บทที่ 305 เล่นเกม
ไป่เจี๋ยเห็นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะเม้มปากยิ้ม นางยกชาร้อนให้เจียงเซี่ยน แล้วหัวเราะเบาๆ พลางเอ่ยว่า “ท่านหญิง จะพักก่อนสักครู่หรือไม่? เมื่อครู่ฮูหยินให้คนส่งพวกผลไม้มา กลัวว่าท่านจะเป็นหวัด จึงใช้น้ำบ่อแช่เย็นเจ้าค่ะ”
“อื้อ!” เจียงเซี่ยนเงยหน้าขึ้น และรู้สึกว่าในห้องร้อนไปหน่อยจริงๆ นางกินองุ่นสองสามลูก แล้วก็เอ่ยว่า “ที่นี่ไม่มีที่ไหนหลบร้อนได้หรือ? อากาศนี่ก็ร้อนเกินไปหน่อยเช่นกัน” นางพูดไปยังมองดวงอาทิตย์ที่เปล่งประกายแวววาวนอกห้อง