บทที่ 96 ให้ข้าลูบคลำหน่อย
ซ่งชูอีหยุดเดิน หรี่ตามองไปยังเกวียนรถคันนั้น
“เจ้าเห็นว่าคนนั้นหล่อหรือไม่?” ซ่งชูอีถามจี้ฮ่วน
ทักษะการยิงธนูของจี้ฮ่วนนั้นแม่นยำยิ่ง สายตาดีกว่าผู้คนทั่วไปหลายเท่า
หลงกู่ปู้วั่งพ่นลมหายใจออกจากโพรงจมูก แต่จี้ฮ่วนกลับมองด้วยความจริงจังครู่ใหญ่ก่อนเอ่ยว่า “ข้าก็มองไม่ชัด น่าจะหน้าตาไม่เลว”
การต่อสู้ที่ไม่คาดคิดนี้ยืดเยื้อเพียงครึ่งชั่วยามเท่านั้น อีกฝ่ายเรียกทหารให้ถอยทัพแล้ว