Chapter 073

บทที่ 73 พวกข้าคือสกุลเจ้า

เงียบไปสองลมหายใจ รอยยิ้มกว้างปรากฏอยู่บนใบหน้าของซ่งชูอี กล่าวด้วยความเมตตา “ข้ามิต้องการใช้อำนาจข่มเหงผู้คน ท่านกล่าวความจริงเพียงครึ่งหนึ่ง ก็จงกล่าวความจริงที่เหลือเถิด เพื่อหลีกเลี่ยงมิให้ข้าค้นพบความจริงในภายหลังแล้วยังต้องเสียเวลาตามหาท่านเพื่อแก้แค้น ท่านเห็นว่าเยี่ยงไร?”

หัวหน้าคณะเห็นรอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้าของซ่งชูอี ทว่าในใจกลับรู้สึกหนาวสะท้าน นางครุ่นคิดดูอีกทีก็รู้สึกว่าซ่งชูอีกำลังหลอกลวงนาง จึงเอ่ยขึ้น “ข้าน้อยกล่าวความจริงทุกประการ”