Chapter 100

บทที่ 100 หวยจินได้โปรดเคารพตัวเองด้วย

“เพราะทหารเว่ยสำรวจหุบเขา หลังจากพบข้าก็ส่งไปให้หวาหรงเจี่ยนกับชวนผิง พวกเขาก็พาข้ามาถึงที่นี่” เจ้าอี่โหลวเอ่ย

คำพูดเรียบง่าย ทว่าซ่งชูอีกลับสัมผัสได้ถึงความหมายที่แฝงอยู่มากมาย “พวกเขาปฏิบัติต่อเจ้าไม่ดีรึ?”

เจ้าอี่โหลวพึมพำกับตัวเอง “ก็ไม่ใช่ว่าไม่ดี เพียงแต่ข้าพยายามหลบหนีระหว่างทาง จึงเกิดความขัดแย้งกับพวกเขาเล็กน้อย”