บทที่ 72 พบหัวหน้าคณะนักแสดงในกุ้ยหลิง
“พ่อหนุ่ม” ซ่งชูอีตบๆ ไหล่ของเขา เอ่ยด้วยความจริงจัง “จงจำไว้หากเจอแม่น้ำให้หาสะพานก่อน…”
มุมปากหลงกู่ปู้วั่งกระตุกเล็กน้อย “ทว่าก่อนหน้านี้ท่านยังพูดกับข้าเรื่องแม่น้ำสายชลมากมายถึงเพียงนั้น!”
“อ๋อ นั่นเพื่อฝึกฝนความสามารถในการใช้วิจารณญาณของเจ้า สงครามในปัจจุบัน ทั้งผู้คน เรื่องราวและสิ่งต่างๆ ที่สามารถส่งผลกระทบต่อเจ้านั้นมีมากเหลือเกิน คำพูดเพียงไม่กี่คำของข้าจะเทียบได้เยี่ยงไร? ทว่าข้ากลับมีอิทธิพลต่อการตัดสินของเจ้าอย่างง่ายดาย นี่เป็นสิ่งที่ควรพิจารณาหรือไม่?” ซ่งชูอียิ้มพร้อมมองเขา