บทที่ 93 เจ้าจางจีผู้พลีชีพเพื่อความรัก
หลังจากนั้นเจ็ดปี ราชสำนักเจ้าก็ถูกแบ่งออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งสนับสนุนองค์รัชทายาท อีกฝ่ายหนึ่งกลับสนับสนุนองค์ชายเค่อที่มีอายุเพียงสิบเอ็ดปี
เมื่อเห็นว่าสุขภาพของเจ้าจิ้งโหวเสื่อมสภาพลงทุกวัน ในที่สุดลมหนาวก็ทำให้เขานอนไม่หลับ
เจ้าจิ้งโหวมีอาการป่วยไข้ครึ่งเดือน หลังจากเจ้าจางจีครุ่นคิดแล้วก็ยกสุราพิษเข้าไปพบเขา เอ่ยด้วยน้ำตานองใบหน้างดงาม “หม่อมฉันไม่มีพี่น้อง ในครอบครัวก็มีเพียงหม่อมฉันเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว ฝ่าบาทรักหม่อมฉันอย่างลึกซึ้ง หม่อมฉันเองก็หวังว่าฝ่าบาทจะอายุยืนร้อยปี ทว่าบัดนี้อาการป่วยสาหัส หม่อมฉันขี้ขลาด ไม่กล้ารอผลลัพธ์ ต้องการล่วงหน้าไปรอฝ่าบาทที่ปรโลกก่อน สิ่งเดียวที่หม่อมฉันไม่วางใจก็คือบิดามารดา ขอให้ฝ่าบาทรับสั่งส่งองค์ชายเค่อไปยังรัฐหลี่ว์ ช่วยหม่อมฉันดูแลบิดามารดาให้มีอายุร้อยปีด้วยเพคะ”