บทที่ 167 ตายพร้อมกัน
กำจัดผู้บำเพ็ญมาร ปู้จื้อโหยวก็เก็บศรสามสีกลับลงกล่อง แล้วไปค้นสิ่งของทั้งหมดในตัวผู้บำเพ็ญมารคนนั้น
“เขาคือปู้จื้อโหยวอันดับที่สิบเอ็ดในผังสงครามวิญญาณมีพลังการบำเพ็ญเพียรขั้นสร้างฐานช่วงปลาย ขาดอีกตำแหน่งเดียวก็จะเบียดเข้าไปอยู่ในสิบอันดับแรก พลังการบำเพ็ญเพียรไม่สูง กลับแข็งแกร่งอย่างยิ่ง อีกทั้งเนื่องจากเขาเป็นผู้บำเพ็ญเซียนอิสระ รับจ้างทำงานโดยเฉพาะและมีนิสัยกลอกกลิ้ง รู้อย่างลึกซึ้งในความชื่นชอบของบุคคลสำคัญแต่ละคน มีของวิเศษชิ้นหนึ่งชื่อปิศาจราตรี ไม่เคยมีคนเห็นว่ามีลักษณะเป็นอย่างไร ทว่ากลับคมกริบสุดเปรียบปาน” ซิ่นเทียนยืนมองปู้จื้อโหยวอยู่ด้านข้างแล้วอธิบายศิษย์พี่แห่งตำหนักซวีชิงสามคนฟัง