บทที่ 176-3 จักรพรรดิผู้เปี่ยมเมตตา
โอวซือหลันหย่าไม่ได้มุ่งตรงกลับเข้ามาในด่าน ทว่ากลับมุ่งหน้าไปยังทิศตรงกันข้าม พุ่งเข้าไปยังส่วนลึกของทะเลทราย
ชิงเซี่ยไม่รู้ว่าจุดประสงค์ขอองนางคือที่ไหน ทว่านางกลับรู้แล้ว ว่าในเมื่อเป็นเช่นนี้ โอกาสที่จะได้พบหน้าฉู่หลีก็ยิ่งมีน้อยลง
โอวซือหลันหย่าเดินทางพร้อมกับคนอีกยี่สิบคน รวมถึงตัวนางและเลี่ยอวิ๋นจี้เป็นยี่สิบสองคน ทั้งหมดปลอมตัวเป็นพ่อค้าจากภาคกลางที่กำลังจะเดินทางไปยังอาณาจักรตะวันตก ชิงเซี่ยนั่งอูฐ มือและเท้าถูกมัดเอาไว้โดยซ่อนปมเอาไว้ในเสื้อผ้า ทุกวันโอวซือหลันหย่าจะป้อนยาน้ำในนางหนึ่งชาม ทำให้นางไม่อาจเปิดปากพูดได้ชั่วคราว ชิงเซี่ยที่ตกอยู่ในกำมือของนาง ไม่ขัดขืนอะไรให้ลำบากลำบนและให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี เลี่ยอวิ๋นจี้สะลึมสะลือทั้งวันและสลบไปไม่ยอมฟื้น ชิงเซี่ยได้ยินโอวซือหลันหย่าพูดขึ้นอย่างสาสมใจ ว่านางจับตัวเลี่ยอวิ๋นจี้ได้ที่ด้านนอกบ้านพักของขุนนางใหญ่แห่งหนานฉู่อวี๋เทียนเจ๋อ ปีศาจผู้นี้ไม่รู้ที่ต่ำที่สูง จึงได้กล้าฆ่าคนและวางเพลิงบ้านพักของอวี๋เทียนเจ๋อจนบาดเจ็บหนัก มิเช่นนั้นคงไม่ถูกจับตัวง่ายถึงเพียงนี้