บทที่ 196 ธรรมมะสูงหนึ่งศอก มารสูงหนึ่งวา
เพียงไม่นานทั้งสนามกีฬาก็ได้เสียงร้องถามว่าหลังจากประโยค “พิโธ่พิถัง มันสูงและอันตราย!” คืออะไร อวิ๋นตั่วไม่ได้ยินอะไรเลย มีแต่คนวิ่งเข้ามาถามเธอแทบทุกวินาที “หลังมันสูงและอันตรายคืออะไรนะ?”
“ล้อเล่นหรือเปล่า ประโยคแรกก็ท่องไม่ได้เหรอ?”
“เหลวไหลน่ะ ถ้าท่องได้ ฉันจะยังมาวิ่งอยู่แบบนี้เหรอไง?”
“หนทางสู่เสฉวนนั้นยาก ลำบากยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์!”