บทที่ 41 กระจายอำนาจ
เมื่อต่งกุ้ยเฟยออกมาจากตำหนักฉางเล่อแล้วนั้น โจวหนิงนางกำนัลข้างกายต่งกุ้ยเฟยเห็นใบหน้าแต้มยิ้มบางเบาแต่แววตากลับมิได้ยิ้มไปด้วยของนางจึงสัมผัสได้ว่าเจ้านายตนนั้นอารมณ์ไม่ดีเป็นอย่างยิ่ง หากกุ้ยเฟยแสดงอารมณ์เช่นนี้แสดงว่าภายในใจนั้นเคียดแค้นเหลือแสนแต่ด้วยมีผู้คนมากมายจึงไม่อาจแสดงออกมา
ตำหนักฉางเล่อการคุ้มกันแน่นหนา ผู้คนเดินไปมาขวักไขว่ หากมีสิ่งใดผิดปกติก็อาจตกเป็นที่ติฉินของผู้คนได้ เช่นนั้นไม่นานก็จะแพร่สะพัดไปทั่ววังหลัง เพื่อมิให้เรื่องใดๆ แพร่งพรายออกไปทุกคราที่มายังตำหนังฉางเล่อต่งกุ้ยเฟยจึงมักจะนำโจวหนิงมาด้วยเพราะนางนั้นมีอุปนิสัยสุขุมและมีใบหน้ายิ้มน้อยๆ อยู่ตลอดเวลาไม่ว่าจะพบเจอเรื่องใดใบหน้าของนางล้วนไม่มีการเปลี่ยนแปลง