บทที่ 378 หอไห่เฉวียน
ระหว่างที่ทั้งสองคนเดินอยู่บนถนน เยี่ยจื่อที่ติดตามอยู่ด้านข้างดูเหมือนอยากจะพูดอะไร อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่นานจึงเอ่ยว่า “ผู้อาวุโส ข้ามีเรื่องอยากจะหารือกับท่านหน่อย?”
“อ้อ ท่านพ่อให้เจ้าพูดเรื่องอะไร?” จินเฟยเหยาเบือนหน้ามาถาม
นางไม่กลัวว่าครอบครัวเยี่ยจื่อเห็นสมบัติแล้วจะคิดร้ายกับตนเอง ถ้าถูกคนขั้นสร้างฐานทำร้ายจริงๆ ยังมีหน้าเดินท่องอยู่ในโลกวิญญาณได้อย่างไร และถึงให้พวกเขาหยิบยืมความกล้าจินเฟยเหยาก็เชื่อว่าพวกเขาไม่กล้าลอบทำร้ายตนเอง คงมาขอผลประโยชน์เล็กน้อยเสียแปดส่วน พูดไปพูดมา อย่างไรตนเองได้วาฬภูเขาโดดเดี่ยวมาก็มีความเกี่ยวพันกับเยี่ยจื่อนิดหน่อย