8 Ralph Vs Lance...

Lance POV.. ...

Nasa pilipinas na si Yelena pero di man lang niya ako sinabihan na darating siya para sana na sundo ko..…....

Ano nga bang magagawa ko kung si niya sabihin sa akin...??

Ang tanga ko rin naman kasi..mahal niya ako noon pero ako itong tanga na pina

mukha sa kanya na di ko siya magustuhan...

At ito ako ngaun, hahabol habol kung kailan di na niya ako mahal..

"O, Lance, bakit ka nag momokmok diyan??" tanong ni Jerald..

"Nandito na si Yelena 'rald..." sabi ko sa kanya..

"Eh, ano??? Ano kung nandyan na siya...Bro it's a girl..Don't tell me, pagdating sa kanya tiklop ka.." katwiran naman niya sa akin...

"Bro...It's special girl of my life..Kahit playboy ako pagdating sa kanya stick to one lang ako.." malungkot kong wika sa kaibigan ko...

"Bro kailan ka pa naging malambot pagdating sa babae...???" tanong niya sa akin..

"Hindi ako malambot pagdating sa babae sadyang mahal ko lang talaga siya..." sagot ko naman...

"Paano kung sabihin ko sayo, nakita ko siya kahapon sa mall may kasamang ibang lalaki, at sa totoo lang walang wala tayo...Ang pogi e...Parang Korean aktor...Ewan ko...baka ka mukha lang niya.."sabi niya sa akin..

" G- ganun ba??" malungkot ko namang sabi...

"Hay naku bro...Humina ka na yata...??" Jerald...

"Ano nga bang laban ko sa lalaking yon..Pero hindi ako susuko..Hindi ko isusuko si Yelena..." na iinis kong sabi..

"Bahala ka...O siya...Good Luck nalang sayo..." iniwan na niya akong tulala...

Pag ka tapos naming mag usap ni Jerald nag pasya na akong mag lakad lakad...Dahil tulala ako may na bunggo ako...Dahil sa naka yuko ako, agad akong nag sorry ng hindi tumitingin sa na bunggo ko...

"Ano ba??? Tumingin ka naman sa daanan mo.."galit na wika ng babae..

" Sorry Miss..." hingi kung paumanhin...

"Sorry??? Really?? Na saan ba isip mo...Kung mag papakamatay ka, pwede ba wag ka naman irresponsible..."galit parin niyang wika..

Dahil na inis na ako, tumingin na ako sa kanya..Nanlaki ang mata ko..Dahil ang babaeng matagal ko ng gusto makita nasa harap ko..At sa tingin ko na gulat din siya dahil bahagyang nanlaki ang mata niya... Hindi ako pwede mag kamali dahil, kahit na hindi na siya maputla at medyo okay na rin ang pangangatawan niya mas gumanda siya kaysa noon...Mas maganda na siya kaya Aillen...

"La- Lance??"gulat niyang tanong..

"Ye- Yelena...??" Ako..

"Kamusta☺☺??" ngiti niyang tanong..

"O- Okay lang naman...Ikaw??" sagot at tanong ko naman sa kanya...

"Very well okay...😊😊" naka ngiti niyang sagot..

"Sino kasama mo??" tanong ko bigla sa kanya..

"Si Ralph...May binili lang kaya inaantay ko siya..." kinikilig niyang sagot sa akin..

*seriously?? tama ba ang Nakikita ko...?? Kinikilig siya sa Ralph na yon...???*

"Hey..Lance... You okay??" tanong niya..

"I'm okay..." tipid kong sagot..

Pag ka tapos kung sumagot sakto namang dating ng lalaki...Kaya pala siya kinikilig dahil ka mukha pala ng crush niyang Korean Idol na si...Sino nga un.?? Ayon si Lee Jung Sook... Tama nga yong sabi ni Jerald wala kaming panama dahil ang pogi nga naman ng kurimaw na ito..

"I'm sorry Yel, if nag hintay ka ng matagal..." hinging pa umanhin ng lalaki...baka ito na ung Ralph na sinasabi niya...

"No...It's Okay..." ngiti namang sagot ni Yelena...

