ตอนที่ 47 ก่อให้เกิดคลื่นลม (1)
“แน่นอนว่าไหว”
บนใบหน้าของถังซานสือลิ่วไม่เห็นความรู้สึกล้มเหลวเลยแม้แต่น้อย แล้วพูดขึ้น “เจ้าได้สังเกตหรือไม่ ถึงแม้ตั้งแต่ต้นจนจบจะไม่มีคนเข้ามา แต่คนที่มาดูพวกเรายิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว”
เซวียนหยวนผ้อถูกอากาศร้อนจนรู้สึกลำบากอย่างมาก จึงพ่นลมหายใจแล้วพูดขึ้น “คนทั่วทั้งจิงตูล้วนมาหัวเราะเยาะพวกเรา ยังจะมีอะไรดีอีก”