บทที่ 431 กลับมา
ตอนนี้เผยอี้อยากจะขับรถกลับไปที่กว่างโจวให้ได้ อยากจะไปจัดการกับสิ่งที่เฉินหมิ่นซูทำเอาไว้
เขาสูดหายใจเข้าลึก แล้วโยนมือถือที่อยู่ในมือลงบนเบาะข้างๆ มือทั้งสองข้างถูกยกขึ้นลูบใบหน้า และคิดว่าทำไมเฝิงจงเหลียงถึงได้โทรมาหาเขา
นึกถึงก่อนหน้านี้ที่เฝิงจงเหลียงพูดถึง ‘เจียงจื้อหยวน’ ขึ้นมา เฝิงจงเหลียงมีประสบการณ์อยู่ในสนามรบมาตั้งหลายปี ไม่มีทางที่จะเสียศูนย์ง่ายๆ แบบนี้แน่