บทที่ 146 อภิปรายแผนการใหญ่
ขณะที่สังหารจื๋อหย่านั้น ซ่งชูอีก็คาดการณ์ไว้แล้วว่าจะต้องมีวันนี้ ทว่านางก็มิเคยเสียใจเลย
ตัวหมากที่ถูกทิ้งจะอยู่หรือจะไปนั้นล้วนขึ้นอยู่กับผู้เล่น หากอารมณ์ของจื๋อหย่าอ่อนลงกว่านี้อีกหน่อย ไม่สุดโต่งเพียงนั้น ซ่งชูอีก็ไม่มีความจำเป็นต้องฆ่านาง อย่างน้อยก็จะเห็นแก่จื่อเฉาและไว้ชีวิตนาง
อย่างไรก็ตามผู้คนส่วนใหญ่ในโลกนี้มักจะละอารมณ์ออกไปอย่างช้าๆ หลังจากประสบกับสิ่งต่างๆ มากมาย ทว่ามีบางคนที่ไม่ว่าจะล้มลุกคลุกคลานสักกี่ครั้งก็จะรู้สึกว่าตัวเองนั้นถูกต้องเสมอ น่าเสียดายที่จื๋อหย่าเป็นอย่างหลัง