บทที่ 172-1 ระบำเพลิง พายุทะเลทราย
บทที่ 172-1 ระบำเพลิง พายุทะเลทราย
ฤดูใบไม้ผลิที่แสนงดงามพ้นผ่าน การเวลาเลื่อนไหลไปอย่างรวดเร็ว และเพียงพริบตา ก็ผ่านไปกว่าครึ่งเดือนแล้ว
พระอาทิตย์ส่องแสงร้อนแรงบนท้องฟ้า ณ เบื้องล่างบนพื้นทะเลทรายกว้างใหญ่ไร้สิ้นสุด รังสีความร้อนที่ถูกปล่อยออกมาจากพระอาทิตย์ด้านบนเสมือนดั่งเปลวไฟไร้สีที่แผดเผาไปทั่ว ทันใดนั้นเอง สายลมหอบใหญ่พลันพัดส่งมา เม็ดทรายละเอียดสีเหลืองทองจำนวนนับไม่ถ้วนม้วนตัวขึ้น ก่อนจะปะทะเข้ากับใบหน้าของเหล่าผู้คนที่กำลังเดินทางอย่างจัง