugulo sa isip ko un ay kung titibok parin ba ang puso ko sa kanya...??Ano kaya ang magiging reaksyon niya kapag makita niya na malaki na ang nag bago sa katawan ko...???

Magugustuhan na kaya niya ako...?? At ang tanong ko din, titibok parin kaya ang puso ko sa kanya at mamahalin ko parin Kaya Siya...??

Ang dami kong tanong na di ko alam kung kailan masasagot ba o hindi...

Tanong kong, magiging masaya pa kaya ako sa kanya...??

Bakit ba ganito??..

Hayss... saka ko nalang problemahin un kung dumating na diba...??

"Hi Yelena"... bati sa akin ni Ralph...

" Hi"... balik ko din...

"Beautiful"... nakangising sabi ni Ralph...

"Huh?" tanong ko na naman...

"You're Beautiful"... sagot naman niya..

" Thanks...😊😊" sabi ko nalang..naiilang kasi ako e..ghad!!!! okay... ang pogi niya...Ano ba itong nararamdaman ko...??

"Eat your lunch"... usal niya sa akin...

" Huh,?? ah.. eh... oo..." nauutal kong sagot sa kanya...Kasi naman e...kamukha niya si Lee Jung Sook..

"By The Way, sabay na taung umuwi ng pilipinas... At mag ka kaklase tayo Yel... don na din ako mag aaral sa school na pinapasukan mo..." basag niya sa ka tahimikan...

"Oh...Okay..." sagot ko nalang...dahil...naman...Myghad... wag niya akong titigan ng ganyan...natutunaw na ako e...

"Hey...are you okay???" tanong niya sa akin... sabay hawak sa leeg ko...parang may kuryente akong naramdaman sa pagkakahawak niya na un...

"Eh?? Okay lang naman ako..." sagot ko sa kanya...

"Okay..." Ngumiti siya sa akin...Myghad wag kang ngumiti please... sabi ko sa isip ko...dahil di ko mapigilan baka mahalikan ko siya...

"Pwede bang wag nalang tayung umalis..??" tanong ko...

"Okay lang naman"... sagot naman niya...

*di ko kasi kayang kasama siya, dahil naku naman ang gwapo niya...naiinis ako sa sarili ko...di naman ako ganito dati e..bakit parang iba na ako ngaun...😬😬naiinis ako sa sarili ko...*..

Pagkatapos kung kumain, inaya ko siya sa dala para manood nalang ng movie..

*ano kaya un, di nga ako pumayag na lumabas kami tapos inaya ko siya manuod ng movie...*

"Anong gusto mong panuorin??" nahihiya kong tanong...

"Kahit na ano??Basta ang importante ay kung ano ang gusto mo..." naka ngiti niyang sagot sa akin...

*naman napaka gentleman naman pala niya...Iniisip niya ang magugustuhan ko kaysa sa gusto niya....Waaaahhhh!!!!!! 😆😆...*

"Okay".... tipid ko nalang na sagot...

Na nuod kami ng Walking Dead...

Oo walking dead ang pinanuod namin dahil wala kaming ibang maisip na panuorin...

*Hayss...naman....waaaaaaaaahhhhh!!!!!!! ang pogi niya....kahit na ka side view siya ang tangos ng ilong niya, mapupungay na mga mata, medyo makapal na kilay at Korean hair style, wew, di na ako halata, diba??? kasi naman ang pogi talaga niya e...Bakit kasi si Lee Jung Sook pa naging hawig niya....*