ตอนที่ 48 ก่อให้เกิดคลื่นลม (2)
สมแล้วที่เป็นผู้สืบทอดของตระกูลถังแห่งเวิ่นสุ่ย คำพูดนี้ของถังซานสือลิ่วมีพลังที่จะดึงดูดใจคนจริงๆ หน้าประตูสำนักฝึกหลวงแปรเปลี่ยนเป็นเงียบขึ้นมาอย่างมาก หลายคนล้วนเริ่มที่จะครุ่นคิดถึงเงื่อนไขที่อยู่ในประกาศรับนักเรียนใหม่อย่างจริงจัง
แน่นอนว่ามีเพียงคนเดียวที่ไม่พอใจซึ่งก็คือเซวียนหยวนผ้อ เขาได้ยินแล้วก็ไม่พอใจเป็นอย่างมาก อะไรที่เรียกว่าพรสวรรค์ก็ไม่มี อะไรก็ไม่มี แล้วยังละอายใจ ข้าละอายใจบ้านเจ้าสิ แต่เขาชัดเจนดีว่าทำไมถังซานสือลิ่วถึงได้ยกตัวเองขึ้นมาเป็นตัวอย่าง ดังนั้นจึงทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงอดทนเอาไว้ ต่อให้ลมหายใจจะรุนแรงขึ้นมามาก กระทั่งภายใต้การให้สัญญาณของถังซานสือลิ่ว ก็ยังถูกบีบให้ยืนขึ้นมา เขายกแขนขวาที่หนาใหญ่ เผยรอยยิ้มที่แสนซื่อ พร้อมทั้งโบกมือให้กับฝูงคนที่อยู่รอบด้าน