Chapter 112

บทที่ 112 เต็มใจพลีชีพเพื่อบ้านเมือง

จี๋อวี่เห็นว่าดวงตาของซ่งชูอีล้ำลึก ไม่มีความเกียจคร้านและการดูถูกเหยียดหยามเช่นปกติอีกแล้ว

ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ซ่งชูอีหมุนตัวแหวกม่านออกไป ประสานมือคำนับเว่ย์โหว จากนั้นก็กล่าวด้วยเสียงที่ไม่ดังไม่เบานัก “ทูลถามฝ่าบาท เหตุใดท่านนายพลจี๋ต้องตายด้วย?”

เว่ย์โหวสามารถเห็นเพียงใบหน้าเลือนลางของซ่งชูอีผ่านม่านบางๆ อย่างไรก็ดีลมหายใจกดดันนั้นเพียงพอที่จะทำให้เขารับรู้ได้โดยไม่จำเป็นต้องเห็นหน้า