0197 รอจังหวะคิดบัญชีแค้น

บทที่ 197 รอจังหวะคิดบัญชีแค้น

กริ่งเข้าเรียนดังขึ้น ครูสอนภาษาอังกฤษก็เข้ามา หัวหน้าชั้นเรียกทำความเคารพ ทุกคนจึงลุกขึ้นยืนอย่างเกียจคร้าน ไม่มีวี่แววของความกระตือรือร้นอย่างเด็กมัธยมเลยแม้แต่น้อย คุณครูรู้มาแล้วว่าเด็กๆ ถูกทำโทษมาจากคาบวิชาภาษาจีน ดังนั้นจึงไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแค่บอกให้ทุกคนนั่งลง เมื่อนั่งลงแล้วก็ตั้งหนังสือขึ้น พอหนังสือบนโต๊ะสูงพอแล้วก็ฝังหน้าลงไปในหนังสือ เริ่มคัดหนทางสู่เสฉวนนั้นยาก คัดไปในใจก็บ่นหลี่ไป๋ไป ก็ถ้ามันยากก็ไม่ต้องไปก็จบแล้ว ทำไมจะต้องไปในที่ไปไม่ได้ด้วย แถมยังเขียนบทกวีอะไรก็ไม่รู้ขึ้นมาอีก! เขียนก็เขียนแบบห้าคำสี่วรรค เจ็ดคำแปดวรรคยังพอว่า ทำไมจะต้องเขียนยาวขนาดนี้ด้วย!