บทที่ 111 บุรุษเยี่ยงนี้
จีเหมียนเบะปาก “หากเจ้ายืนกรานจะไม่ใส่ ข้าก็ทำได้เพียงสนับสนุนเจ้าด้วยความยากลำบากแล้ว”
ซ่งชูอีซดโจ๊กจนหมดชาม แล้วยื่นมือตักให้ตัวเองอีกชาม ซดโจ๊กพร้อมผักดองอย่างเงียบๆ จนหมดชาม
“คิดจะไม่ใส่จริงหรือ!” จีเหมียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นท่าทางสงบนิ่งและเฉยเมยของนาง
“เจ้าตะโกนอะไรกันตั้งแต่เช้า!” ซ่งชูอีกัดผักดองไปคำหนึ่ง กินโจ๊กอีกคำ เอ่ยขึ้น “ข้าแค่กำลังพิจารณาอย่างรอบคอบ”