บทที่ 116
หลายวันนี้ซ่งชูอีทำได้เพียงนอนเฉยๆ ทยอยยืมหนังสือของหมิ่นฉือสิบกว่าเล่ม หลังจากอ่านจบแล้วก็ไหว้วานให้คนนำออกไปขายทิ้ง ซึ่งทำกำไรได้อย่างมาก
หลังจากผ่านไปห้าวัน ซ่งชูอีก็ฟื้นตัวเป็นปกติแล้ว บัดนี้หนังสือในมือของหมิ่นฉือเหลือเพียงสามเล่มเท่านั้น
สายลมฤดูใบไม้ผลินั้นมีความอบอุ่นอยู่บ้าง ลมที่โชยเอื่อยนั้นอ่อนนุ่มชวนให้ง่วงนอน ซ่งชูอีนั่งมองเจ้าอี่โหลวฝึกดาบอยู่บนเฉลียง ไม่ช้าก็ผล็อยหลับไป