บทที่ 306 ขอโทษ
เจียงเซี่ยนยิ้มตาหยีพลางพยักหน้า นางไม่เพียงแต่เขียนจดหมายให้ไทฮองไทเฮา ทว่ายังฝากสิ่งที่นางรู้สึกว่าอร่อยไปด้วยเล็กน้อยให้คนนำไปให้ฮูหยินฝางส่งต่อให้ไทฮองไทเฮา
หลี่เชียนมองเงาร่างที่ยุ่งของนาง พลางนั่งดื่มชาอยู่บนเตียงอุ่นหลังใหญ่ใกล้หน้าต่าง ในใจรู้สึกสงบอย่างที่ไม่มีสิ่งใดเทียบได้
หากพวกเขามีลูก ป้อนลูกกินข้าว อาบน้ำให้ลูก เล่นกับลูก นางก็จะยุ่งแบบนี้เหมือนกันใช่หรือไม่?