บทที่ 41 เข้าใจผิด
ตอนที่หลี่เชียนลงจากรถม้านั้นบนหน้าไม่มีรอยยิ้มแม้แต่น้อย ทำให้หญิงรับใช้ที่เจอเขาระหว่างทางต่างก็ประหม่า ตอนที่คารวะเขาจึงนอบน้อมมากขึ้นกว่าปกติเล็กน้อย
เซี่ยหยวนซีก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เขาทำหน้าไม่สบอารมณ์ตามหลี่เชียนเข้าไปในห้องหนังสือ รอปิงเหอยกชากับของว่างเข้ามาก็ไล่คนรับใช้ออกไปแล้วปิดประตู
“เกิดอะไรขึ้นขอรับ?” เขาเอ่ยอย่างกังวล “ข้าเห็นพวกท่านไม่ได้ไปฝ่ายซักล้าง แต่กลับไปตรอกใต้เท้าเจิ้งแทน เกิดอะไรขึ้นกันแน่ขอรับ?”