Chapter 033

บทที่ 33 หญิงงามกลางป่า

ซ่งชูอีหยุด เงยหน้ามองไปทางนั้น นายทหารกลุ่มหนึ่งกำลังล้อมวงราวกับกำลังดูอะไรบางอย่าง

“ข้าจะไปดูเสียหน่อย” ซ่งชูอีลุกขึ้นมาจากพื้น ตบๆ ฝุ่น แล้วเดินไปทางนั้น

ยังไม่ทันเดินเข้าไปใกล้ก็ได้ยินเสียงถกเถียงกันเซ็งแซ่ ซ่งชูอีมองไม่เห็น จึงย่อตัวลงไปกับพื้นเพื่อมองลอดช่องว่างระหว่างฝูงชน “ว้าว มีเสน่ห์ยิ่งนัก”

สาวงามสองนางถูกล้อมรอบอยู่ตรงกลาง เสื้อผ้าบนตัวขาดวิ่นจนแทบไม่ปกปิดส่วนใดๆ บนร่างกาย ขาวเรียวยาวและสะโพกกลมๆ ล้วนเผยให้เห็นอยู่ด้านนอก แม้นเนื้อตัวมอมแมมแต่ยังสามารถเห็นความขาวด้านล่างได้อย่างเลือนราง เอวบางเพียงคืบ เนินอกสองข้างอวบอิ่ม หนึ่งในนั้นหมอบราบอยู่บนพื้น ซ่งชูอีมองไม่เห็นใบหน้า แต่อีกนางหนึ่งกำลังลุกขึ้นมา กอดสตรีที่อยู่บนพื้นไว้ในอ้อมอกด้วยความสั่นเทา ซุกศีรษะด้วยความตกใจกลัว