0166 ดาวศรพิฆาต ปู้จื้อโหยว

บทที่ 166 ดาวศรพิฆาต ปู้จื้อโหยว

“คิดไม่ถึงว่าจะได้พบเจ้าที่นี่ หรือว่าสวรรค์เห็นข้าถูกเจ้าทารุณ ดังนั้นจึงส่งเจ้ามาให้ข้าแก้แค้น?” จินเฟยหยางยินดีแทบคลุ้มคลั่ง นี่คือง่วงนอนก็เจอหมอน ต้องการสิ่งใดก็ได้สิ่งนั้น เขาไม่หลบหนี ยืนอยู่บนกองดิน จับจ้องจินเฟยเหยาด้วยสายตาดุร้าย

จินเฟยเหยาขบคิดไม่เข้าใจมาโดยตลอด เพราะเหตุใดน้องชายจึงแค้นตนเองขนาดนี้ มักจะคิดหานับร้อยนับพันวิธีมาทำร้ายนาง ตนเองดีต่อเขาตั้งแต่ยังเล็กชัดๆ จนกระทั่งเขาแนะนำเรื่องทำเตาหลอมมนุษย์ ตนเองจึงเริ่มทำตัวแย่ๆ กับเขา