บทที่ 150-2 เส้นยาแดงผ่าแปด
สองตาของฉินจือเย่หมองหม่น ภายในดวงตาทั้งสองเหมือนลุกเป็นเปลวไฟ ดวงตามองเห็นกองทัพของหนานฉู่ที่ค่อยๆ ห่างออกไป มองเห็นหญิงสาวที่ทำลายแผนการดีๆ ของตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใบหน้าก็ยิ่งหมองหม่นเหมือนท้องฟ้าที่กำลังมีพายุ
“องค์ชาย! องค์ชาย!” ทหารองครักษ์ผู้มีใบหน้ากระวนกระวายใจวิ่งเข้ามาจากนอกกำแพงเมือง ตะโกนเสียงดังว่า “เกิดเรื่องใหญ่แล้วพ่ะย่ะค่ะ!”