"Oh?? Who's that guy???" turo niya sa akin..

"By The Way Ralph...Siya si Lance Mikel Gabrielle Adonis..." buong name ko ang pakilala sa Ralph na ito...

"Hi...I'm Ralph Joshua Mondragon".. pagpapakilala na naman niya sa akin ..

Umalis nalang ako...Dahil nahihirapan na akong makita siya na masaya sa piling ng iba...

Ganun pala ang paki ramdam...na ang taong mahal mo,may mahal o may gusto ng iba...

Alam ko na ang pakiramdam...Ganito siguro ang na ramdaman ni Yelena nong sinabi ko sa kanya na iba ang mahal ko...

Ang tanga ko talaga...

Na rinig ko pang tinawag ako ni Yelena pero, tuloy lang ako sa pag lalakad...

Ang sakit pala kapag ung taong mahal mo, sa iba masaya...

Sa pag lalakad ko di ko namalayan na sa harap na pala ako ng bahay ni Yelena...Sabi kasi ni Tita punta na lang daw ako..

Dahil sa selos ko sa lalaking un, na padpad ako dito sa bahay mismo ng babaeng mahal ko...

Nag doorbell ako..

Wala pang ilang minuto may lumabas ng babae...Baka kasambahay nila...

"Sino po sila Sir??" magalang na tanong ng babae...

"Lance..." tipid kong sagot..

"Kayo po pala...pasok po Siya..." ngiti niyang sagot..

"Salamat"... tugon ko nalang...

Nasa may pintuan palang ako, rinig ko na ang tawanan ng mga taong naka upo sa sala..

"Ehem"...tikhim ko dahilan para lumingon sila sa akin...

" Iho...Ikaw pala...?" ngiting sabi ni tita Yena...

"Uhm....Opo." tugon ko nalang...

"Umupo Ka..." pa anyaya niya sa akin..

"Salamat po..." tugon ko..

Umupo ako..pero di ko inaasahan ang makikita ko..mag kalapit ng upuan ang dalawa...nandito na pala sila..sila pala ang kausap ni tita...

"Oy Lance.." pansin sa akin ni Yelena..

"Oh..." sagot ko..

"Bakit ka nandito??" Si Yelena..

"Binibisita ka".. sagot ko naman..

" Okay..." sungit niyang sagot..

"Ayaw mo bang nandito ako??" na iinis kong tanong...

"Hindi naman... May bisita kasi ako..." sagot naman niya...

"Bakit bisita mo rin naman ako ah...??" katwiran ko naman...

"Hindi kita bisita... Baka bwisita pwede pa..." galit niyang tingin sa akin...

"Ganun ba...Sige...Alis nalang ako..." malungkot kung sabi...

"Maigi pa nga...Nakakahiya ka sa bisita ko...Baka ma-turn- off sa akin yon e..." sabi niya sa akin habang nag lalakad kami...

"Kinakahiya mo na ba ang bespren mo??? malungkot kong tanong sa kanya...

"Siguro..." diretsyahan niyang sagot..

"Galit ka parin ba sa akin...??" tanong ko..

"Hindi naman...Ayoko kasing makita ka.."

"Bakit...😞😞??" tanong ko..

"Ewan..." sagot niya...

"Binuksan mo na ba ung kahon na bigay ko sayo...??" tanong ko...

"Tinapon ko na..." sagot niya sa akin...

"Ganun ba..." malungkot kong sabi...

"Sige...Alis na ako..." paalam ko sa kanya...

Na ninikip ang dibdib ko sa mga binitawan niyang mga salita...

Parang hindi na siya ang Yelena na kilala ko...

Hindi ko matanggap na kinakahiya niya ako...

Alam ko na saktan ko siya...Pero alam ng lahat kung gaano ko siya kamahal...

Wag naman sana niya akong ikahiya... Bilang bespren nalang sana..

Isipin nalang sana niya ang pagiging mag bespren namin...pero bakit kinakahiya niya ako...Okay lang kahit magalit siya dahil sa na gawa ko...pero ang ikahiya niya sobra na siya....