บทที่ 122 ฆ่าเขาซะ

ตอนที่ 122 ฆ่าเขาซะ

คนจำนวนสิบคนจากเจดีย์เทพสงคราม นอกจากหม่าเหลียงที่จากไปเมื่อสี่วันก่อน เหลือพวกเขาเพียงสามคนเท่านั้น โจวซื่อจงถอนหายใจออกมาขณะที่มองด้านหลังไปที่เหล่าสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาด ดวงตานางเผยความสิ้นหวังขณะที่คิดถึงหม่าเหลียงโดยไม่รู้ตัว

“หม่าเหลียงคนนั้นมักจะขี้ขลาดและกลัวตายอย่างยิ่ง แต่เขาหนังหนามากจริงๆ ศิษย์น้องถงเกิดความรำคาญจนทนไม่ได้จึงคิดจะกำจัดเขาโดยโยนเข้าไปในสนามรบต่างแดน หากไม่ใช่ว่าข้าสงสารเขาและช่วยไว้อยู่หลายครั้ง เขาคงจะตายไปแล้ว อย่างน้อยเขายังคงมีสามัญสำนึกอยู่บ้าง ไม่กี่วันก่อนเขาให้ยาข้าเม็ดหนึ่งโดยบอกว่ามันสามารถช่วยประคองอายุขัยของข้าได้ ข้าสงสัยว่ามันจริง...”