บทที่ 122-5 อารมณ์อันแสนฟุ้งซ่าน

บทที่ 122-5 อารมณ์อันแสนฟุ้งซ่าน

ผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนมายืนแออัดกันอยู่หน้าประตูของหอเทียนจี แหงนหน้ามองขึ้นไปด้านบน เห็นเพียงแต่แสงโชติช่วงของเปลวเพลิงที่ส่องสว่างมาจากทางด้านในของหอเท่านั้น ยามนี้เหล่าประชาชนชาวเผิงไหลช่วยกันหาบถังน้ำ สาดไปทางห้องที่เปลวไฟกำลังโหมกระหน่ำไม่หยุด ท่านมู่รวมถึงเหล่าบุรุษรูปร่างกำยำชาวเผิงไหลคนอื่นๆ เอง ก็กำลังพยายามเป็นอย่างยิ่งที่จะพังประตูใหญ่บานนั้นเข้าไป เสียงกระแทกประตูดังปังๆ ดังสะท้อนเข้าหูมาอย่างต่อเนื่อง